Το απόγευμα της Τετάρτης 20 Απρίλη ο Κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε αύξηση του βασικού μισθού κατά 50 ευρώ από 1η Μάη. Ήταν ένα διάγγελμα γεμάτο, υποτίθεται, ενσυναίσθηση και συμπόνια για τις δυσκολίες των χαμηλόμισθων και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν – προβλήματα που ο ίδιος, η κυβέρνησή του και η άρχουσα τάξη που εκπροσωπεί, μόνο ακουστά μπορούν να έχουν. Ήταν επίσης μια προσπάθεια αριθμητικού εντυπωσιασμού, μιλώντας για αύξηση σχεδόν 10% από το 2021, η οποία αντιστοιχεί κατά τα λεγόμενά του σε ένα «15ο μισθό» που προστίθεται στο εισόδημα των χαμηλόμισθων κλπ. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα για τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα;
Καλύπτει μόνο τις μισές απώλειες στον πραγματικό μισθό
Η παρατεταμένη ακρίβεια στις τιμές των προϊόντων, τους λογαριασμούς, η συνεχής άνοδος του πληθωρισμού, έχει γίνει ο σύγχρονος εφιάλτης και ταυτόχρονα η νέα κανονικότητα για την πλειοψηφία του πληθυσμού. Σε αυτές τις συνθήκες, οποιαδήποτε αύξηση, ακόμα και μικρή του εισοδήματος, μπορεί να δώσει μια μικρή ανάσα. Ωστόσο, η αύξηση που ανακοίνωσε ο Μητσοτάκης απέχει πολύ απ’ το να αποτελέσει πραγματική «ανάσα», απέχει πολύ ακόμα κι απ’ το να φτάσει το πραγματικό εισόδημα και την αξία του βασικού μισθού, εκεί που ήταν πριν αναλάβει την κυβέρνηση:
- Κατ’ αρχήν αξίζει να σημειωθεί ότι μιλάμε για καθαρή αύξηση περίπου 1 ευρώ και 44 λεπτά τη μέρα (50 ευρώ «μεικτά» αντιστοιχούν σε 43,3 «καθαρά»).
- Η αύξηση αυτή (7,5%) κινείται κάτω από το ποσοστό του πληθωρισμού, που τον Απρίλη έφτασε το 9,4% σύμφωνα με τη Eurostat.
- Σύμφωνα με «Το Βήμα» (23/2/22) οι αυξήσεις σε ηλεκτρικό και καύσιμα, πριν από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, ισοδυναμούσαν με 1,5 έως 2 βασικούς μισθούς το χρόνο, συνεπώς ο υποτιθέμενος «15ος μισθός» του Μητσοτάκη, όχι μόνο δεν «αγγίζει» την αύξηση της ακρίβειας λόγω πολέμου, αλλά δεν καλύπτει καν αυτή που «έτρεχε» πριν από αυτόν.
- Σύμφωνα με την ελληνική έκδοση του CNN, οι συνεχείς ανατιμήσεις σε βασικά είδη διατροφής, σε ενέργεια και καύσιμα έχουν προκαλέσει συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης σε πάνω από 600.000 εργαζόμενους που αμείβονται με τον βασικό μισθό. Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο (όταν τότε ο πληθωρισμός ήταν ακόμα στο 6,2%) είχε καταγραφεί ότι η αγοραστική δύναμη του κατώτατου μισθού μειώθηκε κατά 14%.
Συνεπώς, η τωρινή αύξηση καλύπτει στην καλύτερη περίπτωση τη μισή επίπτωση που έχει η ακρίβεια στην πραγματική αξία του βασικού μισθού! Στα παραπάνω, αξίζει να προστεθεί ότι η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό μισθωτών στην ΕΕ (46%) που ζουν σε συνθήκες υλικής υστέρησης επειδή αμείβονται με τον βασικό μισθό.
Για χαμηλοσυνταξιούχους και δημόσιους υπαλλήλους ούτε λέξη
Ο Μητσοτάκης έκανε μια προσπάθεια να φανεί «απλόχερος» απέναντι στους χαμηλόμισθους του ιδιωτικού τομέα. Ωστόσο για τους χαμηλοσυνταξιούχους, που ζουν με πολύ λιγότερα απ’ τον βασικό μισθό (και στους οποίους ποτέ δεν επιστράφηκε η 13η και 14η σύνταξη που χαρατσώθηκε από τα μνημόνια) δεν είχε καμία κουβέντα να πει.
Αντίστοιχα, καμία επίδραση δεν έχει η ρύθμιση αυτή στους δημόσιους υπαλλήλους, στους οποίους επίσης είχε περικοπεί ο 13ος και 14ος μισθός και ιδιαίτερα στους πιο χαμηλόμισθους, όπως για παράδειγμα είναι οι πρωτοδιοριζόμενοι εκπαιδευτικοί που ξεκινούν να αμείβονται με μισθό 740 ευρώ.
Μέτρα για την προστασία λαϊκού εισοδήματος
Ο Μητσοτάκης και η ΝΔ μπορεί να μην αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες των απλών ανθρώπων να βγάλουν τον μήνα, αντιλαμβάνονται όμως σε έναν βαθμό την οργή της κοινωνίας απέναντι στην ακρίβεια και τις αντιλαϊκές πολιτικές τους. Η αύξηση του βασικού μισθού έχει στόχο να κάμψει σε έναν βαθμό αυτήν την οργή. Από την άλλη, τα 43 αυτά ευρώ το μήνα θα επιστρέψουν και πάλι στο μεγάλο κεφάλαιο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μέσα από την εξόφληση κομματιού των υπέρογκων λογαριασμών –δεν πρόκειται δηλαδή για κάποια δραστική βελτίωση των υλικών όρων διαβίωσης των απλών ανθρώπων.
Απέναντι στο τσουνάμι ακρίβειας, δεν υπάρχει ένα μεμονωμένο μέτρο που μπορεί να δώσει ουσιαστική λύση. Γι’ αυτό χρειάζεται η Αριστερά και το εργατικό κίνημα να παλέψουν για να ληφθούν συνολικά ριζικά μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας και προστασίας του λαϊκού εισοδήματος:
- Αυτόματη αύξηση όλων των μισθών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, των συντάξεων και των επιδομάτων κατ’ αρχήν στο ύψος του πληθωρισμού.
- Πάγωμα των ανατιμήσεων και πλαφόν στις τιμές των ειδών πρώτης ανάγκης.
- Κατάργηση ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής.
- Δραστική μείωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης σε καύσιμα, ρεύμα, θέρμανση.
- Ουσιαστική ενίσχυση των μικρών αγροτών και κτηνοτρόφων και στήριξη της εγχώριας παραγωγής.
- Βαριά προοδευτική φορολογία στα κέρδη του ιδιωτικού κεφαλαίου.
- Νερό, ρεύμα, φυσικό αέριο και καύσιμα, να περάσουν στα χέρια της κοινωνίας, μέσα από την εθνικοποίηση των ιδιωτικών εταιρειών παροχής, κάτω από τη διαχείριση και τον έλεγχο των εργαζομένων και της κοινωνίας, για να σταματήσει η κερδοσκοπία σ’ αυτούς τους κρίσιμους τομείς σε βάρος της κοινωνίας.
