Τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα του συνόλου των εργαζομένων στη δημόσια Υγεία βρίσκονται στο στόχαστρο της κυβέρνησης.
Από τη στιγμή που ψηφίστηκε ο νόμος 3329/05 (νόμος Κακλαμάνη) και μέχρι σήμερα δεν ετοιμάστηκε από την κυβέρνηση ο απαραίτητος ασφαλιστικός νόμος ώστε να ρυθμιστεί το ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό καθεστώτος, αφήνοντας ακάλυπτους τους εργαζόμενους.
Το θέμα άνοιξε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους το οποίο με έγγραφό του διευκρίνισε ότι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία κάθε νέο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου που δημιουργείται (όπως είναι τα νοσοκομεία μετά την κατάργηση των ΠΕΣΥΠ από το νόμο Κακλαμάνη) εντάσσεται αυτόματα στο καθεστώς του ΙΚΑ εάν δεν υπάρξει νόμος που να καθορίζει το ασφαλιστικό καθεστώς των εργαζομένων σε αυτό.
Αυτό που στην ουσία, δήθεν κατά λάθος, επιχειρεί η κυβέρνηση, είναι η ένταξη των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία στο ΙΚΑ.
Εάν μάλιστα αυτό συνδυαστεί με την σχεδιαζόμενη συνταγματική αναθεώρηση μέσω της οποίας η κυβέρνηση ετοιμάζει την άρση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα τότε καταλαβαίνουμε πως έχουν στόχο να μην αφήσουν τίποτε όρθιο.
***
Η κυβέρνηση όπως έκανε σε πολλούς χώρους έτσι και στα νοσοκομεία θέλει να αλλάξει τις εργασιακές σχέσεις των νεοδιοριζομένων δημιουργώντας έτσι εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων και διασπώντας το εργατικό κίνημα.
Τα παραπάνω γίνονται ξεκάθαρα και από την τροπολογία που κάτω από πίεση παρουσίασε ο υπ. Υγείας, Ν. Κακλαμάνης, στην ΠΟΕΔΗΝ σε διαμαρτυρία της τελευταίας στις 23 Γενάρη. Η τροπολογία αυτή επιχειρεί να διασφαλίσει (υποτίθεται) το ασφαλιστικό όσων εργάζονται ήδη στα δημόσια νοσοκομεία αλλά δεν προβλέπει τίποτα για όσους προσληφθούν από δω και πέρα… Οδηγούμαστε έτσι στην ύπαρξη εργαζόμενων δύο ειδών στη δημόσια Υγεία, κάποιοι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ κι άλλοι στο δημόσιο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υπάρχει κοινή πάλη μια και τα ασφαλιστικά δικαιώματα, θα είναι αντίθετα.
***
Απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης για διάλυση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων η ΠΟΕΔΗΝ θα έπρεπε να απαντήσει μαχητικά.
Αντίθετα όμως, το μόνο το οποίο αποφάσισε είναι για το κάλεσμα μίας 5ωρης στάσης εργασίας και αυτή μετά από σχεδόν 10 ημέρες (31/1 ή 1/2) πράγμα που αποδεικνύει ότι η συνδικαλιστική ηγεσία βρίσκεται για μια ακόμη φορά πίσω από τις ανάγκες των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία πρέπει απέναντι σε όλα αυτά να κηρύξουν ανοιχτά τον πόλεμο στην κυβέρνηση. Αυτό στην πράξη σημαίνει το άμεσο κάλεσμα 24ωρης απεργίας στην Υγεία και την εξαγγελία ενός προγράμματος κλιμακούμενων κινητοποιήσεων που θα περιλαμβάνει 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες. Οι προοδευτικές παρατάξεις και ΔΣ σωματείων είναι που πρέπει να μπουν μπροστά για να παρθούν αποφάσεις σε επίπεδο βάσης του κινήματος, κι έτσι να πιεστεί και η ΠΟΕΔΗΝ να ανταποκριθεί στις ανάγκες του κινήματος.
Καμία υποχώρηση!
Τα ασφαλιστικά – συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα
δεν είναι προς διαπραγμάτευση!!
