Το χάος στην Αϊτή δεν φαίνεται να έχει τέλος, με τις ένοπλες συμμορίες να επιτίθενται, να σκοτώνουν και να λεηλατούν αδιάκριτα, στερώντας ακόμη και τα πιο στοιχειώδη αγαθά από τους πάμφτωχους κατοίκους της χώρας. Η μεταφορά εμπορευμάτων από και προς την πρωτεύουσα Πόρτ-ο-Πρενς έχει διακοπεί, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι βρίσκονται στο όριο της πείνας. Στο μεταξύ η κυβέρνηση της χώρας έχει παραιτηθεί, ανίκανη να αντιμετωπίσει την εξάπλωση της βίας και των συμμοριών και μέχρι την ώρα που το παρόν τεύχος του «Ξ» βρίσκεται στον δρόμο για το τυπογραφείο, δεν έχει σχηματιστεί μεταβατική κυβέρνηση.
Σχολεία και νοσοκομεία υπολειτουργούν ή δεν λειτουργούν καθόλου και σε πολλές περιπτώσεις έχουν κατακλυστεί από ανθρώπους που αναζητούν καταφύγιο, παρά το γεγονός ότι στις εγκαταστάσεις τους συχνά δεν υπάρχει νερό και ρεύμα. Το λιμάνι και το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας είναι κλειστά και ακόμη και η διανομή της ανθρωπιστικής βοήθειας που καταφέρνει να φτάσει στη χώρα, πολλές φορές δεν είναι εφικτή εξαιτίας του χάους που επικρατεί σε μεγάλα τμήματά της.
Η Αϊτή είναι η φτωχότερη χώρα της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής και μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Εδώ και δεκαετίες οι κάτοικοί της ζουν στην εξαθλίωση και την εγκατάλειψη από τη διεφθαρμένη ελίτ που κυβερνάει τη χώρα, τις δυτικές δυνάμεις που ελέγχουν παρασκηνιακά την πολιτική κατάσταση και τους «ευαίσθητους» διεθνείς οργανισμούς. Το 2010 η Αϊτή χτυπήθηκε από ισχυρό σεισμό ο οποίος άφησε πίσω του πάνω από 220.000 νεκρούς και τουλάχιστον ενάμιση εκατομμύριο εκτοπισμένους.
Οι φτωχές χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και της Ασίας, εξακολουθούν να ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης την ώρα που οι δυτικές δυνάμεις συνεχίζουν να λεηλατούν τον φυσικό τους πλούτο και να εγκαθιστούν κυβερνήσεις – μαριονέτες κάθε φορά που οι συνθήκες το επιτρέπουν. Η Αϊτή είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα αυτής της μακρόχρονης ιστορίας εκμετάλλευσης και οι κάτοικοί της εξακολουθούν να πληρώνουν το τίμημα.
