Την Πέμπτη 1 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη ανοιχτή συνέλευση/συζήτηση με τίτλο:
«Το κλείσιμο ενός κύκλου, το άνοιγμα ενός νέου. Η ανάγκη για έναν κοινό χώρο διαλόγου και δράσης της Αριστεράς».
Την πρωτοβουλία πήραν 9 οργανώσεις/συλλογικότητες της ριζοσπαστικής Aριστεράς, ανάμεσα στις οποίες, το τελευταίο διάστημα, επιχειρείται μια σημαντική προσπάθεια κινηματικού και πολιτικού συντονισμού. Οι οργανώσεις αυτές είναι οι: Αναμέτρηση, Ανασύνθεση-ΟΝΡΑ, ΑΡιστερή ΑΝασύνθεση, ΑΡιστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση, Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση, Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, Δικτύωση για τη ριζοσπαστική αριστερά, Κόκκινο Νήμα, Ξεκίνημα-Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση. Την συνέλευση επίσης παρακολούθησαν με αντιπροσώπους τους και το ΝΑΡ, το ΣΕΚ, η ΑΡΙΣ, η ΔΕΑ και η ΟΚΔΕ-Εργατική Πάλη.
Στη συνέλευση συμμετείχαν περισσότεροι από 80 αγωνιστές και αγωνίστριες από όλο το φάσμα της Αριστεράς, οργανωμένοι και ανένταχτοι.
***
Η υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στους δανειστές και την άρχουσα τάξη και το πέρασμά του στο απέναντι στρατόπεδο σηματοδοτούν το τέλος μια εποχής. Το τμήμα εκείνο της Αριστεράς, που υιοθετούσε μια διαχειριστική λογική και πίστευε ότι μπορούν να βρεθούν λύσεις μέσα στα πλαίσια του συστήματος, αποκαλύφθηκε για ακόμα μια φορά: Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε μεν κυβέρνηση, αλλά ξεπούλησε τις αρχές και τις ιδέες της Αριστεράς. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι και οι υπόλοιποι μαζικοί ή ημι-μαζικοί σχηματισμοί της Αριστεράς βρίσκονται σε κρίση λόγω σοβαρών πολιτικών αδυναμιών. Από τη μία είναι ο σεχταρισμός, που μεταφράζεται σε άρνηση συνεργασίας με όποιον δεν αποδέχεται τη «μία και μόνη αλήθεια» και ο οποίος χαρακτηρίζει την ηγεσία των ΚΚΕ και Ανταρσύα. Από την άλλη έχουμε τις συνεχείς διολισθήσεις της ηγεσίας της ΛΑΕ προς όλο και πιο «πατριωτικές» θέσεις και στη «θεωρία των Σταδίων» (πρώτα «λύσεις» μέσα στο σύστημα και μετά, κάποια στιγμή, σοσιαλισμός) εγκαταλείποντας την ταξική/διεθνιστική ανάλυση.
Το κενό, λοιπόν, που διαμορφώνεται στα Αριστερά είναι εκκωφαντικό και η πρωτοβουλία αυτή των 9 οργανώσεων μπορεί να συμβάλλει ώστε να καλυφθεί από υγιείς, αγωνιστικές και ενωτικές δυνάμεις, δίνοντας έτσι διέξοδο και ανάσα στα κινήματα και τους αγώνες.
***
Ως Ξεκίνημα, προσπαθώντας να συμβάλουμε στην κουβέντα, έτσι ώστε ο συντονισμός να πάει ένα βήμα παραπέρα, καταθέσαμε τις εξής προτάσεις.
- Η κινηματική συμπόρευση να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά. Πιο συγκεκριμένα για το επόμενο διάστημα, οι 9 οργανώσεις να πάρουμε πρωτοβουλία και να καλέσουμε:
α) σε στήριξη της εκδήλωσης, που διοργανώνει η οικογένεια Φύσσα στο «WE» στις 11 Νοέμβρη,
β) να προχωρήσουμε σε κοινή αντιφασιστική παρέμβαση στη Θεσσαλονίκη στις 23 Νοέμβρη, πανελλαδική ημέρα αντιφασιστικής δράσης σε σχέση με τη δίκη της Χρυσής Αυγής και
γ) να κατεβάσουμε με ενιαίο τρόπο στη διαδήλωση της 17ης Νοέμβρη για το Πολυτεχνείο.
- Να πάρουμε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία μαχητικού, αριστερού δημοτικού σχήματος στη Θεσσαλονίκη. Που να χαρακτηρίζεται από ενωτική κουλτούρα απέναντι στην Αριστερά και τα κινήματα, να διέπεται από εσωτερική δημοκρατία και να υιοθετεί ένα ριζοσπαστικό πλαίσιο θέσεων και αιτημάτων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απαιτείται ταύτιση απόψεων σε όλα τα ζητήματα.
Μεγάλο μέρος της κουβέντας περιστράφηκε γύρω από την πρόταση για δημοτικό σχήμα, δείχνοντας ότι απασχολεί μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς και των κινημάτων.
Το κλίμα ήταν συντροφικό, με τις περισσότερες οργανώσεις να έχουν ειλικρινή διάθεση για συζήτηση και ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών. Όπως, είναι φυσικό, αναδείχτηκαν και διαφορετικές προσεγγίσεις σε κάποια ζητήματα, διαφορετικές προτεραιότητες, κτλ.
***
Οι αποφάσεις που πάρθηκαν στο τέλος ήταν:
- Η στήριξη της εκδήλωσης της οικογένειας Φύσσα στις 11 Νοεμβρίου,
- η δημιουργία ομάδας εργασίας για την τοπική αυτοδιοίκηση (που θα επεξεργαστεί την πρόταση για δημιουργία δημοτικού σχήματος)
- η συμπόρευση στα κινηματικά ραντεβού του επόμενου διαστήματος και
- η διεξαγωγή οργανωμένων θεματικών συνελεύσεων (επαναστατική στρατηγική- ενιαίο μέτωπο, πόλεμος- αντιφασισμος, νεολαία).
Η επόμενη ανοιχτή διαδικασία μπήκε για μέσα Δεκεμβρίου.
Το Ξεκίνημα θα προσπαθήσει να συμβάλει τόσο στην κατεύθυνση της μετωπικής δράσης της Αριστεράς και των κινημάτων, όσο και στην ανάγκη εμβάθυνσης των πολιτικών συμπερασμάτων από όλη την προηγούμενη, πολύ πυκνή πολιτικά, περίοδο.
