Γιατί δεν κατέβηκε ο κόσμος στους δρόμους να στηρίξει τη κυβέρνηση; Αυτό είναι ένα από τα ερωτήματα που συζητάνε αυτές τις μέρες τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – κυβερνητικά και μη.
Πράγματι, παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει δημοσκοπικά μεγάλη διαφορά από τη ΝΔ και διατηρεί την στήριξη της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, ο κόσμος δεν κινητοποιήθηκε σε μεγάλους αριθμούς στις πρόσφατες συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα, στο Λευκό Πύργο κλπ. Στις συγκεντρώσεις κατέβηκαν κατά κύριο λόγο άνθρωποι οργανωμένοι στο ΣΥΡΙΖΑ και στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά.
Γιατί να κατέβει ο κόσμος στους δρόμους;
«Και γιατί να κατέβει ο κόσμος στους δρόμους;» – θα μπορούσε κάποιος να αντιτείνει στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Για να υπερασπιστεί τις «κόκκινες γραμμές»; Μα αυτές δεν τις υπερασπίζεται ούτε η κυβέρνηση. Από τον Φλεβάρη μέχρι σήμερα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μια διαρκή οπισθοχώρηση στις απαιτήσεις των δανειστών.
Για να υπερασπιστεί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ; Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης;
Αυτό όχι απλά δεν εφαρμόζεται, αλλά έχει στην ουσία εγκαταλειφθεί. Αν εξαιρέσει κανείς την επαναπρόσληψη των απολυμένων σχολικών φυλάκων, καθαριστριών κλπ και το άνοιγμα της ΕΡΤ (κι αυτό με πολλά προβλήματα) σε όλα τα βασικά και καίρια ζητήματα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει πίσω.
Τι να υπερασπιστεί λοιπόν ο κόσμος; Ότι η κυβέρνηση συμφωνεί με τους «Θεσμούς» στο να πληρώσουμε το σύνολο του χρέους; Ότι στις Σκουριές η Eldorado Gold συνεχίζει τα έργα για να εξορύξει χρυσό και ότι οι κάτοικοι που αγωνίζονται συνεχίζουν να τρώνε ξύλο από τα ΜΑΤ; Ότι το ΤΑΙΠΕΔ δεν καταργήθηκε; Ότι ο ΟΛΠ ιδιωτικοποιείται; Ότι τα περιφερειακά αεροδρόμια ιδιωτικοποιούνται; Ότι η ενοικίαση εργαζομένων και όλες οι δουλεμπορικές μορφές ελαστικής απασχόλησης συνεχίζουν να υπάρχουν; Ότι τα «δεν πληρώνω» έγιναν «πληρώνω τις αυξήσεις στα διόδια», «πληρώνω ΕΝΦΙΑ και το 2015 και το 2016»; Ότι στις ΔΕΚΟ, στα υπουργεία και συνολικά στο Δημόσιο κουμάντο συνεχίζουν να κάνουν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (είτε επειδή δεν καθαιρέθηκαν, είτε επειδή προσχώρησαν καιροσκοπικά στο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ τους δέχτηκε);
Ο κόσμος κατέβηκε τα προηγούμενα χρόνια μαζικά στους δρόμους και έδωσε μεγάλους αγώνες ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για να υπερασπιστεί όσα του έκλεβαν, αλλά και γιατί έβλεπε σε μια μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προοπτική. Πίστεψε ότι η «ελπίδα έρχεται» ή ότι έστω «κάποια ελπίδα έρχεται».
Τι ακολούθησε; Μια διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους «Θεσμούς» στην οποία ο κόσμος δεν ήξερε τι συμβαίνει. Η κυβέρνηση δεν βγήκε ποτέ να ενημερώσει υπεύθυνα και σοβαρά την ελληνική κοινωνία (ούτε καν το κόμμα) για το τι πραγματικά διαπραγματεύεται και για τις εναλλακτικές που υπήρχαν – και συνεχίζουν να υπάρχουν. Από το Φλεβάρη μέχρι σήμερα το μόνο που άκουγε ο κόσμος ήταν: «είμαστε αισιόδοξοι», «πλησιάζουμε σε συμφωνία», «οι δανειστές θα υποχωρήσουν» κλπ.
Ο κόσμος περίμενε… Περίμενε τη συμφωνία. Αυτό ζητούσε η κυβέρνηση. Αυτό ζητούσαν και οι υπουργοί από τα σωματεία και τις επιτροπές εργαζομένων που πήγαιναν να τους δουν για να εκθέσουν τα αιτήματά τους και να διεκδικήσουν όσα η κυβέρνηση είχε προεκλογικά υποσχεθεί. Τους ζητούσαν να περιμένουν…
Και όσο ο κόσμος περίμενε, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιούσε την αναμονή του για να δικαιολογήσει τις υποχωρήσεις της. «Τι να κάνουμε;» ακούγαμε συχνά, «ο κόσμος δεν είναι έτοιμος για ρήξη», «ο κόσμος δεν είναι έτοιμος για ριζοσπαστικές αριστερές πολιτικές».
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έβαλε την κοινωνία «on hold» και της πρόσαψε στην συνέχεια τη δική της ατολμία, το δικό της συντηρητισμό.
«Που είναι τώρα ο κόσμος να βγει να μας στηρίξει;» ρωτάνε με αγωνία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. «Τον απογοητεύσατε και τον στείλατε στο σπίτι του» είναι η απάντηση. Η κοινωνία δεν είναι βρύση για να την ανοίγεις και να την κλείνεις όποτε τη χρειάζεσαι.
Πότε θα κατέβει ο κόσμος στους δρόμους
Η «σκληρή διαπραγμάτευση» του ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε με την κυβέρνηση να προτείνει ένα πακέτο μέτρων 7,9 δις και με τους δανειστές να θέλουν κι’ άλλα…
Η υπερασπιστική γραμμή των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι αυτό το πακέτο μέτρων είναι πολύ μικρότερο και πολύ λιγότερο κακό από το πακέτο μέτρων που θα επέβαλλε μια κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Εμείς δεν θα διαφωνήσουμε ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα έφερναν χειρότερα μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους κλπ… Δεν είναι όμως αυτό το θέμα.
Τα «λιγότερο κακά και επώδυνα» μέτρα δεν είναι αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά υποσχέθηκε, ούτε η πολιτική που ο κόσμος ήλπιζε να δει από το ΣΥΡΙΖΑ! Επίσης, τα «λιγότερο κακά και επώδυνα μέτρα» δεν κατεβάζουν κόσμο στο δρόμο!
Για να ξανακατέβει μαζικά ο κόσμος στους δρόμους ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αποφασίσει να προχωρήσει σε ρήξη. Έστω και τώρα. Έστω στο +5.
Αν ο Τσίπρας γυρίσει την πλάτη στα καθάρματα που κυβερνούν την ΕΕ και το ΔΝΤ και απευθυνθεί στον ελληνικό λαό, τον καλέσει σε ρήξη με τους «Θεσμούς», και καλέσει τον κόσμο να πάρει θέση, μέσα από ένα δημοψήφισμα, για έξοδο από το ευρώ και του προτείνει ένα πακέτο μέτρων και πολιτικών που θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση –ένα σχέδιο και ένα πακέτο μέτρων σοσιαλιστικό – τότε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που διερωτούνται «που είναι ο κόσμος» θα τρίβουν τα μάτια τους από τη μεγαλοσύνη, την αποφασιστικότητα και τον ηρωισμό αυτού του κόσμου. Η μπάλα όμως δεν βρίσκεται στον κόσμο, βρίσκεται στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
