Απαράδεκτες δηλώσεις έκανε ο ηθοποιός Άρης Σερβετάλης τις προηγούμενες μέρες αναφορικά με τις αμβλώσεις. Συγκεκριμένα, χαρακτήρισε τις αμβλώσεις δολοφονία, και τα έμβρυα «απροστάτευτα πλάσματα που προτιμάμε να τα σκοτώσουμε». Είπε επίσης ότι «Είναι προτιμότερο για μένα να πάρει την ευθύνη κάποιος να το κυοφορήσει και μετά ας το πετάξει, ας το δώσει σε ένα ορφανοτροφείο».
Σκοταδισμός και υποκρισία
Συνέχισε λέγοντας ότι δεν τιμά τις γυναίκες να ταυτίζονται με μια δολοφονία, και ότι είναι μια πολύ μεγάλη αδικία για την ίδια και «για τα παιδιά τα οποία δεν υπάρχουν», χρησιμοποιώντας το γνωστό επιχείρημα ότι όλοι εμείς δεν θα υπήρχαμε σε περίπτωση που η μητέρα μας είχε επιλέξει την άμβλωση, κλπ., αλλά και θέτοντας «ερωτήματα» για την αυτοδιάθεση και τα δικαιώματα των εμβρύων.
Χαρακτήρισε επίσης την άμβλωση «παρά φύσιν», αμαρτία, ατόπημα, κλπ, έχοντας πάντα ως σημείο αναφοράς τη θρησκεία. Ανάμεσα σε άλλα είπε: «έχεις την ελευθερία να επιλέξεις να πας με έναν άνθρωπο, μετά τι κάνεις; Δεν παίρνεις την ευθύνη; Τουλάχιστον να κυοφορηθεί αυτό το βρέφος, ο άνθρωπος και μετά ας το αφήσει σε ένα ορφανοτροφείο. Κάπου αλλού».
Αυτό που θα έπρεπε λοιπόν να μας ενδιαφέρει σύμφωνα με τον Σερβετάλη είναι απλά αυτό το παιδί να γεννηθεί. Πού και υπό ποιες συνθήκες θα μεγαλώσει δεν φαίνεται να τον απασχολεί ιδιαίτερα, κάτι που αποφάσισε να ξεκαθαρίσει και με την ανάρτηση του στο Instagram:
«Η σκέψη που υπάρχει πίσω απ’ τη φράση “να το πετάξει” είναι ότι ακόμα κι ένα τόσο σκληρό γεγονός όπως το ν’ αφήσει κανείς ένα παιδί στο δρόμο, ή σε κάποιον άλλο ή σε κάποιο ορφανοτροφείο είναι προτιμότερο απ’ το να πεθάνει αυτό το παιδί. Υπάρχει η πρόνοια του Θεού που αναλαμβάνει να το σκεπάζει, δίνεται η ευκαιρία στο παιδί να διαγράψει την δική του διαδρομή στη ζωή. Στην άλλη περίπτωση καταδικάζεται».
«Δεν αισθάνομαι ότι η άποψη μου έχει κάποια αξία εφόσον όμως ρωτήθηκα οι πεποιθήσεις μου και αυτά που πρεσβεύω είναι πάνω και πέρα από την ιδιότητα μου και το φύλο μου, δεν χρειάζεται να είμαι γυναίκα για να κρίνω την πράξη της άμβλωσης. Δεν κρίνω το πρόσωπο αλλά την πράξη. Η ελευθερία του λόγου λένε πως είναι μια αρχή, ένα δικαίωμα που έχει κατακτηθεί σ αυτή την πολιτισμένη κοινωνία, όπως ακριβώς το δικαίωμα να ορίζει κανείς το σώμα του αδιαφορώντας για την ψυχή του».
Η άμβλωση είναι δικαίωμα!
Ο Σερβετάλης, αντίθετα με άλλους πολέμιους των εκτρώσεων, κάνει πολύ ξεκάθαρο ότι δεν τον ενδιαφέρουν τα παιδιά αφότου γεννηθούν, καθώς αυτό είναι «ζήτημα του Θεού». Εν έτει 2025, 36 χρόνια από όταν κατοχυρώθηκε το δικαίωμα στην άμβλωση στην Ελλάδα, καλούμαστε να απαντήσουμε για μια ακόμη φορά σε μια ρητορική που έχει διαψευσθεί από επιστήμονες παγκοσμίως. Όχι, το έμβρυο δεν είναι παιδί, είναι ένας εν δυνάμει οργανισμός, ο οποίος δεν μπορεί να επιζήσει μόνος του ούτε έχει συνείδηση. Συνεπώς, όχι, η άμβλωση δεν είναι δολοφονία! Η κάθε γυναίκα πρέπει να έχει την επιλογή να ολοκληρώσει ή να τερματίσει την εγκυμοσύνη της.
Πολύ συχνά οι πολέμιοι των αμβλώσεων αναφέρονται στην ελευθερία του λόγου, προσπαθώντας να μπερδέψουν τη συζήτηση. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν λένε απλά την άποψή τους (μια σκοταδιστική, συντηρητική και καταπιεστική άποψη) αλλά προσπαθούν να την επιβάλουν. Κάθε φορά που διάφορες «προσωπικότητες» μιλάνε για «δολοφονία», «έγκλημα», κλπ, σπρώχνουν προς την κατεύθυνση της απαγόρευσης των αμβλώσεων. Δεν πρόκειται επομένως απλά για την άσκηση του δικαιώματος στην ελευθερία του λόγου, αλλά για την προσπάθεια κατάργησης του δικαιώματος στην επιλογή, στον έλεγχο των γυναικών πάνω στο σώμα και τη ζωή τους.
Συνήθως οι γυναίκες δεν παίρνουν την απόφαση να προχωρήσουν σε έκτρωση «ελαφρά τη καρδία». Συχνά πρόκειται για μια ψυχοφθόρα και δύσκολη σωματικά διαδικασία. Ωστόσο κάποιες από μας δεν είμαστε εντάξει με το να γεννήσουμε ένα παιδί και να το πετάξουμε στον δρόμο. Οι οικονομικές δυσκολίες, η γενικότερη αβεβαιότητα που επικρατεί, περιπτώσεις βιασμών, ακόμη και ζητήματα υγείας και πιθανών επιπλοκών που μπορεί να προκληθούν κατά την εγκυμοσύνη ή τον τοκετό, είναι συχνά λόγοι για τους οποίους μπορεί μία γυναίκα να αποφασίσει να τερματίσει μια εγκυμοσύνη. Υπάρχει όμως πάντα και το ενδεχόμενο να μην θέλει να αποκτήσει παιδιά. Αυτό το δικαίωμα πρέπει να γίνεται σεβαστό.
Βρισκόμαστε απέναντι σε κάθε πολέμιο των αμβλώσεων και παλεύουμε για:
- Τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα δημόσια σχολεία από μικρές ηλικίες αναφορικά με τις μεθόδους αντισύλληψης, τη δωρεάν παροχή μέσων αντισύλληψης και πρόσβαση σε γυναικολόγους.
- Τη δημόσια και δωρεάν έκτρωση στην πράξη. Σήμερα, λόγω της διάλυσης της δημόσιας υγείας, μια γυναίκα μπορεί να αναγκαστεί να πληρώσει μέχρι και 1000 ευρώ.
- Τη δωρεάν πρόσβαση σε ψυχολόγο έπειτα από την άμβλωση εφόσον μια γυναίκα το επιθυμεί.
- Τη δωρεάν φαρμακευτική αγωγή μετά την επέμβαση.
Στον καπιταλισμό της φτώχειας και της εξαθλίωσης, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να κάνουν παιδιά και δεν μπορούν γιατί η ανεργία, η ανασφάλεια, οι χαμηλοί μισθοί, κλπ, δεν τους το επιτρέπουν. Παλεύουμε για το δικαίωμα κάθε γυναίκας που θέλει να κάνει παιδί να μπορεί να το κάνει! Αυτό σημαίνει δημόσιους και δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς, δωρεάν παροχή βοήθειας στο σπίτι (που μπορεί να περιλαμβάνει από baby sitting μέχρι καθαριότητα), αυστηρή προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων των νέων γονιών, μέριμνα για τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, αλλά και συνολικά αξιοπρεπείς μισθούς και εργασιακές συνθήκες.
Παλεύουμε για μία κοινωνία όπου καθεμία/καθένας από εμάς θα αποφασίζει ελεύθερα τι θα κάνει με το σώμα της/του, χωρίς να μπαίνουν εμπόδια όπως η οικονομική κατάσταση ή κράτη, εκκλησίες και άνθρωποι που θεωρούν τα σώματα και το μέλλον μας δική τους υπόθεση.
