Η εν ψυχρώ και απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ σε μαθητές και γονείς έξω από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΙΠΕ) Αθήνας, προκάλεσε σοκ και οργή. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η Αγγελική Βαλσαμάκη, μητέρα μαθητή του 36ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας μας εξηγεί τι ακριβώς συνέβη.
- Ποια ήταν τα αιτήματα και οι διοργανωτές της κινητοποίησης έξω από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στις 20/10;
Στις 20/10 σύλλογοι γονέων και εκπαιδευτικών, μέλη του ΔΣ της ΔΟΕ (Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας) και εκπρόσωποι από παρατάξεις στον Δήμο Αθήνας και Ζωγράφου καταφέραμε να αναβάλουμε τη συνεδρίαση του ΠΥΣΠΕ σχετικά με τις συμπτύξεις τμημάτων σε 15 σχολεία της Αθήνας. Αυτό έγινε έπειτα από πολλές ώρες παραμονής μας στην αίθουσα που θα γινόταν η συνεδρίαση παρουσία των μελών του ΠΥΣΠΕ.
Η διευθύντρια εκπαίδευσης της Α’ Αθήνας κ. Καραγιάννη, ήταν καθόλη τη διάρκεια της διαμαρτυρίας μας ειρωνική, επιθετική, έλεγε πως «οι συγχωνεύσεις θα περάσουν ό,τι και να κάνετε, έχει αποφασιστεί». Παράλληλα κάλεσε την αστυνομία, ζητώντας παρουσία όλων μας την καταστολή μας, ενώ προσπάθησε να καταγράψει ψευδώς στα πρακτικά ότι η συνεδρίαση παρακωλύθηκε, επιχειρώντας έτσι να ποινικοποίησει το δικαίωμα που ως γονείς και εκπαιδευτικοί έχουμε στη διαμαρτυρία. Λίγες μέρες μετά, στις 23/10 η ΔΙΠΕ και το υπουργείο κάλεσαν τα ΜΑΤ και απαγόρευσαν σε γονείς και εκπαιδευτικούς την είσοδο στα γραφεία της Α’ ΔΙΠΕ. Αυτό που θέλαμε ήταν να συναντηθούμε με την διευθύντρια εκπαίδευσης
- Υπήρξε απάντηση από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης;
Η απάντηση ήταν μια απρόκλητη επίθεση της αστυνομίας που πέταξε χειροβομβίδες κρότου λάμψης και χημικά κυριολεκτικά πάνω σε παιδιά, μαθητές και μαθήτριες σχολείων στα οποία προβλέπονται συμπτύξεις τμημάτων. 20 περίπου παιδιά μεταφέρθηκαν σε κέντρα υγείας με συμπτώματα δύσπνοιας και κάποια παραπέμφθηκαν στο Νοσοκομείο Παίδων με αναπνευστικά και οφθαλμολογικά συμπτώματα, ενώ χτυπήθηκε και έγκυος εκπαιδευτικός. Η αγριότητα της επίθεσης ήταν πρωτοφανής λόγω της παρουσίας μικρών παιδιών, δεν είναι ωστόσο ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά εντάσσεται στον γενικότερο αυταρχισμό της κυβέρνησης, την περιστολή δημοκρατικών ελευθεριών, την καταστολή, την ακροδεξιά κυβερνητική πολιτική.
Για το όργιο καταστολής υπεύθυνη είναι η κυβέρνηση και το υπουργείο παιδείας, έχει όμως προσωπική ευθύνη και η διευθύντρια Περιφερειακής Εκπαίδευσης που επέτρεψε, αν δεν ζήτησε κιόλας από την αστυνομία να πνίξει στα χημικά παιδιά, γονείς, δασκάλους. Πρόκειται για ένα βάναυσο χτύπημα στη συνδικαλιστική και κοινωνική δράση. Σύλλογοι εκπαιδευτικών και γονέων έχουμε ήδη κινηθεί νομικά με εξώδικα και μηνύσεις τόσο για το ζήτημα των συμπτύξεων όσο και για την ακραία καταστολή στις 23/10 και έπεται συνέχεια.
- Τι σημαίνουν οι συμπτύξεις για τα σχολεία και πως σκοπεύετε να συνεχίσετε τις κινητοποιήσεις σας;
Αυτές τις μέρες πραγματοποιούνται συνελεύσεις εκπαιδευτικών και γονέων για τη συνέχεια και την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων μας, ενώ στις 24/10, μια μέρα μετά τη συγκέντρωση που δέχτηκε την άγρια καταστολή ο Α’ Σύλλογος Αθηνών συμμετείχε στη στάση εργασίας που είχε προκηρυχθεί και πραγματοποίησε μια νέα ιδιαίτερα μαζική συγκέντρωση έξω από την Α’ ΔΙΠΕ Αθήνας. Οι συμπτύξεις τμημάτων εν μέσω σχολικής χρονιάς είναι παράνομες, πλήρως αντιεκπαιδευτικές, και αποτελούν ένα ακόμη βήμα στη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Εκπαιδευτικοί φεύγουν από τα σχολεία τους, το ολοήμερο δεν μπορεί να λειτουργήσει ή διακόπτεται, και μπαίνουν πιο αυστηρά κριτήρια για τη συμμετοχή ενός παιδιού σε αυτό. Θέλουν να βάλουν τα παιδιά μας σαν σαρδέλες σε τάξεις των 25. Στο σχολείο που φοιτεί ο γιος μου (στην Ε’ δημοτικού) θέλουν να συμπτύξουν την Β’ και την Ε’ τάξη. Πέρσι προχώρησαν στις συμπτύξεις της φετινής Γ’ και ΣΤ’ τάξης. Η εμπειρία από αυτό είναι τραγική. Σε αυτά τα τμήματα το μάθημα είναι ιδιαίτερα δύσκολο. «Δεν γίνεται μάθημα» μας λένε χαρακτηριστικά οι εκπαιδευτικοί και βέβαια τα παιδιά με διαγνώσεις που αφορούν μαθησιακές δυσκολίες μένουν εντελώς εκτός της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Αυτή τη στιγμή 15 σχολεία στην Αθήνα πλήττονται από τις συμπτύξεις, χάνουν το ολοήμερο, εκπαιδευτικοί διώχνονται από τα σχολεία τους, γονείς ετοιμάζονται να αλλάξουν σχολείο στα παιδιά τους γιατί χωρίς ολοήμερο θα αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα με την εργασία τους. Πρέπει να συνεχίσουμε δυναμικά τις διαμαρτυρίες μας. Αν δεν τους σταματήσουμε, σε λίγο καιρό η πλήρης διάλυση της δημόσιας παιδείας θα είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα για χιλιάδες μαθητές εκπαιδευτικούς και γονείς.
