Στις 29/5 οι εργαζόμενοι στα ιδρύματα και τα ερευνητικά κέντρα της χώρας απέργησαν διεκδικώντας σταθερές και αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις καθώς και δημόσια εκπαίδευση και έρευνα που να λειτουργούν προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας (διαβάστε την σχετική ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων στην ‘Ερευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση – ΣΕΡΕΤΕ εδώ καθώς και συνέντευξη του σ. και μέλους του ΣΕΡΕΤΕ Α. Δημάκη εδώ).
Με αφορμή την πρόσφατη απεργιακή κινητοποίηση το «Ξ» μίλησε με τον Μάνθο Βελογιάννη, υποψήφιο διδάκτορα και μέλος του ΔΣ του ΣΕΡΕΤΕ με το σχήμα «Αντίθεση».
Την συνέντευξη πήρε ο σ. Αλέξανδρος Πραντούνας.
- Πώς αποτιμάς τις απεργιακές συγκεντρώσεις στις 29/5;
Οι κινητοποιήσεις έδειξαν αρχικά ότι ο κόσμος της έρευνας μπορεί να συντονίζεται παρά τα διαφορετικά εργασιακά καθεστώτα, τις διαφορετικές ομοσπονδίες που υπάρχουν σε ιδιωτικό/δημόσιο τομέα, σε ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα. Ότι υπάρχει η μαγιά και μπορεί να μετρήσει βήματα μια ενωτική δράση η οποία θα καταλήγει σε απεργίες και κινητοποιήσεις οι οποίες αφορούν ολόκληρο τον κόσμο της έρευνας.
Το να απεργείς στην έρευνα είναι κάτι αρκετά δύσκολο γιατί δεν υπάρχει πολύ συγκροτημένη εργατική ταυτότητα, οπότε -με μία δόση ειλικρίνειας- δεν θεωρώ ότι υπήρχε τρομερή καταγραφή της απεργίας στους πραγματικούς χώρους δουλειάς, ωστόσο μπορώ να την αποτιμήσω ως ένα πρώτο βήμα το οποίο πρέπει να επαναληφθεί και θα πρέπει να γίνει πολλή δουλειά ώστε να χτιστεί αυτή η εργατική ταυτότητα και να αποκτήσει δύναμη η απεργία στην έρευνα.
- Ποια είναι τα βασικά αιτήματα σας και ποια η στάση του υπουργείου;
Τα βασικά μας αιτήματα είναι μισθός, ωράριο και ασφάλιση. Θέλουμε να σταματήσουν τα διάφορα καθεστώτα de facto απλήρωτης και μαύρης εργασίας, απλήρωτων υπερωριών, καθυστερήσεων πληρωμών, κοκ, στην έρευνα. Θέλουμε όλοι οι ερευνητές να δουλεύουν με κανονικές συμβάσεις εργασίας και διεκδικούμε ακόμη συλλογική σύμβαση εργασίας για τον κλάδο.
- Ποια πιστεύεις ότι πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα των εργαζομένων του κλάδου;
Παράλληλα με τη κατάρτιση σχεδίου ΣΣΕ (Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας) θα πρέπει να ενταθεί η χαρτογράφηση του κλάδου. Η μαύρη και επισφαλής εργασία θα πρέπει να χαρτογραφηθεί σε όλα τα ιδρύματα. Την ίδια στιγμή θα πρέπει να ενταθεί ο αγώνας προς τις διοικήσεις ώστε όλοι οι συνάδελφοι/ισσες να δουλεύουν με σχέσεις εργασίας και όχι με υποτροφίες ή / και μαύρα ή / και απλήρωτα. Ο στόχος είναι διπλός: από τη μία να δημιουργήσουμε ασπίδα προστασίας για τα εργασιακά δικαιώματα και την ίδια στιγμή να παλέψουμε όλες/οι να υπαγόμαστε σε καθεστώτα εξαρτημένης εργασίας. Ένας ακόμη στόχος θα πρέπει να είναι η χαρτογράφηση των προκηρύξεων των προγραμμάτων, ο χρόνος αποτελεσμάτων καθώς και οι διαδικασίες κρίσης.
- Πώς πιστεύεις ότι πρέπει να κινηθεί η διοίκηση του σωματείου την επόμενη περίοδο για να μπορέσει να εμπλέξει περισσότερους-ες εργαζόμενους-ες στις συλλογικές διαδικασίες;
Χρειάζεται να συστηματοποιηθεί η παρουσία του σωματείου με μοιράσματα ανά τακτά διαστήματα και υλικό στους χώρους δουλειάς, αλλά και κάθε μέλος του σωματείου να αρχίσει σταδιακά να αποκτά τη συνείδηση ότι είναι φορέας του σωματείου στον χώρο δουλειάς του.
- Πώς κρίνεις την συνεργασία των σωματείων του κλάδου; Θα μπορούσαν να γίνουν και άλλα βήματα για καλύτερο συντονισμό;
Η συσπείρωση δυνάμεων στη δράση είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να κερδίζει το εργατικό κίνημα. Για εμάς η επικοινωνία και ο συντονισμός με άλλα σωματεία είναι πολύ σημαντικός α) γιατί παίρνουμε εικόνα από χώρους που δεν έχουμε ακόμη αναπτυχθεί β) με την από κοινού δράση μπορούμε να καλύψουμε ακόμη περισσότερους συναδέλφους (π.χ. η συνεργασία του ΣΕΡΕΤΕ με επιμέρους επιχειρησιακά σωματεία έχει ανοίξει τον δρόμο σε πολλά από αυτά να εγγράφουν συναδέλφους/ισσες που δουλεύουν ως ορισμένου χρόνου ή με μπλοκάκι) και γ) καταρρίπτει στην πράξη τις μικροπολιτικές διαφωνίες καθώς όπως φάνηκε και στην από κοινού συνέντευξη τύπου, όλα τα σωματεία έχουμε κοινούς βασικούς στόχους τόσο για την εργασιακή μας συνθήκη, όσο όμως και για τον ρόλο της έρευνας και το όραμα μας για αυτήν.
