Της Μαρίας Μπουτζαρέλου
Μετά το τέλος του αιματηρού εμφύλιου ανάμεσα στην Φατάχ και την Χαμάς τον Ιούνιο του 2007, το πολιτικό σκηνικό στα παλαιστινιακά εδάφη άλλαξε ξανά.
Η Φατάχ πήρε τον έλεγχο της Δυτικής όχθης ενώ η Χαμάς τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας. Από την μία, η κυβέρνηση του Αμπάς στην Δυτική Όχθη είχε από την αρχή την υποστήριξη του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού και παράλληλα χώρες όπως η Αίγυπτος, η Ιορδανία και η Σαουδική Αραβία αναγνώριζαν αυτή την κυβέρνηση σαν την μόνη νόμιμη Παλαιστινιακή κυβέρνηση. Από την άλλη, όλο αυτό το διάστημα η Χαμάς στην Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται σε διαρκή διπλωματικό και κυρίως οικονομικό αποκλεισμό.
Ο αποκλεισμός εντάθηκε μετά τις 19 Σεπτεμβρίου, όταν η Ισραηλινή κυβέρνηση χαρακτήρισε την Λωρίδα της Γάζας «εχθρική οντότητα» εξαιτίας των επαναλαμβανόμενων επιθέσεων με ρουκέτες προς τα ισραηλινά εδάφη. Αυτή η κίνηση από την πλευρά του Ισραήλ είχε σαν αποτέλεσμα τον πλήρη αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας από βασικά αγαθά για την καθημερινή διαβίωση όπως ηλεκτρικό, φυσικό αέριο, νερό κλπ. Ο ήδη εξαθλιωμένος λαός της Γάζας δέχτηκε ένα ακόμα χτύπημα και οδηγούνταν με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη εξαθλίωση και στην φυσική εξόντωση εξαιτίας του αποκλεισμού.
1,5 εκ. Παλαιστίνιοι βρίσκονταν από την μια «φυλακισμένοι» εξαιτίας της ισραηλινής πολιτικής και της λογικής της «συλλογικής τιμωρίας» που εφαρμόζει προκειμένου να πλήξει την Χαμάς και από την άλλη, εξαιτίας της αδιαλλαξίας της Χαμάς και την πολιτική κλεφτοπόλεμου με την οποία αντιμετωπίζει το Παλαιστινιακό.
Το καζάνι δεν άργησε να ξεχειλίσει, και στις 23 Ιανουαρίου οι Παλαιστίνιοι ξεκίνησαν να καταστρέφουν κομμάτια του τείχους που χωρίζει την Γάζα από την Αίγυπτο ανοίγοντας στην κυριολεξία μια χαραμάδα να μπει λίγο φως στο σκοτάδι και την δυστυχία που προκάλεσε ο αποκλεισμός. Δυνάμεις της Χαμάς ανατίναξαν μέρος του τείχους ανοίγοντας τα σύνορα. Χιλιάδες παλαιστίνιοι έσπασαν στην πράξη τον αποκλεισμό και διέσχισαν τα σύνορα για να προμηθευτούν τα στοιχειώδη: φαγητό, νερό, είδη πρώτης ανάγκης και φάρμακα.
Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ, κάτω από την πίεση των εξελίξεων, διέταξε τον στρατό να αφήσει τους παλαιστίνιους να περάσουν στα αιγυπτιακά εδάφη αλλά να κάνουν ελέγχους ώστε να μην προμηθευτούν όπλα.
Ωστόσο, τα σύνορα έκλεισαν πάλι παρά τις διαμαρτυρίες και τις διαδηλώσεις από την πλευρά της Χαμάς, και ο λαός της Παλαιστίνης κλείστηκε πάλι μέσα στο «μαντρί». Οι επιθέσεις από την Χαμάς προς το Ισραήλ συνεχίζονται, το ίδιο και οι επιδρομές του Ισραήλ που προκαλούν δεκάδες θανάτους και τραυματισμούς παλαιστινίων. Ο αποκλεισμός συνεχίζεται και δεν θα αργήσει η στιγμή που θα δούμε εξαθλιωμένους παλαιστίνιους να καταστρέφουν το τείχος και να περνούν τα σύνορα ξανά με κίνδυνο να χάσουν την ζωή τους.
Καμία υπερδύναμη και κανένας καπιταλιστικός παγκόσμιος οργανισμός δεν μπορεί να δώσει λύση στο δράμα του παλαιστινιακού λαού. Η λύση μπορεί να έρθει μόνο από τα κάτω με το χτίσιμο οργανώσεων των εργαζομένων οι οποίες να έχουν αγωνιστικές παραδόσεις. Μέσα από μαζικούς αγώνες και όχι κλεφτοπόλεμο με ρουκέτες και πάνω στην βάση των κοινών αγώνων των παλαιστινίων και ισραηλινών εργαζομένων.
