Επιμέλεια άρθρου της σ. Κλέαρ Ντόιλ,
από το site της CWI, socialistworld.net
Καθώς πλησιάζει η ημερομηνία διεξαγωγής των γαλλικών προεδρικών εκλογών, το αποτέλεσμά τους γίνεται όλο και πιο «ανοιχτό». Πάνω από το 40% του εκλογικού σώματος δηλώνει ότι δεν έχει αποφασίσει ποιον να στηρίξει ή αν θα ψηφίσει καν. Μια βαθιά δυσαρέσκεια με την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων αντανακλάται τις τελευταίες μέρες στη θεαματική άνοδο της δημοτικότητας του Ζαν-Λυκ Μελανσόν, του κινήματος «Ανυπότακτη Γαλλία», με τη δυναμική του εκστρατεία ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας και τις συνέπειες τους. Στις δυο τελευταίες εβδομάδες του Μάρτη, τα ποσοστά αποδοχής του υπερδιπλασιάστηκαν, από 19% σε 47%.
Ο γαλλικός καπιταλισμός, με όλους τους απολογητές και τους εκπροσώπους του, δεν προσφέρει διέξοδο από τη στασιμότητα, την ανεργία, τις περικοπές στο κοινωνικό κράτος και την αυταρχική διακυβέρνηση.
Στις 4 Απριλίου, στο δεύτερο τηλεοπτικό ντιμπέιτ μεταξύ όλων των προεδρικών υποψηφίων, κερδισμένη ήταν η υπόθεση και τα επιχειρήματα της Αριστεράς. Ο Μελανσόν ανέβασε ακόμη περισσότερο τα ποσοστά του μιλώντας για την ανάγκη να παρθεί ο πλούτος και η εξουσία από τους τραπεζίτες και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Ο Φιλίπ Πουτού, υποψήφιος του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος, επιτέθηκε στους καλοζωισμένους και διεφθαρμένους πολιτικούς που έχουν τα χέρια τους στο δημόσιο χρήμα –ιδιαίτερα τον Φρανσουά Φιγιόν και τη Μαρίν Λεπέν– και μίλησε για την αντίθεση μεταξύ των ζωών τους και της ζωής των απλών εργαζομένων.
Ζαν-Λυκ Μελανσόν
Δυο βδομάδες πριν τον πρώτο γύρο των εκλογών στις 23 Απριλίου, οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τον Μελανσόν να μπορεί να πάρει το 17% των ψήφων έναντι 19% του Φιγιόν –και θα μπορούσε να τον περάσει.
Μια δημοσκόπηση που έγινε μετά το δεύτερο τηλεοπτικό ντιμπέιτ έδειξε ότι ο Μελανσόν είχε πείσει το 25% από τα 6 εκατομμύρια τηλεθεατές που το παρακολούθησαν ότι αξίζει την ψήφο τους, την ίδια στιγμή που το αντίστοιχο ποσοστό για την Μαρίν Λεπέν ήταν 11%.
Ο Μελανσόν παραιτήθηκε το 2008 από τη θέση του βουλευτή του Σοσιαλιστικού Κόμματος και μετά από 35 χρόνια και από μέλος του, εξαιτίας των πολιτικών του κόμματος υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Το 2012 κατέβηκε υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές και πήρε 11%.
Τα τελευταία χρόνια, ο Μελανσόν έχει επιχειρήσει να σχηματίσει ένα «Αριστερό Μέτωπο» με το Κομμουνιστικό Κόμμα, οικολόγους και άλλους, αλλά η προσπάθεια αυτή έχει καταρρεύσει εξαιτίας των συμαχιών του Κομμουνιστικού Κόμματος με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.
Την ίδια στιγμή, ούτε το «Κόμμα της Αριστεράς» του Μελανσόν, ούτε το κίνημα που δημιούργησε για τις προεδρικές εκλογές, η «Ανυπότακτη Γαλλία» (ακριβής μετάφραση: που δεν υποκλίνεται, δεν υποκύπτει) έχουν δομές που να επιτρέπουν τη συμμετοχή των μελών στις αποφάσεις που αφορούν την πολιτική, τις δραστηριότητες και τους υποψηφίους του κόμματος.
Όμως η έκκληση του για μια «επανάσταση των πολιτών» είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη της οργάνωσης του που έφτασε τα 350.000 μέλη.
Οι συνδρομητές στο κανάλι του στο YouTube φτάνουν τις 260.000 (περισσότεροι από ότι οι συνδρομητές όλων των άλλων προεδρικών υποψηφίων μαζί) ενώ δεκάδες χιλιάδες συγκεντρώνονται για να τον ακούσουν να μιλάει – ζωντανά ή και μέσω ολογράμματος!
Το πρόγραμμα του Μελανσόν περιλαμβάνει
- την αύξηση του βασικού μισθού κατά 15%,
- τη μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας στις 32 ώρες,
- μια έκτη εβδομάδα άδειας μετ’ αποδοχών,
- μείωση του ορίου συνταξιοδότησης στα 60 και
- βαριά προοδευτική φορολογία που να φτάνει το 100% για όσους κερδίζουν 20 φορές πάνω από το μέσο εισόδημα.
Βλέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση σαν ένα «νεοφιλελεύθερο» εμπόδιο στην εφαρμογή τέτοιων πολιτικών και υποστηρίζει την έξοδο από το ΝΑΤΟ. Παρότι είναι πρώην τροτσκιστής, ο Μελανσόν δεν μιλά, όπως η CWI, για μια ενναλακτική σοσιαλιστική Ευρώπη. Επίσης δεν μιλά για τα βασικά μέτρα που είναι αναγκαία για να αντιμετωπιστεί η επίθεση των πολυεθνικών, των τραπεζών και των χρηματιστών – που είναι η εθνικοποίηση των τραπεζών και των μονοπωλίων και ο δημοκρατικός σοσιαλιστικός σχεδιασμός της οικονομίας. Όμως οι ιδέες του και ο ενθουσιασμός του είναι αναμφίβολα αυτά που τον κάνουν δημοφιλή.
Μακρόν και Λεπέν τα φαβορί
Οι δυο υποψήφιοι που είναι πιο πιθανό να περάσουν στο δεύτερο γύρο, καθώς συγκεντρώνουν περίπου από 25% στις δημοσκοπήσεις, είναι η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν και ο «ανεξάρτητος» Εμανουέλ Μακρόν.
Αν αυτό συμβεί θα είναι η πρώτη φορά που κανένα από τα δυο βασικά κόμματα του κατεστημένου, η ρεπουμπλικανική Δεξιά και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, δεν θα βρίσκεται στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Ο Μακρόν έσπασε από τα δεξιά από το Σοσιαλιστικό Κόμμα λιγότερο από ένα χρόνο πριν για να φτιάξει το δικό του κόμμα με το όνομα «Εν κινήσει». Όλο και περισσότεροι «Σοσιαλιστές», όπως ο πρώην πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς, δηλώνουν δημόσια την υποστήριξη τους στον Μακρόν.
Ο Μακρόν, με προϋπηρεσία στον τραπεζικό τομέα, είναι υπέρ της περικοπής της φορολογίας των επιχειρήσεων κατά 25%.
Στα 39 του, είναι ο νεότερος απ’ όλους τους υποψήφιους, ακραιφνής νεοφιλελεύθερος και ένθερμος υποστηρικτής της ΕΕ και των θεσμικών της οργάνων. Δεν έχει κατέβει ποτέ στο παρελθόν σε εκλογές αλλά είχε τοποθετηθεί υπουργός οικονομικών από τον Ολλάντ για να πραγματοποιήσει ένα μαζικό πρόγραμμα περικοπών.
Στο οικονομικό σχέδιο του νέου του κόμματος, μιλά για την περικοπή του προϋπολογισμού κατά 60 δις € και την απόλυση 120.000 δημοσίων υπαλλήλων για αρχή.
Την ίδια στιγμή η Μαρίν Λεπέν φάινεται βέβαιο ότι θα βρίσκεται στο δεύτερο γύρο. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις ωστόσο δείχνουν ότι θα λάβει λιγότερες ψήφους στο δεύτερο γύρο από οποιονδήποτε πιθανό αντίπαλο. Παρόλα αυτά, μια νίκη της Λεπέν δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς.
Οι «αγορές» έχουν αρχίσει ήδη να υπολογίζουν τις επιπτώσεις μιας νίκης της Λεπέν. Ανάμεσα στις πολλές αντιμεταναστευτικές, αντιμουσουλμανικές, αντί ΕΕ και αντιπαγκοσμιοποιητικές θέσεις που έχει εκφράσει, είναι και η δέσμευση της για ένα δημοψήφισμα για τη συμμετοχή της Γαλλίας στην ΕΕ, επενδύοντας στην εχθρότητα που προκαλούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που προωθεί. Η Λεπέν λέει ότι το ευρώ έχει χρησιμοποιηθεί ως όπλο ενάντια σε χώρες όπως η Ελλάδα για να τις αναγκάσει να εφαρμόσουν προγράμματα λιτότητας.
Η Λεπέν προτείνει την αντικατάσταση του ευρώ με το φράγκο και την οργάνωση ενός παράλληλου νομίσματος όπως το ECU στο παρελθόν.
Όμως με αυτή τη πολιτική συμφωνεί μόνο το 60% των ψηφοφόρων της και το ένα πέμπτο του εκλογικού σώματος σαν σύνολο.
Η Λεπέν έχει ευρέως καυχηθεί πως η νίκη της θα αντανακλά μια ψήφο εναντίον του κατεστημένου.
Βλέπει τον εαυτό της να συνεχίζει να επιδιώκει τα εθνικά συμφέροντα της Γαλλίας έναντι των διεθνών, στηρίζοντας τους Γάλλους εργαζόμενους έναντι των μεταναστών και τις μικρές επιχειρήσεις έναντι της μεγάλης γαλλικής αστικής ελίτ.
Οι πολιτικές της δεν είναι ανοιχτά φασιστικές αλλά είναι υποστηρικτής της πιο ακραίας αντίδρασης στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό. Η Λεπέν έχει παραμερίσει μερικές από τις χειρότερες πλευρές του παλιού Εθνικού Μετώπου, ακόμη και το όνομα του. Στη καμπάνια της αναφέρεται απλώς ως «Μαρίν», ισχυριζόμενη ότι αγωνίζεται «στο όνομα του λαού».
Από την άλλη η ανηψιά της, βουλευτίνα του Εθνικού Μετώπου, Μαριόν Μαρεσάλ Λεπέν, είναι μια σκληροπυρηνική Καθολική, πολέμια των αμβλώσεων και παίζει τον ρόλο του «εργαλείου για την συσπείρωση των σκληροπυρηνικών» (Financial Times, 1/4/17). H ίδια η Λεπέν έχει ένα δικό της «think tank» το οποίο έχει καταρτίσει σχέδια για όλους τους κινδύνους, συμπεριλαμβανομένης μιας συζήτησης για το ποιοι στρατιωτικοί διοικητές είναι έμπιστοι στην περίπτωση που η πρόεδρος Λεπέν κηρύξει στρατιωτικό νόμο!
Το δίλημμα του δεύτερου γύρου
Η «Επαναστατική Αριστερά», τμήμα της CWI στη Γαλλία, προτείνει την υπερψήφιση του Μελανσόν στον πρώτο γύρο και την αποχή, ανάμεσα στη Λεπέν και τον Μακρόν, στον δεύτερο (εκτός φυσικά, αν ο Μελανσόν διαψεύσει τις προγνώσεις και βρεθεί στο β’ γύρο).
Η «Επαναστατική Αριστερά» κατανοεί ότι πολλοί εργαζόμενοι και νεολαίοι θα πάνε στην κάλπη κρατώντας τη μύτη τους για να ψηφίσουν οποιονδήποτε υποφήφιο προκειμένουν να κλείσουν το δρόμο στη Λεπέν, αλλά πιστεύει πως ο πιο σημαντικός στόχος για την περίοδο μετά τις εκλογές είναι η προσπάθεια να χτιστεί μια νέα, μαζική σοσιαλιστική δύναμη.
Αυτή η νέα δύναμη θα πρέπει να απευθυνθεί σε όλους εκείνους που ψήφισαν τον Μελανσόν και τους άλλους υποψήφιους της Αριστεράς και που έχουν συμμετάσχει στους αγώνες των τελευταίων χρόνων. Θα μπορούσε ακόμη να ελκύσει τους εργαζόμενους και τους νέους που απείχαν από τις εκλογές μη βλέποντας νόημα στη συμμετοχή στο σημερινό πολιτικό σύστημα που είναι στημένο υπέρ των πλούσιων και ισχυρών.
Οι νέοι άνθρωποι και οι εργαζόμενοι που μισούν τη στάση της Λεπέν ενάντια στους μετανάστες και τους μουσουλμάνους, θα βρεθούν στους δρόμους πριν τον δεύτερο γύρο. Η «Επαναστατική Αριστερά» υποστηρίζει την ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος και θα βρεθεί στις διαμαρτυρίες που θα οργανωθούν, προτείνοντας το χτίσιμο ενός μαζικού κινήματος ενάντια σε όλους τους εκπροσώπους του καπιταλιστικού συστήματος.
Σχετικά άρθρα:
- Σοκ και Δέος στη Γαλλία: Οι λαοί ανάμεσα στους Ιμπεριαλιστές και τους μανιακούς του ISIS
- Γαλλία: μαζικές κινητοποιήσεις για τα εργασιακά κατά την πανεθνική μέρα δράσης (14/6)
- Γαλλία: «Πραξικόπημα» Ολλάντ για να περάσει τον νέο εργατικό νόμο!
- Γαλλία: Απεργοί συμμετέχουν στους αγώνες της νεολαίας και στο “Nuit Debout”!
