Άρθρο του Alex Rouillard, Gauche Revolutionnaire, γαλλικό τμήμα της CWI
Την ώρα που η δεξιά κυβέρνηση του Ραφαρέν στη Γαλλία αυξάνει τις επιθέσεις της ενάντια στις κοινωνικές κατακτήσεις, μια σημαντική ριζοσπαστικοποίηση αναπτύσσεται ανάμεσα στους εργαζόμενους και τη νεολαία.
Η ανακοίνωση των οργανώσεων Lutte ouvriere (LO – Επαναστατική Πάλη) και Ligue communiste revolutionnaire (LCR – Κομμουνιστική, Επαναστατική Λίγκα) ότι θα συνεργαστούν στις επερχόμενες τοπικές εκλογές αλλά και τις ευρωεκλογές (το Μάρτη και τον Ιούνη), έχει καλωσοριστεί από μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Στην τελευταία τους συνεργασία, στις εθνικές εκλογές του 2002, πήραν περίπου το 10% των ψήφων.
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το 9%των ψηφοφόρων έχουν αποφασίσει να ψηφίσουν τη συνεργασία των LO και LCR. Επίσης, το 22% των ερωτηθέντων δήλωσαν πως ενώ δεν έχουν ποτέ ξανά ψηφίσει την άκρα αριστερά, μπορεί και να το κάνουν στις εκλογικές αναμετρήσεις των επόμενων μηνών.
Ποτέ πριν οργανώσεις που μιλάνε στο όνομα του τροτσκισμού δεν πλησίασαν τέτοιες εκλογικές δυνατότητες. Την ίδια ώρα, ωστόσο, σε άλλη δημοσκόπηση, το 24% των ερωτηθέντων, δήλωσε ότι συμφωνεί με τις ιδέες του Εθνικού Μετώπου (FN), το οποίο συνεχίζει τη ρατσιστική, ακροδεξιά δημαγωγική ρητορική του, απέναντι στα πιο φτωχά και καταπιεσμένα στρώματα της κοινωνίας.
Πολλοί εργαζόμενοι και νεολαία είναι έτοιμοι να ψηφίσουν την συνεργασία LO-LCR, λόγω της απέχθειάς τους απέναντι στα κόμματα του κατεστημένου, τόσο τη δεξιά, όσο και αυτά που μιλάνε στο όνομα της αριστεράς. Οι επιθέσεις της κυβέρνησης του Ραφαρέν, (ενάντια στις συντάξεις, τις εργασιακές συνθήκες, τις δημόσιες υπηρεσίες κλπ), αντιμετωπίστηκαν με πολύ χλιαρή αντιπολίτευση και από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, και από τους Πράσινους και το ΚΚΓ.
Η ηγεσία των συνδικάτων που ελέγχεται άμεσα από τα αριστερά κόμματα, έχει μπλοκάρει την ανάπτυξη των εργατικών αγώνων.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα, η ιδιωτικοποίηση της EDF, της κρατικής υπηρεσίας ηλεκτρισμού της Γαλλίας. Τη στιγμή που η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων αντιτίθενται στην ιδιωτικοποίηση, η ηγεσία του συνδικάτου όχι μόνο αρνείται να οργανώσει κινητοποιήσεις για να την εμποδίσει αλλά συμμετέχει στις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης.
Πολλοί εργαζόμενοι θα ψηφίσουν LO-LCR στις ερχόμενες εκλογές για να δείξουν την αντίθεσή τους στις πολιτικές της κυβέρνησης και να τιμωρήσουν αυτούς που μιλούν στο όνομα της αριστεράς αλλά μπλοκάρουν την ανάπτυξη των αγώνων.
Τα αντικαπιταλιστικά συνθήματα των δύο αριστερών οργανώσεων γίνονται αποδεκτά από μεγάλη μερίδα των εργαζομένων. Πρόσφατη δημοσκόπηση της εφημερίδας Le Monde, έδειξε ότι το 30% των ερωτηθέντων θεωρούν ότι "η άκρα αριστερά φέρνει νέες ιδέες". Το 60% των υποστηρικτών του ΚΚΓ, δηλώνουν ότι είναι κοντά σε αυτές τις ιδέες, ενώ το ίδιο υποστηρίζει το 23% του συνόλου των ερωτηθέντων, και το 37% των νέων ηλικίας 18-24 χρονών. Η συνεργασία LO-LCR, αντιμετωπίζεται σαν μια ισχυρή εναλλακτική δύναμη, απέναντι και στις πολιτικές της κυβέρνησης και στην επίσημη αντιπολίτευση (ΣΚ, ΚΚ, κλπ).
Τι θα κάνουν όμως η LΟ και η LCR μετά την εκλογική τους επιτυχία;
Μέχρι τώρα, τα εκλογικά σχέδια των δύο αριστερών οργανώσεων, δείχνουν πως δεν υπάρχει διάθεση για κοινή εκλογική εκστρατεία, με την υποστήριξη εργατικών επιτροπών που θα τους συνέδεαν με τους εργαζόμενους και τους εργατικούς αγώνες.
Όλα δείχνουν πως οι δύο οργανώσεις βλέπουν το εγχείρημα, μόνο ως εκλογική συνεργασία, και τίποτα πέρα από αυτό.
Και οι δύο επίσης ξεκαθαρίζουν ότι θέλουν να κυριαρχήσουν στην προεκλογική εκστρατεία και να επιβάλουν τους όρους τους στις άλλες οργανώσεις και τους ανένταχτους αριστερούς.
Δηλώνουν πως η συμμαχία θα είναι ανοιχτή σε άλλες οργανώσεις και ανένταχτους που θέλουν να συμμετέχουν, αλλά εφόσον "αποδέχονται τις βασικές θέσεις που έχουν συμφωνηθεί, το όνομα του συνδυασμού και την κοινή διακήρυξη", και με την προϋπόθεση ότι "δεν θα προσπαθήσουν να επιφέρουν καμία αλλαγή" από τη στιγμή που αυτά θα συμφωνηθούν σε επίπεδο εθνικών ηγεσιών από τις δύο οργανώσεις.
Ένα ψηλό εκλογικό ποσοστό ασφαλώς θα ενθαρρύνει τους εργαζόμενους, αλλά η πιο πάνω προσέγγιση της LO και της LCR, δε προσφέρει την προοπτική μιας εναλλακτικής πολιτικής λύσης για τα εκατομμύρια των εργαζομένων, που θα ψηφίσουν τη συνεργασία, αφού αρνούνται να προχωρήσουν στη δημιουργία ενός νέου εργατικού / αριστερού κόμματος.
Την ίδια ώρα, τη στιγμή που οι δύο οργανώσεις βρίσκονται μπροστά στο ενδεχόμενο μιας μεγάλης εκλογικής επιτυχίας, μειώνουν την κριτική τους στον καπιταλισμό και αποφεύγουν να αναφέρουν την εναλλακτική προοπτική και την αναγκαιότητα της πάλης για μια σοσιαλιστική κοινωνία.
Περιορίζονται στο να λένε "ψηφίζοντας τη συνεργασία, οι εργαζόμενοι θα κάνουν ξεκάθαρη την πολιτική τους θέση, η οποία θα ενθαρρύνει τους αγώνες, και όλους όσους θέλουν να παλέψουν για τα δικαιώματα των εργαζομένων, για να βάλουν ένα τέλος στην τυραννία της ελεύθερης αγοράς και των χρηματιστηρίων".
Η "Επαναστατική Αριστερά" (Gauche Revolutionnaire) τμήμα της CWI στη Γαλλία, θα συμμετάσχει στην εκστρατεία, για τη μεγαλύτερη δυνατή εκλογική επιτυχία της συνεργασίας LO/LCR.
Την ίδια ώρα θα συνδέσει αυτή την εκστρατεία με την πάλη για την ανάδειξη της αναγκαιότητας ενός νέου αριστερού-εργατικού κόμματος, που να προωθεί και να οργανώνει την πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας, και που θα αναδεικνύει την ανάγκη μιας σοσιαλιστικής εναλλακτικής απέναντι στον καπιταλισμό. Ένα καλό εκλογικό ποσοστό της συνεργασίας, θα αποδείξει ότι οι συνθήκες για τη δημιουργία ενός τέτοιου κόμματος είναι υπαρκτές.
