Της Ηλέκτρας Κλείτσα

Το κίνημα ενάντια στα νέα μέτρα για τα εργασιακά στη Γαλλία δεν υποχωρεί, μετά από περίπου τρεις μήνες σκληρού αγώνα. Οι απεργίες, οι καταλήψεις, οι ολονύχτιες συνελεύσεις συνεχίζονται, ενώ έχουν καλεστεί νέες διαδηλώσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις σε πανεθνικό επίπεδο στις 14 Ιούνη.

Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, το 70% της γαλλικής κοινωνίας απορρίπτει τα νέα μέτρα της μισητής πλέον κυβέρνησης Ολάντ και στηρίζει το κίνημα. Την ίδια ώρα, η καταστολή και η απόπειρα της κυβέρνησης να τρομοκρατήσει την αγωνιζόμενη γαλλική κοινωνία εντείνονται.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης Ολάντ να περάσει το νόμο για τα εργασιακά παρακάμπτοντας τη βουλή (με δεδομένο ότι ακόμη και βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας δήλωναν ότι δεν επρόκειτο να τον ψηφίσουν) με την ενεργοποίηση του άρθρου 49-3 (νομοθεσία σε «έκτακτες συνθήκες» χωρίς τη διαδικασία του κοινοβουλίου) εξόργισε ακόμη περισσότερο τη γαλλική κοινωνία.

Οι εργαζόμενοι και η νεολαία της Γαλλίας βλέπουν πλέον ότι το πραγματικό πρόσωπο της σκληρής λιτότητας που εφαρμόζεται πανευρωπαϊκά δεν περιλαμβάνει μόνο την επίθεση σε μισθούς, συντάξεις και εργασιακά δικαιώματα, αλλά καταργεί ακόμα και στοιχειώδεις κανόνες της «κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» που κατά τα άλλα αποτελεί την «ιερή αγελάδα» του συστήματος…

Οι αυταρχικές μέθοδοι, η καταστολή και η παράκαμψη της βουλής είναι πλέον το μόνο που έχει απομείνει στην κυβέρνηση.

Οι καταλήψεις στα διυλιστήρια και η παράλληλη απεργία των εργαζομένων σε αυτά την έφεραν στα όρια των αντοχών της, αναγκάζοντάς τη να δώσει άδεια χρήσης των στρατηγικών αποθεμάτων πετρελαϊκών προϊόντων.

Παράλληλα, οι απεργίες σε μέσα μεταφοράς, αεροδρόμια, λιμάνια κ.α. έχουν παραλύσει τη χώρα, απειλώντας αν όχι τη διεξαγωγή, σίγουρα την ομαλή λειτουργία και τα μεγάλα κέρδη που αναμένονται από τη διοργάνωση του euro 2016.

Μέσα σε αυτή την κατάσταση, η προσπάθεια της κυβέρνησης να εκβιάσει τη γαλλική κοινωνία παίρνει και νέες μορφές. Ο πρόεδρος Ολάντ, δηλώνει πλέον ότι αυτό που απειλεί την αθλητική διοργάνωση και μαζί με αυτή τους Γάλλους πολίτες, είναι το ενδεχόμενο ενός νέου τρομοκρατικού χτυπήματος κατά τη διάρκειά της. Και βέβαια την ίδια ώρα, χρησιμοποιεί τις εικόνες των συγκρούσεων με την αστυνομία, προκειμένου να παρουσιάσει το κίνημα σαν μια βίαιη μειοψηφία.

Οι μέρες γύρω από την έναρξη του euro 2016 (ξεκινάει στις 10 Ιούνη) και βέβαια γύρω από την επόμενη μεγάλη κινητοποίηση στις 14 του μήνα θα είναι πράγματι κρίσιμης σημασίας, τόσο για το κίνημα όσο και για την κυβέρνηση, που παίζει πλέον όλα της τα χαρτιά, προκειμένου να περάσει το νόμο για τα εργασιακά.

Η σημασία της μάχης που δίνεται δεν έχει να κάνει μόνο με οικονομικά μεγέθη για τον Ολάντ και τους Γάλλους καπιταλιστές. Γνωρίζουν πολύ καλά, ότι ολόκληρη η Ευρώπη παρακολουθεί το γαλλικό κίνημα και εμπνέεται από τη δύναμη και την αποφασιστικότητά του. Έτσι, μια ενδεχόμενη υποχώρησή τους στις απαιτήσεις της γαλλικής κοινωνίας, μπορεί να δείξει το δρόμο σε μια σειρά άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες, που τα τελευταία χρόνια έχουν χτυπηθεί ανελέητα από τα μέτρα λιτότητας.

Η νίκη των Γάλλων εργαζομένων θα είναι νίκη για τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης και όλου του κόσμου.

Διαβάστε στη συνέχεια τμήματα της προκήρυξης που μοιράζουν οι σύντροφοι/σσες της Gauche Revolutionnaire («Επαναστατική Αριστερά» – αδελφή οργάνωση του «Ξ») στη Γαλλία.

Να τελειώνουμε με το νέο νόμο για τα εργασιακά και με την κυβέρνηση!

Η κυβέρνηση παίζει το τελευταίο της χαρτί προσπαθώντας να περάσει το νόμο για τα εργασιακά παρακάμπτοντας τη βουλή, μέσω του άρθρου 49-3.

Έχοντας χάσει κάθε ίχνος υποστήριξης από την κοινωνία, καταφεύγει στην καταστολή και τις απειλές ενάντια στους απεργούς στα διυλιστήρια, τα μέσα μεταφοράς και τα λιμάνια…

Οι απειλές αυτές δεν έχουν αντίκρισμα! Η χρήση του άρθρου 49-3 διέλυσε και την τελευταία υποψία δημοκρατίας. Η κυβέρνηση προτιμά να προκαλεί χάος, από το να επιδείξει τον ελάχιστο σεβασμό στην κοινωνία, της οποίας το 70% απορρίπτει τα νέα μέτρα, με τα εκατομμύρια των απεργών και των διαδηλωτών τους τελευταίους τρεις μήνες να αποτελούν ατράνταχτη απόδειξη γι’ αυτό.

Πως μπορούμε να επεκτείνουμε την απεργιακή δράση;

Πρέπει να απαντήσουμε στις επιθέσεις της κυβέρνησης σε μαζικό επίπεδο.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν εκατοντάδες απεργίες για μισθολογικά και άλλα αιτήματα, παράλληλα με τις κινητοποιήσεις για τα εργασιακά μέτρα. Την ίδια ώρα συνεχίζουν τα μπλόκα σε λιμάνια και διυλιστήρια, όπως και οι καταλήψεις σχολείων και σχολών.

Η απεργία στα διυλιστήρια μάλιστα, ήταν ένα σημείο – καμπή για το κίνημα. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πήραν στα χέρια τους το μπλοκάρισμα της παραγωγής και της διανομής, αποδεικνύοντας ότι μπορούν να παραλύσουν την οικονομία.

Σχεδόν αμέσως μετά την έναρξη της απεργίας των οδηγών φορτηγών, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ο κλάδος τους θα εξαιρεθεί από τις πιθανές μειώσεις στις υπερωρίες. Αυτό το γεγονός απέδειξε την τεράστια δύναμη της απεργίας και την αντίστοιχη αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει ένα γενικευμένο μπλοκάρισμα της παραγωγής.

Η εικοσιτετράωρη μέρα απεργιακών δράσεων που καλέστηκε για τις 14 Ιούνη μπορεί να φαντάζει πολύ μακρινή για όσους βρίσκονται σε κινητοποιήσεις ήδη από το Μάρτη. Αλλά η συνέχιση των απεργιών που βρίσκονται σήμερα σε εξέλιξη και η έναρξη νέων σε περισσότερους κλάδους, ακόμη κι αν τα αιτήματα αφορούν μισθούς, ή άλλα θέματα, μπορεί να ενισχύσει τη δυναμική της πανεθνικής μέρας δράσης.

Η διαδήλωση που καλείται την ίδια μέρα πρέπει να συνταράξει την κυβέρνηση, με εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές!

Να χτίσουμε πραγματικά εργαλεία αγώνα

Ανάμεσα στα υπόλοιπα, απαιτούνται πραγματικές δημοκρατικές συνελεύσεις, προκειμένου να συντονιστούν οι κινητοποιήσεις και οι απεργίες που βρίσκονται σε εξέλιξη: τη νεολαία που καταλαμβάνει σχολεία και σχολές, το κίνημα των Nuit Debout (ολονύχτιες συνελεύσεις) και όλες τις υπόλοιπες, εργατικές και άλλες κινητοποιήσεις.

Αυτές οι συνελεύσεις πρέπει να διοργανώσουν πλατιές συζητήσεις για όλες τις απαιτούμενες δράσεις, να εκλέξουν επιτροπές που θα αναλάβουν δράση σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.

Επιτροπές που πρέπει να συμπεριλάβουν αγωνιστές από όλα τα στρώματα της κοινωνίας, εργαζόμενους και νεολαία από τους χώρους που αγωνίζονται. Με τον τρόπο αυτό, πολλοί εργαζόμενοι μπορούν να συμμετέχουν ουσιαστικά στην οργάνωση του αγώνα, ακόμη κι αν δεν είναι μέλη εργατικών συνδικάτων και βέβαια το ίδιο ισχύει ακόμη περισσότερο για τμήματα της νεολαίας που δεν έχουν ουσιαστική εκπροσώπηση. Έτσι, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι θα μπορέσουν να παίξουν ενεργό ρόλο στην οργάνωση των απεργιών, των καταλήψεων και των διαδηλώσεων, αντί να συμμετέχουν απλά σε αυτές.

Αυτό που λείπει σήμερα είναι μια γνήσια κοινωνική και πολιτική αντιπολίτευση απέναντι στο θρασύ πρόσωπο της κυβέρνησης Ολάντ. Την ίδια ώρα που συνεχίζουμε να οργανώνουμε τη δράση ενάντια στα μέτρα, υπάρχει η πιεστική ανάγκη του χτισίματος ενός μαζικού πολιτικού φορέα που θα εκπροσωπεί πραγματικά τους εργαζόμενους και τη νεολαία, ένα νέο πολιτικό κόμμα, που θα αποτελείται ακριβώς από αυτούς που βρίσκονται σήμερα στη μάχη!

Ένα τέτοιο κόμμα θα μπορούσε να αποτελέσει μια πραγματικά δυνατή φωνή σε πανεθνικό επίπεδο, ενάντια στην προπαγάνδα των κομμάτων του συστήματος που υπηρετούν τους πλούσιους και τα αφεντικά.

___________________
Σχετικά άρθρα:
Γαλλία: Απεργοί συμμετέχουν στους αγώνες της νεολαίας και στο “Nuit Debout”!
Γαλλία: «Πραξικόπημα» Ολλάντ για να περάσει τον νέο εργατικό νόμο!
Γαλλία: μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στα νέα μέτρα για τα εργασιακά
Δείτε ολόκληρη την προκήρυξη που μοιράζει η Gauche Revolutionnaire εδώ