Δημοσιεύουμε καταγγελία για την καταστολή που υφίστανται οι πρόσφυγες στην Ειδομένη, που εξέδωσαν η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, η Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισμό”, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το Ξεκίνημα, η ΟΚΔΕ και το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Ενάντια στην καταστολή των προσφύγων στην Ειδομένη
Η Κυβέρνηση αποφάσισε και “εκτελεί” τη δεύτερη επιχείρηση εκκένωσης της Ειδομένης, από τους χιλιάδες πρόσφυγες που παραμένουν εκεί τους τελευταίους μήνες διεκδικώντας να συνεχίσουν το ταξίδι τους σε άλλες χώρες. H επιχείρηση έρχεται μετά από ένα διάστημα διαρκούς καταστολής και στοχευμένου καταναγκασμού σε πείνα και εξαθλίωση, προκειμένου να καμφθεί αυτή η πολιτική τους στάση, με την οποία διεκδικούσαν το άνοιγμα των συνόρων. Η “μη αστυνομική” επιχείρηση “εκτελείται” με μονάδες ΟΠΚΕ, ΥΜΕΤ και ΜΑΤ σε επιφυλακή, απομακρύνοντας από το χώρο, σε ακτίνα 3-5 χιλιομέτρων, αλληλέγγυους και δημοσιογράφους (εκτός αυτούς της κρατικής ΕΡΤ), ενώ στο χώρο βρίσκονται μόνο επίσημες ΜΚΟ. Μάλιστα, τις τελευταίες μέρες η περιοχή κηρύχθηκε στρατιωτικοποιημένη ζώνη, με αποτέλεσμα η απαγόρευση διέλευσης να καταλήξει ακόμη και σε προσαγωγές αλληλέγγυων που μοίραζαν εφημερίδες. Στόχος της κυβέρνησης είναι να μεταφέρει τους πάνω από 8.500 πρόσφυγες/μετανάστες σε βιομηχανικούς χώρους γύρω από τη Θεσσαλονίκη.
Η παραπάνω κατάσταση είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας της ΕΕ να κλείσει τα σύνορά της και να καταστείλει τους πρόσφυγες, πολιτική την οποία συνυπογράφει η ελληνική κυβέρνηση. Η “Ενωμένη Ευρώπη” φροντίζει να ενώνει μόνο τα συμφέροντα του κεφαλαίου, καταδικάζοντας στην εξαθλίωση όποιον δεν τον έχει ανάγκη. Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση αναλαμβάνει (υπό τις επιταγές βέβαια της ΕΕ, αλλά και τη δική της σύμφωνη γνώμη) το ρόλο του διαλογέα. Διαλέγει, επί της ουσίας, ποιοι είναι “χρήσιμοι” προς εκμετάλλευση στα κράτη της ΕΕ, ποιοι δηλαδή θα αποτελέσουν το φθηνό εργατικό δυναμικό με μηδαμινά δικαιώματα και ποιοι θα απελαθούν, επαναπροωθηθούν κλπ. Άλλωστε, η κυβέρνηση έχει ήδη υπογράψει τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, εγκλωβίζοντας από τη μία τους πρόσφυγες στη χώρα και προχωρώντας από την άλλη σε επαναπροωθήσεις, ακόμα και προς εμπόλεμες ζώνες. Την ίδια στιγμή το ΝΑΤΟ διευρύνει τις βάσεις του στην Ελλάδα και αποκτά σταθερή πλέον παρουσία στο Αιγαίο.
Οι πρόσφυγες/μετανάστες, οι οποίοι έρχονται από εμπόλεμες ζώνες, ολοκληρωτικά καθεστώτα και αυταρχικές κυβερνήσεις, αντιμετωπίζονται από την Ευρώπη και τα κράτη της με φράχτες, φυλακίσεις, απελάσεις και πνιγμούς. Οι πρόσφυγες της Ειδομένης, από τις άθλιες συνθήκες του καταυλισμού, περνάνε στο στοίβαγμα σε χώρους ακατάλληλους για ανθρώπινη διαμονή, απομονωμένους από κατοικημένες περιοχές. Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, έχουν γίνει απεργίες πείνας προσφύγων/μεταναστών που δεν αντέχουν άλλο σε αυτές τις συνθήκες διαβίωσης, ενώ σε Πειραιά και Θεσσαλονίκη έχουν γίνει κοινές κινητοποιήσεις ντόπιων-μεταναστών για το σταμάτημα του πολέμου και το άνοιγμα των συνόρων.
Στεκόμαστε, όπως πάντα, στο πλευρό των προσφύγων/μεταναστών αναγνωρίζοντάς τους ως θύματα μιας κοινής επίθεσης που στις χώρες τους εκδηλώνεται με το χειρότερο πρόσωπο. Εργαζόμενοι, άνεργοι, ντόπιοι και μετανάστες πρέπει να δώσουμε κοινό αγώνα απέναντι στη φτώχεια, την εξαθλίωση και τον πόλεμο που μας επιβάλουν. Αν σήμερα δε σταθούμε εμπόδιο σε αυτή την πολιτική, η επίθεση θα βαθύνει για όλες/ους μας. Κυβέρνηση, ΕΕ, κεφάλαιο θέλουν να ξεπεράσουν την κρίση τους πάνω από τα πτώματά μας, αλλά δεν πρόκειται να τους αφήσουμε. Με ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη και πάλη των λαών θα ανατρέψουμε την επίθεση, οικοδομώντας έναν κόσμο χωρίς φτώχεια, πολέμους κι εκμετάλλευση.
Απαιτούμε:
- Να μην ασκηθεί καμία μορφή βίας κατά των προσφύγων/μεταναστών της Ειδομένης.
- Να ανοίξουν τώρα τα σύνορα στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
- Να σταματήσουν οι πολεμικές συρράξεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και γεννούν την προσφυγιά.
- Άμεση διάλυση του ΝΑΤΟ, που δεν είναι τίποτα άλλο από ένας μηχανισμός πολέμου.
- Οι πρόσφυγες/μετανάστες δικαιούνται προστασία, αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, μέσα στον ιστό των πόλεων, άσυλο και δικαίωμα να μετεγκατασταθούν άμεσα στις χώρες που επιθυμούν. Σε κάθε περίπτωση, οι όποιοι χώροι φιλοξενίας να είναι ανοιχτοί για τους πρόσφυγες και την κοινωνία υποδοχής.
- Να δοθεί σε όλους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες η δυνατότητα να αποκτήσουν κάρτα εργασίας για ισότιμες εργασιακές σχέσεις και πρόσβαση στην υγεία και την εκπαίδευση.
- Να μην αναγνωριστεί η Τουρκία ως ασφαλής τρίτη χώρα και να σταματήσει πάραυτα η εγκληματική επαναπροώθηση των προσφύγων σε αυτήν.
