Επί 5 χρόνια η Φινλανδία καταλάμβανε την πρώτη θέση στη λίστα των χωρών με τους πιο ευτυχισμένους κατοίκους στον κόσμο, σύμφωνα με το World Happiness Report. Βέβαια η ευτυχία είναι σχετικό πράγμα και σίγουρα το παραπάνω στοιχείο δεν αφορά όλους τους κατοίκους της χώρας.
Οι εκλογές που έγιναν στη Φιλανδία στις 2 Απρίλη έφεραν στην πρώτη θέση με 20.8% το συντηρητικό κόμμα Εθνική Συμμαχία του Π. Όρπο, δεύτερη την Ακροδεξιά της Ρίκα Πούρα με 20.1% και τρίτο το κυβερνών Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Σ. Μαρίν με 19.9%.
Και τα τρία πρώτα κόμματα ανέβασαν τα ποσοστά τους σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές του 2019.
Αντίθετα οι Πράσινοι έπεσαν στο 7% από 11.5% και η Αριστερή Συμμαχία στο 7.1% από 8.2%
Το ακροδεξιό κόμμα των «Φινλανδών» πέτυχε το καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα της ιστορίας του, ξεπερνώντας το 19.05% του 2011. Στις προηγούμενες εκλογές είχε πάρει 17.5% ενώ η Πούρα πήρε περισσότερες ψήφους από τη νυν πρωθυπουργό Μαρίν –38.000 ψήφους έναντι 35.000.
Το ακροδεξιό κόμμα ιδρύθηκε το 1995 με το όνομα «Αληθινοί Φινλανδοί» και με αυτό εισήλθε στην πολιτική ζωή της χώρας εδώ και 20 χρόνια.
Τα εκλογικά του αποτελέσματα ήταν:
1999: 0,99%
2003: 1.57%
2007: 4.05%
2011: 19.05%
2015: 17.65%
2019: 17.48%
2023: 20,1%
Οι ίδιοι αρνούνται ότι είναι ακροδεξιοί, ενώ συμφωνεί μαζί τους και ο ηγέτης της Εθνικής Συμμαχίας Όρπο που έχει δηλώσει ότι «δεν έχουμε κόμμα της άκρας δεξιάς στην Φινλανδία»
Φυσικά πρόκειται για το αναγκαίο «λίφτινγκ» που ακολουθεί διεθνώς η Ακροδεξιά προκειμένου να κρύψει ότι είναι ρατσιστική, ξενοφοβική και να παρουσιαστεί ως ένα κόμμα όπως όλα τα άλλα που απλά αγαπάει την πατρίδα του.
Από κοντά σιγοντάρει και η Δεξιά προκειμένου να μπορέσουν να αποτελέσουν δυνητικούς συμμάχους για τον σχηματισμό κυβέρνησης καθώς είναι μία από τις δύο επιλογές που έχει το πρώτο κόμμα του Όρπο. Η άλλη είναι οι Σοσιαλδημοκράτες της Μαρίν.
Στην πραγματικότητα το κόμμα των Φινλανδών είναι ένα ακροδεξιό κόμμα με εθνικιστικές θέσεις ενάντια στους μετανάστες, τις μειονότητες κοκ. Ταυτόχρονα είναι και ένα εντελώς συστημικό κόμμα που συμμετείχε σε κυβέρνηση συνασπισμού το 2015, αποδέχεται την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ και υιοθετεί όλες τις βασικές επιλογές του κεφαλαίου εθνικά και διεθνώς.
Αξιοποιεί τα υπαρκτά προβλήματα της φινλανδικής οικονομίας όπως είναι η αύξηση του δημόσιου χρέους στο 70% του ΑΕΠ, την άνοδο της ανεργίας ειδικά στη νεολαία, τα φαινόμενα του αλκοολισμού, κοκ, λέγοντας πως για όλα αυτά φταίνε οι μετανάστες ή και οι πιο φτωχές χώρες του ευρωπαϊκού νότου.
Δεξιά και Σοσιαλδημοκρατία με τις πολιτικές που ακολούθησαν ως κυβερνήσεις έστρωσαν το έδαφος για την ανάπτυξη της Ακροδεξιάς όπως έγινε και στη γειτονική Σουηδία πρόσφατα και όπως γίνεται διεθνώς σε μια σειρά χώρες.
Η ηγέτης της σοσιαλδημοκρατίας Σ. Μαρίν ως πρωθυπουργός έγινε περισσότερο γνωστή για τα ροκ πάρτυ που διοργάνωνε και λιγότερο για την επίλυση των προβλημάτων της χώρας και ειδικά των φτωχότερων στρωμάτων.
Αυτό είναι ένα πολύτιμο συμπέρασμα που πρέπει να κρατήσουμε και για τις μετεκλογικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Η Κεντροαριστερά και η Δεξιά μπορούν να κυβερνούν μαζί, να κατηγορούν η μία την άλλη, να εναλλάσσονται στην εξουσία, αλλά σε τελική ανάλυση οδηγούν σε βάθεμα της κρίσης και άνοδο της Ακροδεξιάς σε όλες τις εκφάνσεις της.
