Του Αλέξανδρου Πραντούνα
Ο τίτλος αναφέρεται στην Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας – ΚΟΕ. Σε άρθρο της εφημερίδας «Δρόμος» (που εκδίδεται βασικά από την ΚΟΕ) που δημοσιεύτηκε στις 25/2, ο συντάκτης Γ. Κ., κάνει αναφορά στην αντιπαράθεση γύρω από την επίσκεψη της Χρυσής Αυγής στο εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας.
Ο αρθογράφος ΓΚ αναλαμβάνει, χωρίς περιστροφές, να υπερασπιστεί πλήρως το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ και να «νουθετήσει» όσους, όπως το «Ξ», έκαναν κριτική στην ηγεσία του σωματείου.
«Είναι ολοφάνερο ότι οι φασίστες της Χ.Α. παρέσυραν τα τοπικά συνδικαλιστικά στελέχη», γράφει ο αρθρογράφος.
Όταν όμως έμπειροι συνδικαλιστές (και μάλιστα… κομμουνιστές) χαιρετίζουν την παρουσία νεοναζί με φράσεις όπως «Όλη η Ελλάδα είναι στο πλευρό μας» το μόνο που είναι ολοφάνερο είναι πως το κόμμα τους δεν τους έχει εκπαιδεύσει –τουλάχιστον επαρκώς– για τα θέματα του φασισμού και των φασιστικών οργανώσεων. Το θέμα δεν είναι αν οι φασίστες παρέσυραν τα τοπικά συνδικαλιστικά στελέχη, το θέμα είναι γιατί «παρασύρθηκαν» αυτά τα στελέχη! Και γι’ αυτό η εξήγηση είναι μόνο μία: ανυπαρξία εκπαίδευσης από το κόμμα τους, υποτίμηση των πραγματικών διαστάσεων του κινδύνου.Αυτά τα ζητήματα καθόλου δεν απασχολούν τον αρθρογράφο του Δρόμου…
«Αυτό δεν σημαίνει […] χαμηλά αντιφασιστικά αντανακλαστικά των φυσικών ηγετών της απεργίας»
σημειώνει παρακάτω ο ΓΚ.
Αλήθεια; Κι αν δεν σημαίνει αυτό, τι να σημαίνει άραγε; Δηλαδή τι περισσότερο έπρεπε να γίνει για να διαπιστώσει ο Δρόμος χαμηλά αντιφασιστικά αντανακλαστικά;;
«Ας το σκεφτούν αυτό όσοι σπεύδουν να ρίξουν ανάθεμα, με αφορμή μια πραγματικά άτυχη στιγμή, προκαλώντας άλλη μια προβοκατορολογική επίθεση από τον Ριζοσπάστη.»
καταλήγει το άρθρο.
Μάλιστα: φταίνε όσοι άσκησαν κριτική! Ο αγώνας των Χαλυβουργών είναι ηρωικός κι επομένως κανείς δεν δικαιούται να κάνει κριτική στο ΚΚΕ! Ήταν απλά μια «άτυχη στιγμή»…
Όσοι ασκούν κριτική «ρίχνουν ανάθεμα» και προκαλούν την «προβοκαροτολογική επίθεση από τον Ριζοσπάστη». Με άλλα λόγια: αν ο Ριζοσπάστης καταφεύγει στην προβοκατορολογία (και τις άλλες, σταλινικές μεθόδους «εξόντωσης» δια της λάσπης των αντιπάλων του) αντί να απαντά με πολιτικά επιχειρήματα την ευθύνη γι’ αυτό φέρουν αυτοί που του άσκησαν κριτική!!
Φυσικά, αυτή η στάση από πλευράς του Δρόμου και της ΚΟΕ δεν είναι διόλου τυχαία. Στην πραγματικότητα υποτιμούν και οι ίδιοι (όπως και το ΚΚΕ) τον κίνδυνο του φασισμού. Άλλωστε αυτή η υποτίμηση διαπερνά όλο το φάσμα του σταλινικού χώρου…
Παραθέτουμε στην συνέχεια ολόκληρο το άρθρο του «Δρόμου»
Ο αγώνας των χαλυβουργών διδάσκει
Του Γ.Κ.
Μια καραμπινάτη προβοκάτσια της Χρυσής Αυγής έδωσε αφορμή για να γραφτούν και να ακουστούν μερικές δεκάδες χιλιάδες λέξεις «αναλύσεων» και σχολίων στο Διαδίκτυο, σε εφημερίδες, σε ραδιόφωνα. Οι γνωστοί φασίστες με τα ξυρισμένα κεφάλια και το φιλεργατικό (αρκεί να μην πρόκειται για αλλοδαπούς εργάτες) προφίλ φρόντισαν να επισκεφθούν μετά από 109 ημέρες απεργιακού αγώνα το χώρο της Ελληνικής Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο και να παρέμβουν με τον τρόπο τους σε ένα αγώνα που έχει προσελκύσει ένα πρωτόγνωρο κίνημα αλληλεγγύης.
Δεν χρειάζεται πολύ σκέψη και γνώση των γεγονότων για να αντιληφθεί κανείς την πρόθεση του φασιστικού αυτού μορφώματος να επενδύσει (αλληθωρίζοντας και στα υψηλά -δημοσκοπικά- ποσοστά του) σε έναν εργατικό αγώνα που συγκινεί και συγκεντρώνει τη θετική στάση όλων των εργαζομένων. Η Χ.Α. με την ίδια ευκολία που διαδηλώνει μετά τις 12 Φεβρουαρίου με ελληνικές σημαίες στο κέντρο της Αθήνας, «εμψυχώνοντας» τους πληττόμενους έμπορους επενδύοντας πολιτικά στην καταστροφολογία, δεν διστάζει να εμφανιστεί και σε έναν εργατικό αγώνα όπου πρωταρχικό ρόλο παίζει το ΚΚΕ. Η ξενοφοβία και η διχαστική προπαγάνδα, ανάκατη με πατριωτισμό, ρητορεία περί εθνοπροδοτών και δήθεν αλληλεγγύη συνθέτει τον ιδεολογικό-πολιτικό πολτό επάνω στον οποίο οι Χρυσαυγίτες χτίζουν την επιρροή τους. Και φαίνεται ότι η επιρροή αυτή απλώνεται και σε ένα (μικρό;) τμήμα εργατών, ακόμα και αγωνιζόμενων.
Αυτόν τον χυδαίο κι επικίνδυνο πολτό, δυστυχώς, αφήνουν στην άκρη οι περισσότερες αναλύσεις και οι επισπεύδοντες ανακαλύπτουν έναν… καλό λόγο για να ξεκινήσει μια ακόμη αδιέξοδη κι επιζήμια αντιπαράθεση με το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, δυνάμεις του οποίου βασικά σηκώνουν το βάρος του μεγαλειώδους αυτού εργατικού αγώνα.
Είναι ολοφάνερο ότι οι φασίστες της Χ.Α. παρέσυραν τα τοπικά συνδικαλιστικά στελέχη και διεμβόλισαν, μέσω της δήθεν αλληλεγγύης, έναν εργατικό αγώνα που ανήκει ξεκάθαρα και οφείλεται στην Αριστερά. Αυτό δεν σημαίνει ούτε ιδεολογική νίκη της ακροδεξιάς, ούτε πολιτική νίκη των φασιστών, ούτε πολύ περισσότερο χαμηλά αντιφασιστικά αντανακλαστικά των φυσικών ηγετών της απεργίας. Στις 110 ημέρες απεργίας οι ίδιοι αυτοί συνδικαλιστές βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα και τον ανέδειξαν σε όλη την Ελλάδα. Σήκωσαν το βάρος για λογαριασμό ολόκληρου του βιομηχανικού προλεταριάτου, διδάσκοντας αποφασιστικότητα και επιδεικνύοντας αντοχή, σε μια εποχή που ο συνδικαλισμός βάλλεται από παντού. Ας το σκεφτούν αυτό όσοι σπεύδουν να ρίξουν ανάθεμα, με αφορμή μια πραγματικά άτυχη στιγμή, προκαλώντας άλλη μια προβοκατορολογική επίθεση από τον Ριζοσπάστη.
