Οι θέσεις της Επιτροπής για μια Εργατική Διεθνή (CWI) στην οποία συμμετέχει το Ξεκίνημα σχετικά με την επικίνδυνη πολεμική κλιμάκωση που υπάρχει αυτές τις μέρες στη Συρία. Άρθρο από το site της CWI, www.socialistworld.net.
Όλα δείχνουν πως οι ΗΠΑ εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο να προχωρήσουν σε βομβαρδισμούς για να πλήξουν στόχους του καθεστώτος στη Συρία. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε εύκολα να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις, που πιθανόν να οδηγήσουν σε μια πιο σοβαρή στρατιωτική σύρραξη μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων στη Μέση Ανατολή.
Η Μόσχα απάντησε στις απειλές του Τραμπ λέγοντας ότι οι ρωσικές δυνάμεις θα επιτεθουν στις στρατιωτικές μονάδες των ΗΠΑ αν αυτές εμπλακούν σε οποιαδήποτε επίθεση σε συριακό έδαφος.
Τράμπ, Τερέσα Μέι και Μακρόν (που φαίνεται σε αυτή τη φάση να ηγούνται μιας πιθανής επίθεσης) αντιμετωπίζουν σοβαρές πολιτικές δυσκολίες στο εσωτερικό των χωρών τους και ένας τέτοιος «αντιπερισπασμός» τους είναι χρήσιμος για να στρέψουν αλλού την προσοχή των λαϊκών στρωμάτων. Μαζί με τη Σαουδική Αραβία, που προσέφερε διευκολύνσεις στις χώρες τις Δύσης, χτυπάνε τα τύμπανα του πολέμου ενάντια στο καθεστώς του Άσαντ και τους συμμάχους του στο Κρεμλίνο.
Για να νομιμοποιήσουν στα μάτια της κοινής γνώμης την επίθεση που σχεδιάζουν, χρησιμοποιούν κυνικά τις (ανεπιβεβαίωτες ακόμα) αναφορές για επίθεση με χημικά όπλα στην πόλη Ντούμα, στα περίχωρα της Δαμασκού.
***
Γι’ αυτήν την αποτρόπαια επίθεση, που απ’ ότι φαίνεται σκότωσε κάποιες δεκάδες ανθρώπους, κατηγορείται, χωρίς όμως να δίνονται τεκμηριωμένες αποδείξεις, το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ και οι ξένοι υποστηρικτές του.
Είναι δεδομένο ότι το καθεστώς του Άσαντ έχει καταφέρει να διατηρηθεί στην εξουσία τα τελευταία χρόνια χύνοντας το αίμα αθώων ανθρώπων. Η Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή- CWI, δεν δίνει καμία υποστήριξη σε αυτό το βάρβαρο αντιδραστικό καθεστώς, ούτε στους Ρώσους και Ιρανούς προστάτες του.
Πρέπει όμως να αναρωτηθούμε, τι συμφέρον είχε ο συριακός στρατός να ξεκινήσει μια επίθεση με χημικά στην παρούσα φάση γνωρίζοντας ότι θα προκαλέσει την οργή των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων; Χωρίς να μπορούμε να αποκλείσουμε μια τέτοια πιθανότητα, δεν φαίνεται να υπάρχει λογική πίσω από μια τέτοια κίνηση.
Όλα δείχνουν ότι οι δυνάμεις του Άσαντ ήταν πολύ κοντά σε μια στρατιωτική νίκη στην περιοχή της Ανατολικής Γκούτα, κάτι που θα εδραίωνε την κυριαρχία του καθεστώτος στις περισσότερες μεγάλες συριακές πόλεις. Για ποιο λόγο κι ενώ οι μάχες βρίσκονται προς το τέλος τους, να χρησιμοποιηθούν χημικά όπλα για να προκληθεί ο θάνατος μερικών δεκάδων (σύμφωνα με τα Δυτικά μίντια) αμάχων;
Κάποιοι σχολιαστές διατυπώνουν την υπόθεση ότι η συγκεκριμένη επίθεση θα μπορούσε να έχει ξεκινήσει από «αυτονομημένες» ομάδες τζιχαντιστών, να είναι δηλαδή μια προβοκάτσια από μέρους τους, προκειμένου να σύρουν τις δυνάμεις των ΗΠΑ να εμπλακούν πιο επιθετικά στη σύγκρουση στη Συρία.
***
Ανεξάρτητα από το ποιος πραγματικά ευθύνεται για την επίθεση, φαίνεται ότι χρησιμοποιείται σαν αφορμή για να δικαιολογήσει μια νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Μέση Ανατολή.
Δεκαπέντε χρόνια μετά την εισβολή και την κατοχή του Ιράκ, εκατομμύρια άνθρωποι θυμούνται τα ψέματα των κυβερνήσεων και των ΜΜΕ για όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ, προκειμένου να δικαιολογήσουν τον καταστροφικό εκείνο πόλεμο. Οπότε είναι λογικό πολύς κόσμος να μην είναι διατεθειμένος να καταπιεί αμάσητη την προπαγάνδα των δυτικών αυτή τη φορά! Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι οι επεμβάσεις των Δυτικών σε Αφγανιστάν, Λιβύη, κτλ ήταν καταστροφικές για τους λαούς της περιοχής και επιδείνωσαν την κρίση.
***
Ο πόλεμος στο Ιράκ σηματοδότησε στην πραγματικότητα την αρχή της υποχώρησης της κυριαρχίας των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Ο πόλεμος στη Συρία αποκάλυψε σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό την αδυναμία αυτή των δυτικών ιμπεριαλιστών και με αυτό τον τρόπο άφησε χώρο στη Ρωσία και το Ιράν για να επεκτείνουν την επιρροή τους. Αυτές οι εξελίξεις, σε συνδιασμό με την ξεκάθαρη στήριξη της κυβέρνησης Τράμπ στους βασικούς εχθρούς του Ιράν, το Ισραήλ και τη Σαουδική Αραβία, έχει προκαλέσει νέες εντάσεις.
Οι ανταγωνισμοί μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή, που είχαν συγκαληφθεί από την κοινή τους εκστρατεία κατά του ISIS, έχουν έλθει ξανά στο προσκήνιο μετά την ουσιαστική πτώση του «Χαλιφάτου». Τελευταία είδαμε στρατιωτικές αψιμαχίες μεταξύ διαφόρων στρατών σε συριακό έδαφος, και την αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας του Ισραήλ, της Τουρκίας, του Ιράν και άλλων.
***
Οι αεροπορικές επιθέσεις του Τραμπ είναι πιθανό να είναι μια επίδειξη δύναμης, περίπου όπως έγινε και τον Απρίλιο του 2017, όταν το ναυτικό των ΗΠΑ εκτόξευσε 59 πυραύλους Τόμαχωκ για να πλήξουν αεροπορική βάση της Συρίας. Σενάρια για μεγαλύτερης έκτασης πολεμική εμπλοκή με σκοπό την ανατροπή του καθεστώτος δεν φαίνονται πιθανά, καθώς όχι μόνο θα απειλούσαν να βάλουν φωτιά σε όλη την περιοχή, αλλά και θα προκαλούσαν πολιτικές αναταράξεις στις μεγάλες δυτικές πρωτεύουσες. Βέβαια, ο πόλεμος έχει πάντα τη δική του λογική, και ακόμα και περιορισμένοι βομβαρδισμοί από την πλευρά των ΗΠΑ, σε μια τόσο εύφλεκτη κατάσταση, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε γενικότερη ανάφλεξη.
***
Όσο αυξάνονται οι ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις στη Μέση Ανατολή και παγκόσμια, τόσο αποκαλύπτεται και η ξεκάθαρη υποκρισία των αστικών τάξεων.
Ο Τράμπ, η Μέι και ο Μακρόν καταγγέλλουν τον αυταρχισμό και το δικτατορικό καθεστώς του Άσαντ, την ίδια στιγμή που αγκαλιάζονται με τον πρίγκηπα Μοχάμεντ Μπιν Σαλμαν της Σαουδικής Αραβίας, τον αρχιτέκτονα της σφαγής και του λιμού στην Υεμένη, στην οποία πεθαίνει ένα παιδί κάθε δέκα λεπτά. Όλοι αυτοί έδωσαν συγχαρητήρια στον αντιδραστικό-χασάπη Αλ-Σίσι για την πρόσφατη «επανεκλογή» του στην Αίγυπτο. Όλοι έδωσαν ντε φάκτο το πράσινο φως στον Ερντογάν για να διεξάγει επιχείρηση εθνοκάθαρσης στην Αφρίν, αλλά και στους ισραηλινούς ελεύθερους σκοπευτές να σκοτώσουν παλαιστίνιους που διαδήλωναν στη Γάζα.
Ακόμα, που ήταν όλοι αυτοί οι εκπρόσωποι του συστήματος, που τώρα εξεγείρονται ενάντια στη χρήση χημικών όπλων, όταν πέρσι ο αμερικάνικος στρατός χρησιμοποίησε λευκό φώσφορο στις κατοικημένες περιοχές της Μοσούλης και της Ράκκα; Τότε, στην μάχη ενάντια στον ISIS, φαίνεται ότι ήταν για αυτούς δικαιολογημένες οι παράπλευρες απώλειες αθώων πολιτών και η ισοπέδωση ολόκληρων πόλεων. Η ίδια ακριβώς προπαγάνδα χρησιμοποιείται και από τους Άσαντ-Πούτιν προκειμένου να δικαιολογήσουν βάρβαρους βομβαρδισμούς πολιτών που κατοικούν σε περιοχές που ελέγχονται από ομάδες τζιχαντιστών, όπως η Jaysh al-Islam, που έλεγχε μέχρι πρόσφατα την Ανατολική Γκούτα.
***
Στην πραγματικότητα, η βαρβαρότητα του Άσαντ και των συμμάχων του, σε συνδιασμό με την φτώχεια και την εξαθλίωση, θα λειτουργήσει ενισχυτικά για ομάδες τζιχαντιστών που θα παρουσιάζονται ως αντίβαρο. Το ίδιο ισχύει και για τις επιθέσεις των δυτικών, που θα χρησιμοποιηθούν από τον Άσαντ για να συσπειρώσει γύρω του ένα στρώμα του πληθυσμού. Οι νέοι βομβαρδισμοί που ετοιμάζουν οι δυτικοί θα επιτρέψουν τον Άσαντ να παρουσιαστεί ως προστάτης μιας χώρας που βρίσκεται σε πολιορκία από τους ιμπεριαλιστές.
Η Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή- CWI, αντιτάσσεται μαχητικά ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική επίθεση στη Συρία. Η αιματοχυσία και η καταστροφή, που συνεχίζει χωρίς σταματημό στη Συρία εδώ και 7 χρόνια πρέπει να τερματιστεί, όχι να αναζωπυρωθεί. Οι ιμπεριαλιστές όλων των πλευρών, που μάχονται στην περιοχή για την κυριαρχία και την διατήρηση των κερδών τους, δεν πρόκειται να φέρουν την ειρήνη. Πρέπει να πούμε ξεκάθαρα ότι δεν μπορεί να υπάρξει τέλος στη φρίκη που βιώνει ο λαός της Συρίας όσο διατηρείται το σάπιο αυτό σύστημα.
***
Την ώρα που ο συριακός λαός είναι έρμαιο του πολέμου και της αντεπανάστασης , στην περιοχή υπάρχουν σημαντικές δυνάμεις της εργατικής τάξης, της νεολαίας και του λαϊκού κινήματος που μπορούν να παίξουν ένα ενεργό αντιπολεμικό ρόλο – ιδίως στην Τουρκία, το Ιράν και την Αίγυπτο. Οι εργαζόμενοι αυτών των χωρών, σε συμμαχία με τους φτωχούς και καταπιεσμένους όλης της περιοχής, και σε συνδιασμό με ένα αντιπολεμικό κίνημα που είναι ανάγκη να χτιστεί στις χώρες της Δύσης, είναι οι μόνοι που μπορούν να προσφέρουν διέξοδο στη σημερινή κατάσταση, οπλισμένοι με ένα πρόγραμμα δημοκρατικών και σοσιαλιστικών διεκδικήσεων.
Παλεύουμε για:
- Να σταματήσει τώρα κάθε σχεδιασμός για νέες επιθέσεις στη Συρία – για απόσυρση όλων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων από την περιοχή
- Να χτιστεί ένα μαζικό διεθνές αντιπολεμικό κίνημα
- Το χτίσιμο ανεξάρτητων συνδικάτων και εργατικών κομμάτων, σε όλες τις χώρες της περιοχής της Μέσης Ανατολής με βασικό πρόγραμμα να δοθεί η γη στους αγρότες και τα εργοστάσια στους εργάτες
- Την ανατροπή των δικτατορικών καθεστώτων και του καπιταλισμού και ενάντια σε όλες τις ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις.
- Την ενότητα των εργαζομένων σε κάθε χώρα και κάθε περιοχή, για μικτές επιτροπές άμυνας του εξοπλισμένου λαού, στη Συρία και σε όλες τις γειτονικές χώρες, για να προστατευτούν οι εργαζόμενοι και οι φτωχοί από τις επιθέσεις όλων των πλευρών
- Τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Για μια δημοκρατική σοσιαλιστική συνομοσπονδία της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, με σεβασμό στα δημοκρατικά δικαιώματα και την αυτοδιάθεση των μειονοτήτων και εθνοτήτων
