Του Νίκου Μαλίνογλου, μέλους του ΔΣ σωματείου εργαζομένων Σισμανογλείου
Το παράδειγμα του Σισμανόγλειου που ήταν το πρώτο νοσοκομείο που δέχτηκε ασθενείς με την νέα γρίπη (ιός της γρίπης Α – Η1Ν1) είναι αποκαλυπτικό.
Τόσο το προσωπικό όσο και οι υπηρεσίες του νοσοκομείου βρέθηκαν έγκαιρα σε κατάσταση ετοιμότητας αναφορικά με τα μέτρα προστασίας που οι εργαζόμενοι έπρεπε να χρησιμοποιούν στο νοσοκομείο (στολές, μάσκες, γάντια, κτλ) αλλά και την εκπαίδευση του προσωπικού στην χρήση των μέτρων για να αντιμετωπιστούν τα περιστατικά και να μην εξαπλωθεί ο νέος ιός.
Από την άλλη όμως το «πολυδιαφημιζόμενο» από τα ΜΜΕ Σισμανόγλειο ήταν για 2 μήνες το μόνο κέντρο αναφοράς την νέας γρίπης. Το προσωπικό που βρισκόταν σε καθημερινή και 24ωρη συνεχή επιφυλακή εξοντώθηκε. Η κατάσταση επιδεινώθηκε και από το γεγονός ότι μετά τα πρώτα κρούσματα και με τον τρόπο που παρουσιάστηκε η γρίπη από τα ΜΜΕ επικράτησε ένας πανικός με αποτέλεσμα ένα μόνο νοσοκομείο να μην μπορεί να διαχειριστεί τον όγκο των ασθενών (συχνά ξεπερνούσαν τους 300) που δεχόταν.
Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα το γεγονός ότι ενώ στην Ευρώπη με το που άρχισαν να πολλαπλασιάζονται τα κρούσματα, άρχισαν πια όλα τα νοσοκομεία να δέχονται περιστατικά τα οποία και αντιμετωπίζονταν σε κλασσικές εφημερίες αυτό δεν έγινε εδώ και έτσι το Σισμανόγλειο δέχονταν ασθενείς οι οποίοι θα μπορούσαν να πηγαίνουν σε ένα οποιοδήποτε εφημερεύον νοσοκομείο.
Για άλλη μία φορά η αντιμετώπιση των ασθενών επαφίεται στην εργατικότητα και την αυταπάρνηση του προσωπικού των νοσοκομείων. Ειδικά σε περίπτωση πραγματικής πανδημίας με την νέα γρίπη , οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές θα αποτελέσουν σίγουρα αρνητικό παράγοντα για την αντιμετώπιση του ιού.
Όταν τα νοσοκομεία ουσιαστικά υπολειτουργούν σε κανονικές συνθήκες λόγω των ελλείψεων ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι θα συμβεί αν νοσήσουν 3 εκ. πολίτες και χρειαστούν κάποιου είδους περίθαλψη περισσότεροι του 1 εκ. πολίτες. Ακόμα πιο τραγική είναι η κατάσταση για τα βαριά περιστατικά που πιθανά να προκύψουν μια και η έλλειψη σε κρεβάτια ΜΕΘ (μονάδες εντατικής θεραπείας) και ΜΑΦ ( μονάδες αυξημένης φροντίδας) είναι τεράστια . Η χώρα μας διαθέτει λιγότερες από 500 εκ των οποίων το 1/5 είναι μόνιμα εκτός λειτουργίας την ίδια στιγμή που σε κανονικές συνθήκες και όχι σε συνθήκες πανδημίας χρειάζονται 2.000 με 3.000 κλίνες εντατικής. Όταν ακόμα και σήμερα πολλές φορές ασθενείς περιμένουν ακόμα και ημέρες μέχρι να βρεθεί ελεύθερο κρεβάτι σε κάποιο νοσοκομείο τι θα γίνει όταν σύμφωνα με τις πρόσφατες έρευνες τα βαριά περιστατικά της γρίπης μπορεί να φτάσουν ακόμα και τα 10.000 άτομα;
Είναι λοιπόν εμφανές ότι η πολιτική της υποβάθμισης της δημόσιας υγείας που διαλύει με κάθε τρόπο τα νοσοκομεία (αυτοχρηματοδότηση, έλλειψη προσωπικού κτλ) θέτει σε κίνδυνο την υγεία όλου του πληθυσμού και ειδικά των πιο φτωχών στρωμάτων. Ιδιαίτερα σήμερα όμως με την απειλή της πανδημίας της νέας γρίπης είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η πολιτική είναι επικίνδυνη για την κοινωνία γιατί την αφήνει απροστάτευτη απέναντι σε τέτοιου είδους φαινόμενα.
Όπως είναι επίσης εμφανές ότι μόνο επικοινωνιακά θα μπορούσε κανείς να δει την απόφαση του Υπ. Υγείας να προσλάβει άμεσα 200 νοσηλευτές, για τις ανάγκες της πανδημίας, προκειμένου να στελεχώσει τις ΜΕΘ αφού μιλάμε για 8μηνες συμβάσεις (μόλις θα μάθουν την δουλειά θα αποχωρήσουν)!!
