Ανακοίνωση από το Ξεκίνημα Θεσ/νίκης
Είναι γνωστή πλέον η κατάσταση εδώ και χρόνια για τους εργαζόμενους στο κλάδο της εστίασης. Προ καιρών μνημονίων αλλά πόσο μάλλον μετά, η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων έχει γίνει «άγραφος» νόμος για τους εργοδότες. Η προσβολή της αξιοπρέπειας των υπαλλήλων και η συνεχής τρομοκρατία είναι ένα μόνιμο φαινόμενο στα περισσότερα καταστήματα. Οι απολύσεις έρχονται σαν απάντηση όταν κάποιος/α διεκδικήσει τα αυτονόητα που δικαιούται. Η έλλειψη υγιούς συνδικαλιστικής δράσης έχει αποθρασύνει τα αφεντικά με αποτέλεσμα να μην υπάρχει απάντηση στις απολύσεις, στη μη καταβολή επιδομάτων-δώρων-υπερωριών, κυριακάτικων, αργιών, κλπ. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται η λεγόμενη «ανακύκλωση» προσωπικού στο κλάδο του επισιτισμού και οι επιχειρήσεις όχι μόνο δε σέβονται τους υπαλλήλους τους, αλλά τους αλλάζουν «σαν τα πουκάμισα» πριν αποκτήσουν δικαιώματα περί αποζημιώσεων, απολύσεων, κλπ.
Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στον όμιλο εστίασης «Ελιά-Λεμόνι». Πρόκειται για ένα εξαιρετικά κερδοφόρο όμιλο που απασχολεί περίπου 200 εργαζόμενους και επεκτείνεται συνεχώς. Αποτελείται από 3 εστιατόρια με την επωνυμία «Ελιά-Λεμόνι» (κέντρο, Μπότσαρη, Εύοσμος) και ένα σύγχρονο μπακάλικο («Μπακάλ»). Επίσης ο όμιλος διατηρεί παρασκευαστήριο κρεάτων στην Αλιστράτη Σερρών, με επωνυμία «Κτήμα Αλιστράτη».
Σύμφωνα με το site της η εταιρία θεωρεί τους εργαζόμενους
«ότι είναι το σημαντικότερο κομμάτι του πάζλ, είναι οι μόνιμοι συνεργάτες μας, η καθημερινότητά μας, η μεγάλη μας οικογένεια, οι άνθρωποί μας» και θεωρεί επιτυχία «όταν οι άνθρωποί μας δεν θεωρούν ότι έχουν υπαλληλική σχέση με την εταιρία αλλά σχέση αλληλοεκτίμησης, αγάπης και σεβασμού προς τα πρόσωπα και την δουλειά μας».
Μόνο που αυτά δεν ισχύουν!
Η επιχείρηση στη περιοχή Βαλαωρίτου προχώρησε το τελευταίο διάστημα, όπως έχει κάνει επανειλημμένα στο παρελθόν, σε απολύσεις αρκετών εργαζομένων με τη δικαιολογία ότι «δεν κάνουν». Μεταξύ αυτών είναι οι Π.Γ. και Κ.Δ. που δούλευαν στο service, ο πρώτος για 9 μήνες και ο δεύτερος 2,5 χρόνια.
Προτού λοιπόν ο Π.Γ. συμπληρώσει 1 χρόνο στην επιχείρηση (οπότε και δικαιούται σε περίπτωση απόλυσης αποζημίωση) απολύεται, 24 Απριλίου, με αφορμή άδεια 1 ημέρας που κανονικά δικαιούταν και ζήτησε έγκαιρα πάνω από μια εβδομάδα πριν για να παρευρεθεί σε κοινωνική υποχρέωση. Αφού λοιπόν η διεύθυνση του καταστήματος αρνήθηκε την άδεια, δεν συμπεριέλαβε στο πρόγραμμα της επόμενης εβδομάδας τον ΠΓ χωρίς καν να τον ενημερώσει τι σημαίνει αυτό! Όλα αυτά συνέβησαν Παρασκευή 21 Απρίλη, ο ΠΓ πηγαίνοντας για δουλειά τη Κυριακή ενημερώθηκε από τη διεύθυνση ότι «λήγει η συνεργασία» κι ότι «δε κάνει για το μαγαζί»!
Τις επόμενες μέρες σε επικοινωνία που είχε με τη διεύθυνση «για να περάσει απ’ το λογιστήριο» ο ΠΓ τους είπε ότι αυτό που κάνουν με τους εργαζόμενους είναι απαράδεκτο κι ότι δε πρόκειται να υπογράψει τίποτα! Ζήτησε το λόγο που απολύεται και η απάντηση αυτή τη φορά ήταν «δε θα απολογηθούμε κιόλας γιατί σε απολύουμε»!
Ο ΠΓ βέβαια μιλούσε ανοιχτά στους συναδέλφους του στο κατάστημα για τα δικαιώματα των εργαζομένων στο κλάδο και για την ανάγκη διεκδικήσουν συλλογικά τη καταβολή υπερωριών, νυχτερινής εργασίας, εργασίας αργιών, Κυριακάτικων ημερομισθίων, δώρων Πάσχα – Χριστουγέννων που η επιχείρηση δεν έδινε. Είναι αυτό έγκλημα; Να συζητάς για το πως θα καταφέρεις να πάρεις αυτά που ΝΟΜΙΜΑ δικαιούσαι; Προφανώς όλα αυτά έφτασαν στα αυτιά των υπευθύνων…
Η περίπτωση του Κ.Δ. έρχεται επίσης να αποδείξει τι σημαίνει για την επιχείρηση ότι οι εργαζόμενοί της είναι «η μεγάλη μας οικογένεια». Ο ΚΔ είναι πατέρας ενός παιδιού και σε λίγους μήνες θα αποκτήσει και δεύτερο. Η απόλυσή του ήρθε να προστεθεί πάνω σε μια σειρά κυρώσεις που του επέβαλε η επιχείρηση το τελευταίο διάστημα (μια εβδομάδα αναγκαστικού ρεπό, 2-3 μεροκάματα τη βδομάδα, κλπ). Ο Κ. χρειάστηκε για πολύ σοβαρούς οικογενειακούς λόγους να λείψει κάποιες μέρες από τη δουλειά. Αυτό δεν άρεσε στη διεύθυνση του καταστήματος που προφανώς θέλει εργαζόμενους «ρομπότ» που να μη μιλάνε, να μην έχουν προσωπική ζωή, να κάνουν ακόμα και 7 στα 7 μεροκάματα τη βδομάδα χωρίς να διαμαρτύρονται!
H διεύθυνση διεμήνυσε στο Κ. ότι «κάποιοι συνάδελφοι δεν πιστεύουν ότι είναι έγκυος η γυναίκα σου και το χρησιμοποιείς σαν δικαιολογία» βάζοντας μπροστά υποθετικά λόγια συναδέλφων προκειμένου να τον εκφοβίσει. Ο Κ. όμως χρειάστηκε αναγκαστικά, λόγω της οικογενειακής του κατάστασης, να ξαναλείψει 1 ημέρα. Μετά από μια εβδομάδα, στις 1 Απριλίου, του ανακοινώθηκε η απόλυση.
Αυτή είναι η πραγματικότητα στον όμιλο «Ελιά-Λεμόνι»!
Οι 2 απολυμένοι εργαζόμενοι του ομίλου είναι αποφασισμένοι να αναδείξουν το ζήτημα της αυθαιρεσίας της εργοδοσίας απέναντί τους και ζητάνε:
- Την απόσυρση των άδικων & εκδικητικών απολύσεων και την άμεση επαναπρόσληψή τους
- Την καταβολή της διαφοράς των δεδουλευμένων που τους οφείλει η επιχείρηση (δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων, υπερωριών, Κυριακάτικων, κλπ)
- Την έμπρακτη αλληλεγγύη των συναδέλφων τους στο κατάστημα και του κόσμου που γνωρίζει το εστιατόριο να διαμαρτυρηθούν με όποιον τρόπο μπορούν για την εργασιακή κατάσταση που επικρατεί στο χώρο.
