Του Δημήτρη Πανταζόπουλου
Η αστυνομική επιχείρηση στη Βίλα Αμαλίας (ανακοίνωση του Ξ εδώ: https://xekinima.org) λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα είχε και συνέχεια μέσα στις γιορτές με την επέμβαση των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ και την καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση με πρώτο και καλύτερο τον Δένδια αν δεν προσπαθεί να εφαρμόσει τις απαιτήσεις της Χρυσής Αυγής στο κέντρο της Αθήνας προσπαθεί στην καλύτερη περίπτωση να λειτουργήσει σαν συνοδοιπόρος της. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Τα «εγκληματικά» πειστήρια
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι χτυπά την ανομία και επαναφέρει τη νομιμότητα. Είναι όμως έτσι; Παρά την ακατάσχετη σπέκουλα που έχει γίνει γύρω από τα ευρήματα τόσο στη Βίλα Αμαλίας όσο και στην ΑΣΟΕΕ η πραγματικότητα μάλλον τους διαψεύδει. Κοντάρια για σημαίες, αντιασφυξιογόνες μάσκες και άδεια μπουκάλια είναι τα «αποδεικτικά στοιχεία» της ανομίας. Τι τα ήθελαν λοιπόν όλα αυτά οι «άνομοι»; Είναι γνωστό ότι όλοι οι πολιτικοί χώροι (από το ΚΚΕ μέχρι την Αναρχία) που συμμετέχουν σε διαδηλώσεις και πορείες κατεβαίνουν πάντα με τις σημαίες τους (οι οποίες χρειάζονται και κοντάρι) τόσο για να δηλώσουν την πολιτική τους ταυτότητα όσο και για να τα χρησιμοποιούν για την περιφρούρηση των μπλοκ τους και των διαδηλώσεων.
Από την άλλη όσον αφορά τις μάσκες η υποκρισία περισσεύει. Τα τελευταία χρόνια η αστυνομία πνίγει στα δακρυγόνα κάθε μικρή ή μεγάλη διαδήλωση. Είναι συνεπώς αυτονόητο ότι οι διαδηλωτές θα προσπαθήσουν να προστατευτούν με μάσκες απέναντι στη βροχή δακρυγόνων. Τι περιμένανε δηλαδή στην κυβέρνηση να εισπνέουμε τα δακρυγόνα αναντίρρητα και να λέμε και ευχαριστώ;
Τέλος όσον αφορά τα μπουκάλια ξεπερνάμε το γεγονός ότι δε βρέθηκε ούτε μία μολότοφ σε κανέναν από τους χώρους που ερευνήθηκαν και θυμίζουμε ότι ειδικά στη Βίλα Αμαλίας σχεδόν καθημερινά υπήρχαν πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις (πάρτυ, συναυλίες, παραστάσεις κτλ) όπου ο κόσμος συνηθίζεται να πίνει μπύρες έκτος πια αν και η διασκέδαση μας συνιστά παρανομία.
Άμυνα απέναντι στους φασίστες
Η κυβέρνηση έχει δίκιο ότι το κέντρο της Αθήνας έχει γίνει πεδίο μάχης, όχι όμως από το μαζικό κίνημα και τις διαδηλώσεις αλλά από τις κυβερνητικές πολιτικές, τις επιθέσεις των ΜΑΤ και τις συνεχείς δολοφονικές επιθέσεις των φασιστών της Χρυσής Αυγής. Σε αυτή την κόλαση των χημικών και της άγριας καταστολής σίγουρα σημαντική συμβολή έχουν οι “μπάχαλοι” κάθε είδους, μέσα στους οποίους περιλαμβάνονται κάποιες ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου καί πολλοί, πολύ γνωστοί στην αστυνομία, ασφαλίτες. Με αυτούς ο Ν. Δένδιας επιλέγει να μην ασχολείται. Του φτάνουν τα μπουκάλια μπύρας στη Β. Αμαλίας. Εμείς θεωρούμε ότι κάθε κομμάτι του κινήματος έχει το δικαίωμα της άμυνας απέναντι στους φασίστες. Μπορεί η κυβέρνηση να υποστηρίζει ότι «καταδικάζει τη βία από όπου κι αν προέρχεται» αλλά στην πραγματικότητα καλύπτει και υποθάλπτει τη βία των νεοναζί ενώ επιτίθεται συνεχώς σε κομμάτια του αντιφασιστικού κινήματος. Εμείς από την πλευρά μας δεν συμφωνούμε με την αντιμετώπιση των φασιστών με όρους πολέμου συμμοριών και κυνηγητού στα στενά αλλά υποστηρίζουμε την οργανωμένη άμυνα του μαζικού κινήματος απέναντι στη φασιστική βία.
Αντίθετα δεν είδαμε σε καμία περίπτωση την κυβέρνηση να κόπτεται ιδιαίτερα για τα προτεταμένα μαχαίρια των φασιστών ούτε για τα δικά τους κοντάρια. Φαίνεται τα γραφεία της ΧΑ είναι λέσχες πολιτισμού όχι εργαστήρια ανομίας.
Παραεμπόριο
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει γιατί κατάσχεσε τα προϊόντα που πουλούσαν οι μετανάστες μικροπωλητές έξω από την ΑΣΟΕΕ και έτσι γλύτωσε η οικονομία από διαφυγόντα κέρδη. Εδώ γελάνε και οι πέτρες. Μία σειρά από μετανάστες στην Ελλάδα σε μια προσπάθεια απλά να ζήσουν σε μια χώρα στην οποία ήρθαν μετά από απίστευτες ταλαιπωρίες και επειδή στις χώρες τους υπάρχει πόλεμος, καταστροφές και λιμός δουλεύουν ως μικροπωλητές πουλώντας είτε νόμιμα είτε, είναι αλήθεια, και λαθραία προϊόντα. Όταν έχει σήμερα δημοσιευτεί ότι Κόκκαλης, Βγενόπουλος, Μάνεσης και Αλαφούζος δηλώνουν εισοδήματα κάτω από 30000€ ό καθένας πιστεύει κανείς ότι η Ελληνική Οικονομία πάει κατά διαόλου επειδή πουλάνε λαθραίους τρίφτες για τυρί και κάλτσες οι μετανάστες στην ΑΣΟΕΕ; Αλλά ξεχάσαμε εδώ μιλάμε για «νόμιμη» φοροδιαφυγή και για τους στυλοβάτες του έθνους σύμφωνα με την ΧΑ:
»…Ο επιχειρηματίας είναι βασικό παραγωγικό κύτταρο για την εθνική οικονομία. Χωρίς να έχει το δικαίωμα της κερδοσκοπίας, είναι στο επίπεδό του ο οικονομικός ηγέτης στην πρωτοβουλία και την εργατικότητα του οποίου η Πολιτεία βασίζει την προοπτική οικονομικής προόδου και αναπτύξεως» (από το πολιτικό πρόγραμμα της ΧΑ)
Πανεπιστημιακό Άσυλο
Πολλοί λένε καλά όλα αυτά αλλά τα πανεπιστήμια έχουν γίνει εστίες εγκληματικότητας λόγω ασύλου και ότι το στέκι των αναρχικών στην ΑΣΟΕΕ ήταν κατειλημμένος χώρος χωρίς την απόφαση κανενός ούτε του ίδιου του φοιτητικού συλλόγου. Εμείς απαντάμε αρχικά ότι το πανεπιστημιακό άσυλο είναι δημοκρατική κατάκτηση του φοιτητικού και εργατικού κινήματος και υπάρχει ακριβώς για να διασφαλίζει κάθε άποψη εντός των πανεπιστημίων. Σε αυτά τα πλαίσια κάθε πολιτική άποψη μέσα στα Πανεπιστήμια πρέπει να μπορεί να εκφράζεται και να της δίνεται και χώρος για αυτό το σκοπό. Όπως όλες οι φοιτητικές παρατάξεις έχουν τα στέκια τους στην ΑΣΟΕΕ έτσι και ό πολιτικός χώρος των Αναρχικών έχει δικαίωμα να διατηρεί ένα χώρο. Δεν γνωρίζουμε να υπάρχει απόφαση του φοιτ. Συλλόγου που να καλεί την αστυνομία να επέμβει..
Τέλος όσον αφορά το ραδιοφωνικό σταθμό που είχε στηθεί δεν έχουμε να πούμε και πολλά. Από πού προκύπτει ότι είναι έγκλημα ένα αυτοδιαχειριζόμενο ραδιόφωνο ή το τυπογραφείο που υπάρχει στη Βίλα Αμαλίας εκτός αν η κυβέρνηση φοβάται ή ακόμα χειρότερα θέλει να απαγορεύσει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και απόψεων. Ξεχάσαμε βέβαια να καταγγείλουμε το γεγονός ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός ήταν «πειρατικός» ενώ το MEGA, το ΣΚΑΙ και τα άλλα κανάλια λειτουργούν εντελώς νόμιμα.
Είναι αλήθεια ότι με το χώρο των αναρχικών έχουμε πολύ μεγάλες πολιτικές διαφωνίες και διαφορές σε μία σειρά κομβικής σημασίας ζητήματα για την πορεία του κινήματος και τις μεθόδους πάλης και γι’ αυτό έχουμε έρθει σε αντιπαράθεση πολλές φορές.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως γινόμαστε θεατές μίας προσπάθειας της κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει την περιβόητη «θεωρία των δύο άκρων» ακριβώς για να κάνει αυτό στο οποίο στοχεύει το εν λόγω ιδεολόγημα: να χτυπήσει και να καταστείλει το ένα «άκρο» δηλ. το κίνημα, τις διαδηλώσεις κτλ και να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του άλλου άκρου δηλ. των νεοναζί της ΧΑ το οποίο δεν έχει αφήσει απλά στο απυρόβλητο αλλά επί της ουσίας το υποθάλπτει. Απέναντι σε αυτό το γεγονός κανένας δε μπορεί να μείνει ουδέτερος.
Πρέπει να υπογραμμίσουμε ακόμα ότι τις όποιες διαφορές έχουν μεταξύ τους τα διαφορετικά κομμάτια του κινήματος δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να τις «λύνει» η κρατική καταστολή. Τα κινήματα οφείλουν να συζητάνε, να διαφωνούνε μέσα στις κινηματικές διαδικασίες (σωματεία, συνελεύσεις γειτονιών, τοπικά κινήματα, κλπ) αλλά ταυτόχρονα να υπερασπίζονται όσους στοχοποιεί ο ταξικός αντίπαλος. Αυτό ισχύει και για δυνάμεις οι οποίες δεν σέβονται τις διαδικασίες και την εσωτερική δημοκρατία του μαζικού κινήματος, όπως είναι οι ομάδες των μπάχαλων. Σε τέτοιες περιπτώσεις το κίνημα οφείλει να σταθεί με σοβαρότητα απέναντι στο καθήκον να ελέγξει το ίδιο τη δράση αυτών των ομάδων και να μην αφήνει τις δυνάμεις της κρατικής καταστολής να χρησιμοποιούν τη ζημιά που προκαλούν αυτές οι ομάδες για να τις καταστέλλουν.
