Κάτω από την έκρηξη οργής της ελληνικής κοινωνίας ο πρώτος πρωθυπουργός της Τρόικας, Γιώργος Παπανδρέου, ξεπερνά τα όρια της γελοιότητας. Αφού διαμηνύει με κάθε τρόπο πως φεύγει, για να ανοίξει το δρόμο σε κυβέρνηση «εθνικής ενότητας», μετά δηλώνει πως… μένει και κάνει ανασχηματισμό!
Δεν τον σώζει κανένας ανασχηματισμός: τα κόλπα του απλά μεγεθύνουν την οργή της κοινωνίας. Η πτώση του είναι θέμα χρόνου.
Το ελληνικό κίνημα, των εργαζομένων, των απεργών, των ανέργων, της νεολαίας, όλων των Αγανακτισμένων, δεν θα ανεχτεί το νέο παιγνίδι που ετοιμάζει ο δικομματισμός και η τρόικα στην πλάτη του. Η νέα, «εθνική κυβέρνηση» που συζητούν μεταξύ τους, αν τελικά την φτιάξουν, είτε πριν είτε μετά από εκλογές, δεν θα είναι κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» όπως θέλουν να την αποκαλούν. Θα είναι μια κυβέρνηση που δεν εκφράζει ούτε στο ελάχιστο τον ελληνικό λαό, θα είναι βασικά κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Και αν αναγκαστούν να καταφύγουν σ’ αυτήν είναι γιατί κανένας από τους δύο δεν μπορεί (και δεν τολμά) να κυβερνήσει μόνος του! Ακόμα και τις εκλογές, τις φοβούνται και οι δύο, τις φοβάται και η τρόικα! Γιατί, κανένας από τους δύο δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την οργή του ελληνικού λαού για τις πολιτικές της κοινωνικής διάλυσης και βαρβαρότητας που επιβάλλουν. Όποια κυβέρνηση εκλεγεί θα είναι κυβέρνηση κρίσης.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν πάνω από 50% να απαντά «κανένα» στο ερώτημα ποιο από τα υπάρχοντα κόμματα θα ψήφιζαν. Κανένα από τα δύο κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν παίρνει πάνω από 15% του εκλογικού σώματος. Η πολιτική που θα εφαρμόσει οποιαδήποτε κυβέρνηση στηριγμένη στον ένα ή στον άλλο ή και στους δύο δεν θα διαφέρει καθόλου, επί της ουσίας, από την πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα. Θα συνεχίσει μια βάρβαρη επίθεση ενάντια στα εργατικά και λαϊκά στρώματα, προσπαθώντας να φορτώσει σ’ αυτά τις συνέπειες της κρίσης που προκάλεσαν οι δικές τους πολιτικές και η εσωτερική λογική του καπιταλιστικού συστήματος.
***
Όλο και περισσότερο το αδιέξοδο του κόσμου μετατρέπεται όχι μόνο σε οργή αλλά και σε κατανόηση.
Πρέπει σύντομα να τελειώσει το ψέμα ότι αν δεν πάρουμε δάνεια από τους πιστωτές του ελληνικού κράτους δεν θα υπάρχουν λεφτά για μισθούς και συντάξεις. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: από τον συνολικό δανεισμό της δεκαετίας προτού ξεσπάσει η κρίση (δηλ. 2000-9) μόλις το 7% περίπου των δανείων πήγε στην κάλυψη εσωτερικών αναγκών. Το υπόλοιπο 93% πήγε για να αποπληρώσει τα προηγούμενα δάνεια! Ενώ, την ίδια στιγμή, ο προϋπολογισμός του 2012 προνοεί πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 2%! Αυτό σημαίνει πως τα κρατικά έσοδα θα φτάνουν και θα περισσεύουν για να καλύψουν τις ανάγκες για μισθούς και συντάξεις! Ποιον δουλεύουν λοιπόν;
Η αλήθεια είναι μία, απλή και καθαρή: σχεδόν το 100% του δανεισμού της χώρας γίνεται για να ξοφληθούν τα προηγούμενα χρέη στους τραπεζίτες, Έλληνες και ξένους, ώστε αυτοί να μπορούν να συνεχίσουν να βγάζουν κέρδη την ώρα που ο ελληνικός λαός εξοντώνεται.
***
Τον γελοίο πρωθυπουργό, που άλλα έλεγε, άλλα κάνει, αλλά επιμένει να παριστάνει τον σοφό, θα ρίξει ένα μεγαλειώδες κίνημα, που ξεπέρασε τους φθαρμένους και συντηρητικούς κομματικούς μηχανισμούς της αριστεράς καθώς και τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες. Όλα δείχνουν ότι η σημερινή μεγαλειώδης πορεία στο Σύνταγμα ξεπέρασε τις 200.000.
Η κυβέρνηση έκανε το παν, σήμερα, με τους κατασταλτικούς της μηχανισμούς, να κτυπήσει την πορεία, αλλά δεν τα κατάφερε. Με το τέλος της πορείας, πολλές δεκάδες χιλιάδες, που πιθανά να πλησίαζαν τις 100.000, επέμεναν να παραμένουν στο Σύνταγμα και γύρω απ’ αυτό, ακολουθώντας το κάλεσμα της συνέλευσης των Αγανακτισμένων του Συντάγματος. Αυτό προφανώς ήταν κάτι που το κράτος της καταστολής δεν μπορούσε να ανεχτεί.
Η προκλητικότητα της αστυνομίας ξεπέρασε κάθε όριο! Το να περνούν τα ΜΑΤ μέσα από το συγκεντρωμένο πλήθος στο Σύνταγμα (Σταδίου και Καραγ. Σερβίας) είναι κάτι που δεν έχουμε δει ποτέ ξανά! Παρόλα αυτά οι δεκάδες χιλιάδες των συγκεντρωμένων διατήρησαν την ψυχραιμία τους, και με πολιτικά συνθήματα επιχειρούσαν να τους απωθήσουν, ξέροντας πως τα ΜΑΤ έψαχναν αφορμή για να πνίξουν την πορεία στα χημικά.
Την ευκαιρία τους την έδωσαν βέβαια, όπως πάντα, οι υποτιθέμενοι «αντιεξουσιαστές», οι οποίοι αποκαλύφθηκε, για μια ακόμη φορά ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό τους δεν είναι τίποτε άλλο από ασφαλίτες.
Παρ’ όλα αυτά όμως η επιχείρηση «καθάρισμα» της πλατείας απέτυχε! Ο κόσμος γύρισε στο Σύνταγμα, και το ανακατέλαβε.
***
Το Σύνταγμα πρέπει να μείνει στα χέρια των αγανακτισμένων εργαζόμενων, νέων, ανέργων κλπ. Ανάμεσα στους «Αγανακτισμένους» και τα μαχητικά συνδικάτα, όπως η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, άλλες ΔΕΚΟ καθώς και σωματεία του ιδιωτικού τομέα, πρέπει να χτιστούν στενοί δεσμοί συνεργασίας. Το απεργιακό κίνημα πρέπει να απλωθεί και να κλιμακωθεί. Οι επαναλαμβανόμενες 48ωρες της ΔΕΗ πρέπει να αντιγραφούν κι από τις υπόλοιπες ΔΕΚΟ. Η χρεοκοπημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ πρέπει να υποχρεωθεί να καλέσει 3μερη γενική απεργία!
Αυτή η κυβέρνηση πνέει τα λοίσθια – θα πέσει! Κάθε επόμενη κυβέρνηση που θα εκπροσωπεί τις ίδιες πολιτικές πρέπει να έχει την ίδια τύχη! Στόχος μας, άμεσος, είναι η άρνηση πληρωμής του χρέους, που δημιούργησαν άλλοι και θέλουν να πληρώσουμε εμείς! Σήμερα, αυτός ο στόχος ήρθε ένα αποφασιστικό βήμα πιο κοντά.
