Μαρία Κολτσίδου
συντηρήτρια αρχαιοτήτων και έργων τέχνης, συμβασιούχος υπ. Πολιτισμού
Για ακόμη μια φορά οι συμβασιούχοι του δημόσιου τομέα ζήσανε την απειλή και την τρομοκρατία της κυβέρνησης για τις ανανεώσεις των συμβάσεων τους, η όποια τείνει να γίνει μόνιμη πια.
Μέσα σε κάθε ημερολογιακό έτος ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης υπογράφει την ΠΥΣ (Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 33/2006) με την όποια ανανεώνονται οι συμβάσεις των εργαζομένων σε όλα τα υπουργεία.
Μόνο στο (ΥΠΠΟΑ) η ανανέωση για το 2014 περιελάμβανε 1692 εργαζόμενους και παρόλο που φτάναμε στο τέλος της χρονιάς δεν είχε υπογραφεί. Οι μέρες των γιορτών για όλους τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους ήταν εφιαλτικές, χωρίς να γνωρίζουν αν από 1/1/14 θα επιστρέφανε στις εργασίες τους ή θα πήγαιναν στον ΟΑΕΔ.
Και όλα αυτά ενώ η χρηματοδότηση όλων των εργασιών στο ΥΠΠΟΑ (ανασκαφές, αναστηλώσεις μνημείων, κα) προέρχεται μόνο από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΣΠΑ) τα οποία λιμνάζουν αναξιοποίητα αφήνονταν εκατοντάδες κενές θέσεις εργασίας. Επισημαίνεται ότι η παράδοση των έργων αυτών πρέπει να γίνει το 2014 ή το 2015!
Στόχος τους η ιδιωτικοποίηση των αρχαιολογικών έργων!
Η κυβέρνηση προσπαθεί με κινήσεις τακτικής και προκαλώντας τριγμούς να αποδυναμώσει την αυτεπιστασία των υπηρεσιών του ΥΠΠΟΑ με απώτερο σκοπό την ανάθεση των έργων σε εργολάβους, ελέγχοντας ακόμα και τις προσλήψεις των εργαζομένων, που έως τώρα γίνονταν μέσω ΑΣΕΠ. Ο στόχος για άλλη μια φορά είναι οι πελατειακές σχέσεις, η εξαθλίωση της εργασίας, η ανασφάλεια των συμβασιούχων, οι μισθοί πείνας και σταδιακά η μείωση τους όπως άλλωστε προβλέπει και το μνημόνιο.
Μέσα σε όλα αυτά το σωματείο των εκτάκτων του ΥΠΠΟΑ ήταν άφαντο!
Για να μην ξαναπεράσουμε τα ίδια…
Εν τέλει η ΠΥΣ υπογράφηκε παραμονές του νέου έτους ανακουφίζοντας τους εργαζόμενους για μερικούς μήνες ακόμη, αν και τα γεγονότα με την ίδια αγωνία θα επαναληφθούν πολύ σύντομα.
Πριν λοιπόν ζήσουμε την ίδια ιστορία θα πρέπει να οργανωθούμε. Να μην είναι ο καθένας στο σπίτι του να περνάει την αγωνία μόνος του, αλλά να αξιοποιήσουμε την δύναμη που μας δίνει η μαζικότητα του κλάδου μας, καθώς και το γεγονός ότι δουλεύουμε σε ένα χώρο κρίσιμο για την ιστορία και τον πολιτισμό της κοινωνίας μας.
Μέσα από συλλογικούς αγώνες συμβασιούχων, μονίμων, αόριστου χρόνου εργαζομένων και ενεργά σωματεία να διεκδικήσουμε την οριστική λύση του προβλήματος. Στόχος μας πρέπει να είναι να η πρόσληψη όλων των συναδέλφων με συμβάσεις αορίστου χρόνου από τη στιγμή που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Μέχρι να το καταφέρουμε, ζητάμε να ανανεωθούν όλες οι συμβάσεις για το επόμενο έτος, και να καταργηθεί η υποχρεωτική έκδοση ΠΥΣ 33/2006 (ειδικά για τα μεγάλα έργα).
