Το επόμενο 3μηνο θα είναι καθοριστικό για τις προοπτικές και την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΝ πάει για έκτακτο συνέδριο στις 7 – 9 Μάη. Ο Α. Αλαβάνος εμφάνισε τις θέσεις του και τους υποστηρικτές του μέσα από δημόσιο κείμενο με υπογραφές στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΣΥΝ. Πάνω από όλα αυτά όμως η πιο σημαντική παράμετρος είναι η στάση που θα κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στην αμείλικτη επίθεση κεφαλαίου- κυβέρνησης- ΕΕ όπως αποτυπώνεται στα μέτρα Παπανδρέου για το πρόγραμμα σταθερότητας, την εισοδηματική πολιτική και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο.
Μπροστά στο ΣΥΡΙΖΑ ανοίγονται 2 βασικές επιλογές: η πρώτη είναι να στραφεί αποφασιστικά στα αριστερά και στους αγώνες πράγμα που θα οδηγήσει σε επανασυσπείρωση των γραμμών του και σε ενίσχυση της δυνατότητας να πείσει την αριστερά, την κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ και συνολικά την κοινωνία ότι αποτελεί όντως εναλλακτική λύση στις καταστροφικές πολιτικές του δικομματισμού. Η δεύτερη επιλογή είναι να βουλιάξει μέσα στις εσωκομματικές έριδες, τις πολιτικές ισορροπιών και υποχωρήσεων στην ανανεωτική πτέρυγα του ΣΥΝ, την κόντρα με τον Α.Αλαβάνο για το ποιος θα έχει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Την τελευταία περίοδο γίνονται ορισμένα βήματα προς την σωστή κατεύθυνση που είναι δυνατό να αλλάξουν καταρχήν την ψυχολογία των μελών και των υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ και να αναζωογονήσουν τις τοπικές επιτροπές. Αυτά είναι η πιο σκληρή αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, η εκστρατεία για μαζική συμμετοχή στις απεργίες της ΑΔΕΔΥ στις 10/2 και της ΓΣΕΕ στις 24/2, η δημιουργία του συντονιστικού των – 30 μέχρι στιγμής – πρωτοβάθμιων σωματείων μαζί με δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το προχώρημα στην υλοποίηση των αποφάσεων της 3ης πανελλαδικής συνδιάσκεψης με τις κάρτες μέλους, την έκδοση περιοδικού, την επαναλειτουργία του site, ενώ και στα υπόλοιπα θέματα (γραφείο τύπου) φαίνεται ότι είναι θέμα ημερών η κατάληξή τους.
Η ανανεωτική πτέρυγα στη γωνία
Οι τελευταίες εξελίξεις έχουν σπρώξει την ανανεωτική πτέρυγα στη γωνία. Όλο το σκηνικό που επιδίωκαν διακαώς Κύρκος, Κουβέλης, Κωνσταντόπουλος κ.α. για εμπλοκή του ΣΥΡΙΖΑ στο κάδρο της εθνικής συναίνεσης τινάχτηκε στον αέρα.
Πώς να μιλήσεις για συμμετοχή στον εθνικό και κοινωνικό διάλογο όταν ακόμα και η ΓΣΕΕ αποχώρησε από αυτόν; Πώς να δικαιολογήσεις την εθνική συναίνεση ή τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ στην εκλογή του Παπούλια και στις δημοτικές εκλογές όταν το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να περάσει την πιο σκληρή και αντιλαϊκή πολιτική της μεταπολιτευτικής περιόδου; Και βέβαια πώς να υποστηρίξεις τον « ευρωπαϊσμό» όταν τα ονόματα του Τρισέ και του Αλμούνια στη συνείδηση της κοινωνίας ταυτίζονται ολοένα και περισσότερο με την τοκογλυφία και το Σύμφωνο Σταθερότητας αποδεικνύει καθημερινά ότι αποτελεί μια ανεφάρμοστη θηλιά στους λαούς της Ευρώπης;
Οι παρακάτω δηλώσεις του Δ. Παπαδημούλη στο Ρ/Σ ΣΚΑΙ στις 4.2 είναι ενδεικτικές της πολιτικής αδυναμίας και του πλήρους αδιεξόδου της Ανανεωτικής πτέρυγας
« … Είμαστε μια πολιτική δύναμη που δεν λέει μόνο όχι, αλλά καταθέτει και εναλλακτικές προτάσεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ζητήθηκαν καν αυτές οι προτάσεις. Έγινε κάτι ακόμη χειρότερο. Ο Πρωθυπουργός κάλεσε τους πολιτικούς αρχηγούς και δεν τους ενημέρωσε για τα μέτρα που θα ανακοινώσει. Θα μπορούσε να τους πει «εγώ σκέφτομαι να κάνω αυτά, πείτε μου τι νομίζετε .. »
«Αυτό που θα μπορούσε να γίνει – και μού αρέσει να μιλάω με μετριοπάθεια – είναι ο Πρωθυπουργός, την πρώτη εβδομάδα μετά τη νίκη του, να πει «κοιτάξτε να δείτε, εδώ βρίσκω μια κατάσταση η οποία είναι διαφορετική από αυτήν που λογάριαζα, δεν μπορώ να κάνω όσα υποσχέθηκα, πρέπει να πάρω πιο δραστικά μέτρα για την αύξηση των εσόδων και την περικοπή των δαπανών, για να δώσω ένα σήμα ότι νοικοκυρεύονται τα πράγματα και να βάλω και τη χώρα στην ανάπτυξη» και να ζητήσει για αυτά, διάλογο. Δεν το έκανε.»
Το έκτακτο συνέδριο του ΣΥΝ
Μεγάλο μέρος της βάσης του ΣΥΝ στις συνδιασκέψεις του Γενάρη ήταν απολύτως σαφές στο τι ακριβώς ζητούσε από την ηγεσία του ΣΥΝ: επανεκκίνηση του κόμματος και του ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαίωση της αριστερής στροφής και σταμάτημα της απαράδεκτης κατάστασης με τα στελέχη των Ανανεωτικών που αν και μειοψηφία στο κόμμα και ανύπαρκτοι στο ΣΥΡΙΖΑ μονοπωλούν τα τηλεοπτικά πάνελ και απαιτούν τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου ενός χώρου με τον οποίο όχι μόνο δεν συμφωνούν αλλά ζητούν και τη διάλυσή του.
Το ανακάτεμα της τράπουλας με τις τάσεις και η προσπάθεια του Α. Τσίπρα να ενισχύσει τις δικές του δυνάμεις στο εσωτερικό του κόμματος, περιπλέκει τις εξελίξεις. Η εμφάνιση με πλατφόρμα των 20 στελεχών (Μπαλάφας, Θεοδωρακοπούλου κτλ), η αποχή 4 ηγετικών στελεχών του αριστερού ρεύματος από την ψηφοφορία για το συνέδριο, τα ανοίγματα Αλαβάνου στον Π. Λαφαζάνη και η θέση της Σ. Παπαδόγιαννη «να σταματήσουν οι επιθέσεις στον Αλαβάνο» αποτελούν στοιχεία ενός παζλ που είναι δύσκολο να συνδεθεί, ιδιαίτερα καθώς δεν είναι ακόμα σαφή τα πολιτικά χαρακτηριστικά του.
Τυχόν επαναδιατύπωση των περσινών θέσεων της «ΣΥΜΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ» θα σημαίνει απλώς μία από τα ίδια και η ταμπακιέρα θα είναι μόνο η μάχη μηχανισμών για τον έλεγχο του ΣΥΝ. Αντίθετα μια πολιτική στροφή στα αριστερά, κάτω από το βάρος και των πολιτικών εξελίξεων, που θα αποτυπωθεί στις θέσεις και στο συνέδριο είναι δυνατό να συσπειρώσει την αριστερή πλειοψηφία όλων των εκδοχών (Τσίπρας, αριστερό ρεύμα, Κοκκινοπράσινο, Αριστερή Ανασύνθεση) απομονώνοντας οριστικά την Ανανεωτική πτέρυγα και προσφέροντας την σημαντικότερη υπηρεσία στο κίνημα και την αριστερά της χώρας μας.
Τάκης Γιαννόπουλος
______
* το άρθρο γράφτηκε πριν την ανακοίνωση της πλατφόρμας Αλαβάνου στην ΕΣΗΕΑ. Αναλυτική τοποθέτηση του Ξ γι αυτό θα υπάρξει τις επόμενες μέρες στο www.xekinima.org
_______________
