Εκλογές σωματείου 6 και 7 Απριλίου 2011
Καταψηφίστε τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις
Στηριξτε «Νέα Πορεία»
Η επίθεση που έχει δεχτεί η ελληνική κοινωνία με 4 μνημόνια εδώ και 10 μήνες από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έχει προηγούμενο. Στόχος της πολιτικής της κυβέρνησης και της τρόικας είναι η κατεδάφιση των μισθών των συντάξεων και συνολικά των εργατικών δικαιωμάτων, αυξάνοντας δραματικά την ανεργία, τις απολύσεις και τη φτώχεια.
Την ίδια στιγμή που δεχόμαστε αυτό τον οδοστρωτήρα η κυβέρνηση έχει δώσει πάνω από 100 δις ευρώ στους Έλληνες τραπεζίτες, όταν με τα δικά της λόγια παραδέχεται ότι «οι τραπεζίτες δεν παρέχουν καμία ρευστότητα στην αγορά, αλλά απλά συσσωρεύουν κέρδη».
Η κατάσταση στη δημόσια Υγεία είναι δραματικά χαοτική: υποχρηματοδότηση, τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, συσσωρευμένα χρέη, ιδιωτικοποιήσεις, εντατικοποίηση της εργασίας, οι ελαστικές μορφές εργασίας, ασύδοτη δράση των ιδιωτών, πολυδιάσπαση των εργαζομένων (μόνιμοι, επικουρικοί, συμβασιούχοι, κλπ), όλα αυτά, υπηρετούν ένα στόχο: την όλο και μεγαλύτερη διάλυση του Ε.Σ.Υ. και την παραχώρηση της Υγείας στους ιδιώτες.
Μπροστά σε μια τόσο κρίσιμη κατάσταση τι κάνει η ηγεσία του συνδικαλιστικού μας κινήματος; Στον τελευταίο απολογισμό της πλειοψηφίας του ΔΣ, δεν υπάρχει ένοχος για το δράμα το οποίο ζουν οι Έλληνες εργαζόμενοι γενικά κι εμείς στην Υγεία πιο ειδικά.Όλα «τα κακά της μοίρας μας» έχουν πέσει από τον ουρανό, χωρίς να φταίει κανείς από τους κυβερνώντες. Αυτό όμως δεν είναι το χειρότερο.Δεν έχει κάνει τίποτα ουσιαστικό για την ανατροπή αυτής της κατάστασης, και δεν προτείνει και τίποτα για την επόμενη περίοδο.
Η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ, δεν κάνει το απλό, το στοιχειώδες, το αυτονόητο: να συνεργαστεί με τους γιατρούς, όταν οι τελευταίοι κατεβαίνουν σε αγώνα. Δεν τους στήριξε όταν είχαν καταλάβει το υπουργείο Υγείας. Έτσι ώστε μετά να λέει (ξεδιάντροπα) .
Η πλειοψηφία του ΔΣ του δικού μας σωματείου δεν ασκεί καμία κριτική στην εικόνα της σήψης που εμφανίζει η ηγεσία της ομοσπονδίας μας. Θα μπορούσαμε να περιμένουμε τίποτε άλλο από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό; Όταν όλοι αυτοί οι «εργατοπατέρες» είναι δεμένοι με χίλια νήματα εξάρτησης από τους αρχηγούς τους στα υπουργεία και τους κρατικούς μηχανισμούς;
Η κρίση στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι πραγματική. Είναι όμως κρίση των συνδικαλιστικών ηγεσιών και γι’ αυτήν οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμία ευθύνη. Οι εργαζόμενοι δεν εμπιστεύονται πια κανένα από αυτούς που τους χρησιμοποίησαν στο παρελθόν για να αναρριχηθούν σε βουλευτικούς ή υπουργικούς θώκους.
Γι’ αυτό καλούμε τους εργαζόμενους να απεμπλακούν από τις παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού και να στηρίξουν συνδικαλιστικές δυνάμεις του χώρου, που δεν θα τους πουλήσουν την επομένη των εκλογών. Να δώσουν μαζί μας τη μάχη για να περάσει το σωματείο στα χέρια των εργαζομένων, για να λειτουργεί και να ελέγχεται με τρόπο δημοκρατικό, για να το μετατρέψουμε σε όργανο πάλης για τα δικά μας συμφέροντα και για την κοινωνία.
Στόχος μας για την επόμενη περίοδο, να δοθούν οι κατάλληλες μάχες στο χώρο μας για την βελτίωση των συνθηκών εργασίας που συνεχώς επιδεινώνονται, κυρίως από την μη διενέργεια προσλήψεων ,την εμπέδωση της αξιοκρατίας με την κατάργηση του συνδικαλισμού των «κολλητών», αλλά κυρίως για το σταμάτημα της συρρίκνωσης του εισοδήματος μας με τα μέτρα που πρόκειται να παρθούν σύντομα. Και τέλος κάτι άλλο πολύ σημαντικό: η ανάγκη να έρθουμε σ’ επαφή και να συντονιστούμε με άλλους χώρους που θέλουν να παλέψουν, για Δωρεάν υψηλού επιπέδου Δημόσιες Υπηρεσίες Υγείας, αλλά και γενικά μέσα στο κίνημα.
Οι εργαζόμενοι παντού, αναζητούν τρόπους για να δοθεί η μάχη προκειμένου να ανατραπούν οι πολιτικές της κυβέρνησης. Όσο τα σωματεία όμως βρίσκονται στα χέρια του κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να αναπτυχθεί σοβαρή αντίσταση, να δοθούν οι μάχες που χρειάζονται οι εργαζόμενοι και η κοινωνία.
