Της Μαρίας Μπουτζαρέλου
Στις δημοτικές και τοπικές εκλογές στο Βερολίνο και στο κρατίδιο του Μεκλεμβούργου – Πομερανίας στην Ανατολική Γερμανία στις 17/9 εκφράστηκε η δυσαρέσκεια για τις πολιτικές των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών(SPD) και την ίδια στιγμή στο Βερολίνο εκφράστηκε η αγανάκτηση για τις πολιτικές που εφάρμοσε το Αριστερό Κόμμα PDS την περίοδο της συνεργασίας του σε τοπικό επίπεδο με το SPD.
Επιπλέον, φάνηκαν οι δυνατότητες που υπάρχουν για την αριστερά με τα εκλογικά αποτελέσματα του WASG αλλά και οι δυσάρεστες συνέπειες της αδυναμίας της αριστεράς σε ορισμένες περιοχές που φάνηκαν με τη μεγάλη άνοδο του ακροδεξιού NPD που εξέλεξε με 7,3% (από 0,8% το 2002) υποψήφιους του σε περιφερειακά όργανα (βουλές) του Βερολίνου (βλ. άρθρο σελ. 7 ).
Αξιοσημείωτα ήταν και τα ποσοστά αποχής σε αυτές τις εκλογές φτάνοντας σε επίπεδα ρεκόρ. Μόλις το 58% ψήφισε σε σχέση με το 68,1% που ψήφισε στις προηγούμενες εκλογές.
Δυσαρέσκεια για τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU)
Τόσο στο Βερολίνο όσο και στο κρατίδιο του Μεκλεμβούργου – Πομερανίας τα εκλογικά αποτελέσματα για τους Χριστιανοδημοκράτες ήταν χειρότερα από ποτέ (28,8% και 21, 4% αντίστοιχα). Η πτώση έφτασε σχεδόν το 10%. Με μόλις ένα χρόνο στην κυβέρνηση, οι χριστιανοδημοκράτες, κατάφεραν να προκαλέσουν την κοινωνική δυσαρέσκεια. Η δημοτικότητα τους δέχτηκε ένα μεγάλο πλήγμα αρκεί να σκεφτεί κανείς πως πριν από μόλις ένα χρόνο στις γενικές εκλογές στην Γερμανία είχαν πάρει το 40,8% των ψήφων.
Σοσιαλδημοκράτες (SPD) και Αριστερό Κόμμα (L.PDS)
Οι Σοσιαλδημοκράτες μπορεί να κατάφεραν να κερδίσουν τις εκλογές και στις δυο περιοχές, ωστόσο τα ποσοστά που πήραν σίγουρα δεν δείχνουν την ένθερμη υποστήριξη του γερμανικού λαού στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφάρμοσαν με το L.PDS.
Στο Βερολίνο το SPD δεν έχασε σε ποσοστά εξαιτίας της δημοτικότητας του υποψήφιου του, Κλάους Βόβεραϊτ. Πήρε ποσοστό 30, 8%, δηλαδή, είχε άνοδο κατά 1,1% σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές. Δεν έγινε το ίδιο όμως και με το L.PDS που πλήρωσε ακριβά για τις πολιτικές που εφάρμοσε την προηγούμενη περίοδο πέφτοντας από 366,292 (22,6%) το 2002 σε περίπου 186,000 (13,4%). Η ηγεσία του κόμματος περίμενε πως τα ποσοστά θα έπεφταν. Δεν περίμενε όμως σε καμιά περίπτωση να πέσουν τόσο πολύ.
Στο Βερολίνο η συγκυβέρνηση αυτή έφερε περικοπές σε κοινωνικές παροχές, ιδιωτικοποιήσεις και μείωση των μισθών. Το Βερολίνο είναι δεύτερο στην λίστα με ποσοστό ανεργίας 17,4%.
Αντίστοιχες πολιτικές εφαρμόστηκαν και στο Μεκλεμβούργο όπου ο συνασπισμός SPD και L.PDS βρίσκονταν στην εξουσία από το 1998. Το SPD έπεσε πολύ σε ψήφους και ποσοστά. Από 394,118 (40,6%) το 2002 σε 247.291 (30,2%). Το L.PDS από την άλλη ανέβηκε λίγο σε ποσοστά αλλά όχι σε ψήφους.
Μεγάλες δυνατότητες για το WASG
Σημαντικό ποσοστό ψήφων, 3%, πήρε το WASG στο Βερολίνο στην πρώτη του εκλογική αναμέτρηση. Το ποσοστό αυτό δεν ήταν αρκετό λόγω του ορίου 5% για να μπει το WASG στο κοινοβούλιο παραμένει όμως σημαντικό για μια σειρά από λόγους.
H αστική τάξη και τα αστικά ΜΜΕ ήταν ενάντια στο WASG Βερολίνου γιατί ήξεραν ότι σε αυτό παίζει σημαντικό ρόλο η SAV- γερμανικό τμήμα της CWI, αδελφή οργάνωση του Ξ και ότι η επικεφαλής του Λούσυ Ρέντλερ είναι ηγετικό στέλεχος της και ενδεχόμενη είσοδός μιας μαρξίστριας στο κοινοβούλιο της πρωτεύουσας μόνο πονοκέφαλο τους προκαλούσε.
Παρόμοιο πονοκέφαλο είχε και η ηγεσία του WASG στην υπόλοιπη Γερμανία, με το Λαφοντέν επικεφαλής, που το σαμπόταραν ανοιχτά, καλώντας για ψήφο υπέρ του L.PDS, και ενάντια στο WASG του Βερολίνου! Και αυτό γιατί το WASG στο Βερολίνο έμεινε πιστό σε μια από τις βασικές αρχές του κόμματος που είναι πως δε συνεργάζεται με κόμματα που συμμετέχουν σε κυβερνήσεις που έχουν εφαρμόσει αντιλαϊκά μέτρα.
Αυτό κάνει τις ψήφους που πήρε το WASG πολύ σημαντικές δεδομένου ότι ήταν ψήφοι πάνω σε πολιτική βάση και ενάντια σε όλο το κατεστημένο. Ήταν 52.000 ψήφοι ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφάρμοζε η συνεργασία των Σοσιαλδημοκρατών του SPD και του πρώην Κομμουνιστικού Κόμματος του L.PDS.
__________
«Σε απόλυτους αριθμούς το WASG στο Βερολίνο πήρε 40.600 ψήφους στην δεύτερη ψήφο (στον δήμο) και 52.000 ψήφους στην πρώτη ψήφο (στις λίστες των υποψηφίων). Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως μισό χρόνο πριν το WASG ήταν ακόμα άγνωστο σε πολύ κόσμο για να διαπιστώσει τη σημασία και τη δυναμική που δείχνει το αποτέλεσμα.
Το WASG μπορεί να μην κατάφερε να πάρει το 5% που χρειαζόταν για να εκλεγεί στο τοπικό κοινοβούλιο, εξέλεξε όμως 14 υποψήφιους σε τοπικά συμβούλια.
Ο κόσμος στο Βερολίνο έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στα κόμματα. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας υπήρχαν άνθρωποι που μας ρωτούσαν «γιατί να πιστέψουμε πως διαφέρετε από τους άλλους» έχοντας αρνητικές εμπειρίες από τους Πράσινους, το SPD και το PDS. Από την πλευρά μας κάναμε ότι μπορούσαμε για να τους αποδείξουμε πως είμαστε κάτι παραπάνω από «μια ακόμα εναλλακτική».
Στις λίστες των υποψηφίων μας είχαμε πολλούς γνωστούς συνδικαλιστές και ακτιβιστές του κοινωνικού και αντιφασιστικού κινήματος. Κάναμε εκστρατείες ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στηρίξαμε τις κινητοποιήσεις στο νοσοκομείο Charite και στο εργοστάσιο της Siemens.
Μια δυσκολία που αντιμετωπίσαμε ήταν πως την περίοδο πριν τις εκλογές οι κοινωνικοί αγώνες πέρασαν ύφεση σε αντίθεση με την κατάσταση πριν δυο χρόνια και τον αγώνα ενάντια στον νόμο Hartz IV.
Επιπλέον, το WASG στο Βερολίνο δεν είχε καμιά οικονομική στήριξη από την κεντρική ηγεσία του εξαιτίας της επιλογής του να κατέβει στις εκλογές χωρίς το PDS. Η προεκλογική εκστρατεία χρηματοδοτήθηκε από συνεισφορές και δάνεια.
Δεν ανήκουμε στην κατηγορία των κομμάτων που εμφανίζονται πριν τις εκλογές και μετά εξαφανίζονται. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να αλλάξουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς και να αναπτύξουμε την αντίσταση ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό. Και ακριβώς αυτό είναι που θα κάνουμε και μετά τις εκλογές.»
Λούσυ Ρέντλερ – επικεφαλής του ψηφοδελτίου του WASG στο Βερολίνο και μέλος της SAV
________________________________
