Το κείμενο σε pdf εδώ
Εκλογές 18 & 25 Μάη
▪ Οι δήμοι στα χέρια της Αριστεράς!
▪ Δίκτυο μαχητικών Δήμων ενάντια στα Μνημόνια και τον Καλλικράτη
▪ Κάτω η κυβέρνηση των Τροϊκανών!
Οι εκλογές που έρχονται, για την τοπική αυτοδιοίκηση και το ευρωκοινοβούλιο, στις 18 και 25 Μάη, έχουν κρίσιμη σημασία. Μας δίνουν τη δυνατότητα να στείλουμε ένα πολύ ηχηρό μήνυμα καταδίκης των κυβερνώντων, που να προκαλέσει κρίση στις γραμμές τους και να ανοίξει το δρόμο για την πτώση τους! Σε αντίθετη περίπτωση, αν βγουν ενισχυμένοι, θα συνεχίσουν απτόητοι τις πολιτικές της βαρβαρότητας!
Ο μόνος τρόπος για να ανοίξει ο δρόμος για την πτώση των μισητών Τροϊκανών που κυβερνούν είναι ψηφίζοντας Αριστερά. Παρά τις διαφορές, την κριτική που σωστά πρέπει να ασκηθεί ή την απογοήτευση που συχνά προκαλούν οι ηγεσίες των κομμάτων της Αριστεράς με τα λάθη και τα ελλείμματά τους, σαν «Ξ» πιστεύουμε πως πρέπει να παλέψουμε μαχητικά για να ενισχυθούν οι αριστεροί συνδυασμοί.
Η ψήφος ασφαλώς δεν είναι αρκετή από μόνη της. Πρέπει να παλέψουμε έτσι ώστε η τοπική αυτοδιοίκηση να σταθεί μαχητικά στο πλευρό της κοινωνίας, ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές.
Τι τοπική αυτοδιοίκηση θέλουμε;
▪ Να μετατραπούν οι δήμοι σε κάστρα αντίστασης στις πολιτικές της κυβέρνησης, ενάντια στα Μνημόνια και ενάντια στον Καλλικράτη.
▪ Να δημιουργηθεί δίκτυο μαχητικών δήμων, που να παλεύουν ενάντια στην Τρόικα και την κυβέρνηση, μέσα από συντονισμένους αγώνες. Βασικό έργο των δήμων αυτών να είναι από τη μια η διασφάλιση των στοιχειωδών καθημερινών αναγκών όλων των πολιτών κι από την άλλη η κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές.
▪ Να μην υπάρχει ούτε ένας άστεγος, ούτε ένας πεινασμένος, ούτε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα, χωρίς θέρμανση ή χωρίς νερό. Ο δήμος να αναλάβει να διασφαλίσει όλα αυτά τα βασικά αγαθά για κάθε ένα μέλος της τοπικής κοινωνίας.
▪ Οι μαχητικοί δήμοι να αναπτύξουν δίκτυα κοινοτικών παντοπωλείων, κοινοτικών ιατρείων, φαρμακείων, εστιατορίων, φροντιστηρίων, βρεφονηπιακών σταθμών, για να καλύψουν όλες τις πιο πάνω βασικές ανάγκες.
▪ Το κόστος γι’ αυτά τα μέτρα μπορεί να καλυφθεί με διάφορους τρόπους. Κατ’ αρχήν με τη μαζική κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών για να διεκδικηθούν και να διασφαλιστούν περισσότερα κονδύλια από το κεντρικό κράτος. Από την άλλη με την αύξηση της δημοτικής φορολογίας σε μεγάλες επιχειρήσεις, όπως π.χ. αλυσίδες σούπερ μάρκετ, υποκαταστήματα τραπεζών, αλυσίδες πολυεθνικών κλπ. Τέλος, με τη δημιουργία δημοτικών επιχειρήσεων, που θα προσφέρουν ανάπτυξη στο δήμο, δημιουργώντας θέσεις εργασίας και οφέλη για τα δημοτικά έσοδα.
▪ Τέτοιες επιχειρήσεις είναι κατ’ αρχήν δημοτικές τουριστικές επιχειρήσεις – είτε είναι παραθαλάσσιος τουρισμός, είτε αγροτουρισμός, είτε ιαματικός τουρισμός, με ιδιαίτερη προσοχή κι ευαισθησία στο περιβάλλον. Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι η δημιουργία δημοτικών επιχειρήσεων για την ανακύκλωση των απορριμμάτων, που να προσφέρουν θέσεις εργασίας και οικονομικό όφελος στους δήμους, σε αντίθεση με την ισχύουσα πολιτική των κυβερνώντων που στοχεύει στην εξαιρετικά ακριβή για τους δήμους και επιβαρυντική για το περιβάλλον καύση των απορριμμάτων (δείτε περισσότερα εδώ: https://xekinima.org/uploads/media/prok_skoupidia.pdf). Επίσης, δημοτικές επιχειρήσεις όπως αναψυκτήρια, καφετέριες, πολυχώροι, κινηματογράφοι, κ.α. μπορούν παρά τις πολύ χαμηλές τιμές που πρέπει να έχουν, να αποτελέσουν πηγή εσόδων για τους δήμους.
▪ Τέλος, όλες οι εργασίες των δήμων πρέπει να γίνονται από εργαζόμενους του δήμου, μέσα από δημοτικές κατασκευαστικές ή άλλες επιχειρήσεις και να μην προσφέρονται σε ιδιώτες επιχειρηματίες. Έτσι διασφαλίζονται μόνιμες θέσεις εργασίας, τα δικαιώματα των εργαζομένων αλλά και ποιοτικές και φτηνότερες υπηρεσίες.
▪ Οι δυνατότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης, ιδιαίτερα σε περιφερειακό επίπεδο είναι μεγάλες όταν είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε τολμηρά βήματα. Τέτοια θα μπορούσε να είναι η δημιουργία τοπικών συνεταιριστικών τραπεζών που να λειτουργούν με κριτήρια κοινωνικά κι όχι κερδοσκοπικά (όπως οι μεγάλες εμπορικές τράπεζες). Ιστορικά, η Αριστερά πρωτοστατούσε σε τέτοιες πρωτοβουλίες, σε συνεταιρισμούς παραγωγών, καταναλωτών και αποταμιευτών. Σήμερα είναι απαραίτητο να θυμηθεί όλες τις παλιές, αγωνιστικές και επαναστατικές της παραδόσεις! Οι συνεταιριστικές τράπεζες δεν αποτελούν μια «ουτοπική πρόταση» – υπάρχουν και λειτουργούν σήμερα στη Γερμανία, την Κύπρο, το Βέλγιο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και είναι οι μόνες τράπεζες που δεν έχουν χτυπηθεί από την παγκόσμια οικονομική κρίση.
▪ Σε συνδυασμό μ’ αυτά, η τοπική αυτοδιοίκηση θα μπορούσε να ενθαρρύνει (και μέσα από τις συνεταιριστικές τράπεζες να στηρίξει οικονομικά) τη δημιουργία μικρών μη κερδοσκοπικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων, με δημοκρατική εσωτερική λειτουργία και εργατικό έλεγχο και διαχείριση.
Ανατροπή του Καλλικράτη
▪ Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα μέτρα αυτά έρχονται σε σύγκρουση με τον Καλλικράτη, ο οποίος περιορίζει ασφυκτικά τα κονδύλια προς τους δήμους και ελέγχει κάθε ευρώ το οποίο ξοδεύεται, επιβάλλοντας κυρώσεις. Όλες οι πιο πάνω πολιτικές βρίσκονται σε αντίθεση με την υπάρχουσα νομοθεσία και περιέχουν την απειλή της δίωξης και φυλάκισης δημάρχων και δημοτικών συμβούλων. Θέλουμε, επομένως, και παλεύουμε για δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους έτοιμους να πάνε φυλακή αν χρειαστεί για να υπερασπιστούν τα λαϊκά συμφέροντα!
▪ Όλοι οι δήμοι που ελέγχονται από την Αριστερά πρέπει να έχουν σαν διακηρυγμένο στόχο τους την ανατροπή του Καλλικράτη. Αυτό μπορούν να το κάνουν εφαρμόζοντας πολιτικές όπως τις πιο πάνω και κινητοποιώντας μαζικά και συντονισμένα τις τοπικές κοινωνίες. Αυτός είναι και ο τρόπος να μην τολμήσει το κράτος και τα δικαστήρια του να φυλακίσουν αγωνιστές εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Αντιφασισμός
▪ Κάθε δήμος της Αριστεράς πρέπει να γίνει κάστρο αντιφασισμού. Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα το κράτος του Σαμαρά και του Βενιζέλου να εξαλείψει το φαινόμενο και τον κίνδυνο της Χρυσής Αυγής. Χρειάζεται μαζική εκστρατεία ενημέρωσης, ειδικά στη νέα γενιά που δεν γνώρισε από κοντά ούτε το φασισμό ούτε τη Χούντα, αλλά χρειάζονται παράλληλα και ομάδες αυτοάμυνας για να προστατεύουν τα κινήματα και τις οργανώσεις της Αριστεράς από τη φασιστική μανία.
Δημοκρατία
▪ Τέλος, τα ζητήματα της δημοκρατίας είναι περισσότερο επίκαιρα από ποτέ. Οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να έχουν δικαίωμα λόγου στις αποφάσεις που τους αφορούν, κι όχι απλά να ψηφίζουν κάθε τέσσερα χρόνια. Οι δήμοι που είναι στα χέρια της Αριστεράς οφείλουν να δημιουργήσουν πρότυπα δημοκρατικής λειτουργίας, με λαϊκές και συνοικιακές συνελεύσεις, με εκλεγμένες και ανακλητές επιτροπές με αποφασιστικό ρόλο, που να συμπληρώνουν και να ελέγχουν το έργο των δημοτικών και συνοικιακών συμβουλίων. Οφείλουν να προχωρήσουν στη δημιουργία δημοτικών ραδιοσταθμών οι οποίοι να είναι η φωνή του τοπικού πληθυσμού, των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι δημότες, των αγώνων και της αγωνίας των εργαζομένων και των τοπικών κινημάτων. Οφείλουν να δώσουν χώρο στη νεολαία, με νεολαιίστικα στέκια τα οποία να διαχειρίζονται οι ίδιοι οι νέοι/ες. Εξυπακούεται, ότι ο αθλητισμός, τα αθλητικά κέντρα, τα κολυμβητήρια, κλπ πρέπει να παρέχονται από τη δημοτική αρχή σε συμβολικές τιμές για τους δημότες, και δωρεάν για τους άνεργους και να λειτουργούν κάτω από συνθήκες δημοκρατικού ελέγχου και διαχείρισης από τους πολίτες (εκλεγμένες και ανακλητές επιτροπές και ΔΣ) καθώς και απόλυτης διαφάνειας, για να χτυπηθεί η διαφθορά.
Γιατί η Αριστερά αρνείται να συνεργαστεί;
Όλα τα πιο πάνω που εκ πρώτης όψεως φαίνονται δύσκολα και μακρινά θα ήταν εύκολα και απλά αν τα κόμματα της Αριστεράς ήταν διατεθειμένα να υιοθετήσουν ένα τέτοιο, ή παρόμοιο, πολιτικό πρόγραμμα και να συνεργαστούν στις εκλογές.
Αν τα κόμματα της Αριστεράς (κύρια ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ χωρίς όμως να υποτιμάται καθόλου η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς) ήθελαν να συνεργαστούν, οι εκλογικές μάχες που έρχονται θα αποτελούσαν περίπατο! Η Αριστερά θα κατάγραφε ιστορική νίκη και το αποτέλεσμα θα αποτελούσε την αρχή του τέλους της κυβέρνησης των Τροϊκανών!
Όμως η Αριστερά αρνείται! Το ΚΚΕ οχυρώνεται πίσω από τις ιδεολογικές και πολιτικές του διαφορές επιδιώκοντας μια υποτιθέμενη καθαρή επαναστατική κάθοδο. Με αντίστοιχο τρόπο κινείται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρότι υπάρχουν αρκετές εξαιρέσεις. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ κάνει ανοίγματα προς τα δεξιά, προς φθαρμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα οποία υπηρέτησαν πιστά το κατεστημένο, ξεχνώντας, πως το ενωτικό κάλεσμα προς την υπόλοιπη Αριστερά και η πρόταση για «κυβέρνηση της Αριστεράς» έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απογείωση των εκλογικών του ποσοστών το 2012!
Η Αριστερά θα μπορούσε…
Όμως η Αριστερά θα μπορούσε και θα όφειλε να συνεργαστεί διατηρώντας τις ιδεολογικές και πολιτικές της διαφορές. Αυτές οι διαφορές είναι αναπόφευκτο να υπάρχουν και όσο υπάρχουν πρέπει και να εκφράζονται· γιατί στο τέλος-τέλος αφορούν το πώς θα μπορέσουν τα λαϊκά στρώματα να λύσουν τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα και να φτιάξουν μια καλύτερη κοινωνία. Κι’ αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποφασίσει η ίδια η κοινωνία. Γι’ αυτό η συζήτηση/αντιπαράθεση γι’ αυτά τα θέματα, πρέπει να γίνεται ανοιχτά, μπροστά στο εργατικό κίνημα και τα λαϊκά στρώματα, οι οποίοι να είναι οι τελικοί κριτές.
Από την άλλη, όμως, αυτές οι διάφορες δεν πρέπει ποτέ να γίνονται εμπόδιο στις μάχες και στους αγώνες ενάντια στον κοινό εχθρό, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του. Γιατί οδηγούν σε ήττες, και των κινημάτων και της Αριστεράς.
Η Αριστερά θα μπορούσε να συνεργαστεί σε ένα κοινό αριστερό ψηφοδέλτιο, και στις ευρωεκλογές και στις τοπικές εκλογές· και από κει και πέρα, το κάθε αριστερό κόμμα ή οργάνωση να δίνει τη δική του μάχη για τις δικές του ιδέες και τα δικά του ποσοστά, μέσα από τους σταυρούς προτίμησης. Η αριστερά θα γινόταν με αυτόν τον τρόπο πρώτη δύναμη – και το σημερινό εκλογικό σύστημα ευνοεί την πρώτη δύναμη δίνοντας περισσότερους δημοτικούς συμβούλους, βουλευτές κοκ. Η κοινωνία τότε δεν θα συζητούσε, όπως σήμερα, αν οι μνημονιακές πολιτικές μπορούν να ανατραπούν (η ανατροπή τους θα ήταν δεδομένη) αλλά τις συγκεκριμένες προτάσεις της Αριστεράς για διέξοδο από την κρίση.
Κινήσεις και πρωτοβουλίες από τα κάτω, σε όλα τα κόμματα
Τα ελλείμματα αυτά στην πολιτική των κομμάτων της Αριστεράς δημιουργούν αναταραχή μέσα στις γραμμές των μελών και ψηφοφόρων όλων, χωρίς εξαίρεση, των κομμάτων της Αριστεράς!
Την τελευταία περίοδο ένας σημαντικός αριθμός αγωνιστών από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μαζί και με ανένταχτους αγωνιστές, προχώρησαν στην δημιουργία της «Πρωτοβουλίας των 1000» η οποία έχει σαν διακηρυγμένους στόχους:
1. Τη συνεργασία της Αριστεράς και για τη δημιουργία ενός πλατιού πολιτικού και κοινωνικού μετώπου αντίστασης, αντεπίθεσης και ανατροπής.
2. Την υιοθέτηση από την Αριστερά ενός προγράμματος που να περιλαμβάνει την άρνηση αποπληρωμής του χρέους, την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, τον κοινωνικό και εργατικό έλεγχο και διαχείριση για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και των σκανδάλων, τη μετωπική αντιπαράθεση με την ΕΕ του κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Στόχος, μια σοσιαλιστική κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση, με δικαιοσύνη και ισότητα, με δημοκρατία κι ελευθερία.
Σαν Ξεκίνημα παλεύουμε για όλα τα πιο πάνω. Από τη στιγμή βέβαια που η Αριστερά αρνείται να συνεργαστεί για να κερδίσει τις μάχες των τοπικών εκλογών, το «Ξ» επιδιώκει συνεργασίες με το σύνολο των αριστερών κομμάτων ανάλογα με την περίπτωση.
________________________________________
Αυτοδιοικητικές εκλογές
συμμετέχουμε/στηρίζουμε μαχητικά, αριστερά, ενωτικά ψηφοδέλτια
Ένα αναπόφευκτο κριτήριο γι’ αυτές τις συνεργασίες είναι η μαζική απήχηση, έτσι ώστε να γίνει δυνατή η εκλογή αριστερών δημάρχων και η νίκη αριστερών συνδυασμών. Αυτό καθιστά τον ΣΥΡΙΖΑ μια πρώτη κατ’ αρχήν επιλογή, αλλά η μαζικότητα δεν αποτελεί το μόνο κριτήριο. Η πολιτική κατεύθυνση και τα χαρακτηριστικά των δημοτικών κινήσεων έχουν επίσης σημασία. Έτσι, εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ανοίγματα σε άτομα που έχουν ταυτιστεί με το ΠΑΣΟΚ και τη ψήφιση των Μνημονίων, το «Ξ» αρνείται τη συνεργασία. Επιλέγει την κοινή κάθοδο ή συνεργασία με την υπόλοιπη Αριστερά, πράγμα που στην πράξη σημαίνει συνεργασία με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (με δεδομένη τη μόνιμη άρνηση του ΚΚΕ).
Έτσι, σε μια σειρά δήμους και περιφέρειες το «Ξ» συμμετέχει με υποψήφιους σε δημοτικές κινήσεις που στηρίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ όπως Δήμος Αθήνας, Δήμος Ν. Ιωνίας, Δήμος Θεσσαλονίκης, Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, Δήμος Θερμαϊκού, Δήμος Εύοσμου-Κορδελιού, Δήμος Συκεών-Νεάπολης, Δήμος Βόλου, Περιφέρεια Ιονίου, κλπ.
Σε άλλες περιπτώσεις το «Ξ» συμμετέχει ή συνεργάζεται με σχήματα που στηρίζονται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όπως στου Ζωγράφου, την Πετρούπολη και τη Δάφνη στην Αθήνα. Επίσης το «Ξ» στηρίζει τους υποψηφίους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Περιφέρεια Πελοποννήσου απέναντι στον μνημονιακό Βουδούρη.
Τέλος στηρίζει ενεργά, παρότι χωρίς να συμμετέχει με υποψήφιους, ένα αριθμό σχημάτων που έχουν δώσει δείγματα ενωτικής και μαχητικής στάσης όλη την προηγούμενη περίοδο. Μερικά τέτοια σχήματα είναι: Αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου (Σ. Ρούσσος) Δύναμη Πολιτών στη Νέα Φιλαδέλφεια – Χαλκηδόνα (Άρης Βασιλόπουλος) Κόντρα στο Ρεύμα, Κίνηση Πολιτών σε Νίκαια – Ρέντη (Κώστας Παπαδόπουλος) Δημοτική Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση στα Γιάννενα (Σ. Σκοπούλης) Λιμάνι της Αγωνίας στον Πειραιά (Θοδωρής Δρίτσας) Δίκτυο Πολιτών Χολαργού – Παπάγου (Π. Ζήκας) Αριστερό Σχήμα Ιλίου (Π. Κουτσιανάς) Αγωνιστική Συνεργασία στο Δήμο Ελληνικού – Αργυρούπολης (Χρήστος Κορτζίδης) κλπ.
_____________________________________
Ευρωεκλογές – ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ
Για τις ευρωεκλογές το «Ξ» καλεί σε ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ. Παρά την κριτική που ασκούμε προς την γραμμή που έχει χαράξει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η ψήφος προς τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μόνος πρακτικός τρόπος που έχει το μαζικό κίνημα για να επιφέρει ένα σκληρό κτύπημα στους κυβερνώντες και να ανοίξει το δρόμο για την ανατροπή τους και για την εκλογή μιας κυβέρνησης της Αριστεράς.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πρώτη δύναμη στις ευρωεκλογές αυτό θα αποτελεί θρίαμβο για τους Μνημονιακούς, οι οποίοι θα προετοιμάζονται για μια δεύτερη 4ετία βαρβαρότητας. Αντίθετα, μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα ανοίξει το δρόμο για μια κυβέρνηση της Αριστεράς με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία, ακόμα κι αν δεν έχει το σθένος να προχωρήσει στις μεγάλες ανατροπές και συγκρούσεις με το κατεστημένο που απαιτούνται, θα δημιουργήσει καινούργιες συνθήκες που θα ευνοούν την διεκδικητική πάλη των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων. Συνθήκες, που θα δώσουν από τη μια ανάσα στην κοινωνία και από την άλλη ώθηση στους αγώνες για να αποτραπούν νέες επιθέσεις του κεφαλαίου και να πάρουμε πίσω αυτά που έχουμε χάσει. Αντικειμενικά, με δεδομένη και την αρνητική στάση της υπόλοιπης Αριστεράς, το καθήκον για μια κυβέρνηση της Αριστεράς πέφτει στον ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και η ψήφος σ’ αυτόν είναι η πιο σωστή επιλογή.
Τη μάχη των ευρωεκλογών το «Ξ» τη δίνει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μαζί με τα άλλα κόμματα και οργανώσεις που συμμετέχουν στην Επιτροπή για μια Διεθνή (οργάνωση) των Εργαζομένων – CWI. Παλεύουμε ενάντια στις πολιτικές του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ενάντια στην Ευρώπη του κεφαλαίου και των πολυεθνικών, για μια σοσιαλιστική ομοσπονδία των ευρωπαϊκών λαών: δημοκρατική, ισότιμη, εθελοντική, στην υπηρεσία των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων.
_________________________________________________
Σε κάθε περίπτωση, και ανεξάρτητα από το σχήμα στο οποίο συμμετέχει ή στηρίζει το «Ξ», η μάχη που δίνουμε είναι η ίδια: Για τη συνεργασία της Αριστεράς, για ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης και ανατροπής και για μια κυβέρνηση της Αριστεράς που να εφαρμόσει ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα απάντησης στην κρίση που καθημερινά καταστρέφει ανθρώπους και διαλύει την κοινωνία.
Αυτός ο αγώνας δεν είναι απλά ελληνικός – είναι πανευρωπαϊκός και τελικά διεθνής. Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα στενάζουν κάτω από την κρίση που γεννάει το καπιταλιστικό σύστημα.
Αυτή τη διεθνιστική μάχη, το «Ξ» τη δίνει μέσα από τις γραμμές της Επιτροπής για μια Διεθνή (οργάνωση) των Εργαζομένων, CWI, που αντιπροσωπεύεται από κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς σε πάνω από 45 χώρες στον πλανήτη και σε όλες τις ηπείρους.
Σας καλούμε να ενισχύσετε αυτό τον αγώνα. Να παλέψετε οργανωμένα μαζί με το «Ξ» για όλα τα πιο πάνω αλλά και να συμβάλετε στην ενίσχυση των δυνάμεων και της απήχησης της «Πρωτοβουλίας των 1000».
