Προκήρυξη του "Ξ"
Τα ατελείωτα εκκλησιαστικά σκάνδαλα δεν αφορούν μια μερίδα «κακών παπάδων» αλλά ολόκληρο το εκκλησιαστικό οικοδόμημα.
Δεν αφορούν απλά τον Γιοσάκη και τον Βαβύλη αλλά μεγάλο κομμάτι της “ιεραρχίας”, τον ίδιο τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, τον Μητροπολίτη Ιεροσολύμων Ειρηναίο.
Το εύρος των σκανδάλων δείχνει ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένες ενέργειες κάποιων αλλά για ένα ολόκληρο κύκλωμα που περιλαμβάνει πληθώρα αδικημάτων και επεκτείνεται στην δικαιοσύνη, τις κρατικές μυστικές υπηρεσίες, επιχειρηματίες και βέβαια την εκάστοτε κυβέρνηση.
Ο Χριστόδουλος και οι “ιεράρχες” προκαλούν και υποκρίνονται, γιατί δίπλα σε εκατομμύρια φτωχούς και άνεργους αυτοί αποτελούν μεγαλομετόχους της Εθνικής Τράπεζας, τους μεγαλύτερους γαιοκτήμονες, κατόχους off shore ή real estate εταιρειών και εκατοντάδων ακινήτων. Ακόμα διαθέτουν πανάκριβα αυτοκίνητα και βίλες και δισεκατομμύρια σε μετρητά και καταθέσεις.
Η κάθαρση δεν μπορεί να έρθει με την μέθοδο του αυτοκαθαρισμού που προτείνει ο Χριστόδουλος και οι ιεράρχες. Αυτό αποτελεί πρόκληση και εμπαιγμό.
Ούτε και μόνο με τον απλό διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους, που ισχύει στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης εδώ και δεκαετίες ( π.χ. στη Γαλλία από το 1905). Όσο σωστό είναι αυτό, τόσο από μόνο του δεν φτάνει. Στην πράξη σημαίνει να αφεθεί η εκκλησιαστική ιεραρχία να συνεχίσει να κάνει ότι θέλει.
Διαχωρισμός εκκλησίας – κράτους
Ο διαχωρισμός εκκλησίας κράτους είναι το πρώτο και άμεσο βήμα και πρέπει στην πράξη να σημαίνει:
– την αντικατάσταση των θρησκευτικών «μυστηρίων» (γάμοι, βαφτίσια, κηδείες, όρκοι) από απλές διαδικασίες στα δημαρχεία, χωρίς καταβολή αντίτιμου (πολιτικός γάμος, δήλωση ονόματος στα ληξιαρχεία, κατάργηση υποχρεωτικών όρκων κτλ). Να είναι βέβαια σεβαστό το δικαίωμα όλων όσων επιλέγουν τις θρησκευτικές τελετές.
– Στην εκπαίδευση, να διαχωριστεί το υπουργείο παιδείας από το θρhσκευμάτων, να καταργηθεί η θρησκευτική προπαγάνδα από το μάθημα της αντικειμενικής γνώσης όλων των θρησκειών ώστε να μπορεί ελεύθερα ο μαθητής να διαμορφώνει άποψη για το ζήτημα, να καταργηθούν οι υποχρεωτικοί εκκλησιασμοί και προσευχές.
– Να πάψουν να θεωρούνται «αιρέσεις» οι υπόλοιπες θρησκείες και «προσηλυτισμός» η προσπάθεια να προσελκύσουν πιστούς.
– Το θρησκευτικό δικαίωμα να είναι ελεύθερο για τους πιστούς όλων των δογμάτων και να μπορούν να έχουν τους αντίστοιχους θρησκευτικούς χώρους, όπως οι ορθόδοξοι χριστιανοί
Η εκκλησιαστική περιουσία
Το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας πρέπει επιτακτικά να μπει στο τραπέζι.
– Να υπάρξει διαχειριστικός έλεγχος και καταγραφή της τεράστιας εκκλησιαστικής περιουσίας που να συμπεριλάβει και τις 2500 μονές πανελλαδικά.
– Η περιουσία αυτή να αξιοποιηθεί για δραστική αύξηση των κοινωνικών δαπανών για παιδεία, υγεία, πρόνοια.
– Οι τεράστιες εκτάσεις γης να αποδοθούν στην τοπική αυτοδιοίκηση ή σε συνεταιρισμούς φτωχών αγροτών και τα ακίνητα να περιέλθουν στο δημόσιο.
– Να καταργηθούν όλες οι φοροαπαλλαγές καθώς και η μισθοδοσία των 80 ιεραρχών και 11000 κληρικών από το κράτος. Η ιδιότητα του ιερέα να θεωρείται εθελοντική συνεισφορά και να επιδοτείται από τις ενορίες.
– Οι ενορίες να εκλέγουν τους ιερείς και την ιεραρχία. Όλοι οι αξιωματούχοι της εκκλησίας να είναι ανακλητοί και να καταργηθεί η μεσαιωνική αντίληψη της δια βίου θητείας.
– Τα οικονομικά της εκκλησίας, των μητροπόλεων, των ναών κλπ να υπόκεινται σε απόλυτη διαφάνεια. Να καταργηθεί το τραπεζικό απόρρητο –οι λογαριασμοί να είναι ανά πάσα στιγμή ανοικτοί σε έλεγχο.
Ο θλιβερός ρόλος της αριστεράς
Αν η σιωπή κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ στο ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας είναι «κατανοητή» λόγω των χιλιάδων νημάτων που τους συνδέουν με τη σαπίλα του συστήματος, την ιεραρχία και τον αρχιεπίσκοπο, για τα κόμματα της αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΝ) είναι απαράδεκτη.
Δεν αρκεί απλά να μιλάς για χωρισμό εκκλησίας – κράτους (ΣΥΝ) ή να επικρίνεις το ιμπεριαλιστικό σύστημα γενικά (ΚΚΕ) για τη σαπίλα στην εκκλησία. Δεν επιτρέπεται η βουλευτής του ΚΚΕ, Λ. Κανέλλη, να δίνει συγχαρητήρια στον Χριστόδουλο για την δράση της ΜΚΟ («Μη Κυβερνητική Οργάνωση»)της Εκκλησίας της Ελλάδος, «Αλληλεγγύη». Και να μην λένε λέξη για την ίδια τη ρίζα του σκανδάλου που είναι η τεράστια εκκλησιαστική περιουσία και το εντελώς αντιδημοκρατικό καθεστώς των ανεξέλεγκτων μητροπολιτάδων και επισκόπων!
Το ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας πρέπει να αποτελεί την αιχμή του δόρατος για τον καθένα που θέλει να βάλει τέρμα σ’ αυτή τη σαπίλα και ανεξάρτητα από θρησκευτικές πεποιθήσεις. Το πέρασμα της στα χέρια της κοινωνίας σε συνδυασμό με την πάλη για μια άλλη κοινωνία, απαλλαγμένη από το κυνηγητό του κέρδους, την εκμετάλλευση και τη διαφθορά, μια κοινωνία σοσιαλιστική, πρέπει να αποτελούν αδιαπραγμάτευτες αρχές για την αριστερά και για κάθε οργάνωση που μιλά στο όνομα των συμφερόντων των λαϊκών στρωμάτων.
