Της Ισμήνης Καραφίνα
Κάποια από τα ερωτήματα που εδώ και πολλά χρόνια πρέπει να απαντήσει κάποιος για να εξηγήσει ή να «υπερασπιστεί» την ομοφυλοφιλία έχουν να κάνουν με τη φύση της και την οργανική ή/και κοινωνική της διάσταση. Είναι η ομοφυλοφιλία αρρώστια; Είναι κάτι φυσιολογικό; Τι μπορούμε να κάνουμε για να την σταματήσουμε; Που μπορεί να οφείλεται η ομοφυλοφιλία; Και ο κατάλογος συνεχίζεται…
Καταρχάς, πρέπει να αναφερθεί ότι από τις 17 Μαΐου του 1990 η ομοφυλοφιλία σταμάτησε να θεωρείται ασθένεια από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Με πάρα πολλή καθυστέρηση πρέπει να προσθέσουμε. Πριν από αυτό είχε προηγηθεί η Αμερικάνικη Ψυχιατρική Εταιρία, η οποία το 1973 δεν συμπεριέλαβε την ομοφυλοφιλία στην τρίτη έκδοση του διαγνωστικού και στατιστικού εγχειριδίου των ψυχικών διαταραχών (DSM-III) και το 1980 σταμάτησε να αναφέρεται στο διαγνωστικό στατιστικό εγχειρίδιο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Παρά λοιπόν το γεγονός ότι άργησαν πολύ, «επιστήμονες» και πολιτικοί έχουν εδώ και χρόνια αποφανθεί πως η ομοφυλοφιλία δεν είναι ούτε σωματική ασθένεια, ούτε ψυχική διαταραχή και δεν υπάγεται στα κριτήρια ψυχικής διάγνωσης που χρειάζεται θεραπεία.
Και όμως, 23 χρόνια μετά, στη Σαουδική Αραβία, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στο Κατάρ, στο Κουβέιτ, στο Ομάν και στο Μπαχρέιν θέλουν να ελέγχουν ιατρικά όσους φτάνουν στη χώρα για να προσδιορίσουν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις! Θέλουν να φτιάξουν ιατρικό τεστ για να «ανακαλύπτουν» τους γκέι, ώστε να απαγορεύουν την είσοδο ομοφυλόφιλων στην χώρα!
Για ακόμα μια φορά λοιπόν, πρέπει σύμφωνα με τη λογική κάποιων να ψάξουμε το θέμα γενετικά για να βρούμε που έχει γίνει το λάθος και κάποιος έχει ομοφυλοφιλικές τάσεις! Γιατί, «εννοείται» πως κάτι δεν πάει καλά με τους ομοφυλόφιλους απλά δεν το έχουμε βρει ακόμα! Το επόμενο βήμα βέβαια είναι η γιατρειά αυτών «των μη φυσιολογικών ανθρώπων» όπως και οποιουδήποτε είναι διαφορετικός από το κανονικό που μας έχουν μάθει!
Ας δούμε έτσι το παράδειγμα 76 χωρών όπου η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη όπως και τις τιμωρίες που θα υποστεί κάποιος αν είναι ομοφυλόφιλος: ποινές που κυμαίνονται από την επιβολή προστίμων, σύντομες ή δια βίου ποινές φυλάκισης, μέχρι σκληρή καταναγκαστική εργασία, υποχρεωτική ψυχιατρική θεραπεία, εξορία, μαστίγωμα, αλλά και θάνατο με δημόσιο λιθοβολισμό.
Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιες από αυτές τις χώρες: Αφγανιστάν, Μπελίζ, Μαλαισία, Μαλβίδες ένας ομοφυλόφιλος θα αντιμετωπίσει πολυετή φυλάκιση! Στο Ιράν αντιμετωπίζει θάνατο, στη Μαυριτανία το ίδιο με δημόσιο λιθοβολισμό. Στη Δομινικανή Δημοκρατία εκτός από τις ποινές φυλάκισης για “άσεμνες” παραβιάσεις, εφαρμόζεται και θεραπεία (είναι πολύ μπροστά οι άνθρωποι!)
Όσο λοιπόν και αν η επιστήμη προχωράει και προοδεύει, μέσα σε αυτό το σύστημα που γεννάει και θρέφεται από τις διακρίσεις και τον ρατσισμό, θα υπάρχουν πάντα «λαμπρά μυαλά» που θα γυρίζουν την έρευνα και τη συνείδηση δεκαετίες πίσω. Σε πείσμα των σκοταδιστικών τους αντιλήψεων, εμείς θα είμαστε «εδώ» και θα παλεύουμε για μία κοινωνία όπου η ομοφοβία θα είναι μία λέξη χωρίς περιεχόμενο και η ομοφυλοφιλία δεν θα διώκεται, δεν θα «θεραπεύεται» και δεν θα τιμωρείται!
