Τα καλοκαίρια οι εργαζόμενοι σε όλη την Ελλάδα βιώνουν τη σκληρή πραγματικότητα της εργασίας μέσα σε αφόρητο καύσωνα. Ο υδράργυρος σκαρφαλώνει πάνω από τους 40 βαθμούς, αλλά κάποιοι συνεχίζουν να δουλεύουν χωρίς μέτρα προστασίας — χωρίς σκιά, χωρίς νερό, χωρίς διαλείμματα, παρά το γεγονός ότι στις υπαίθριες εργασίες απαγορεύεται να συνεχίζεται η δουλεία τις ημέρες του καύσωνα ανάμεσα στις 12 το μεσημέρι και τις 5 το απόγευμα.
Στο Ίλιον στα τέλη Ιούνη, ένας 65χρονος οικοδόμος εργαζόμενος του Δήμου έχασε τη ζωή του ενώ δούλευε εν μέσω καύσωνα, όπως καταγγέλλει το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής. Ένας συνάδελφός του περιγράφει: «Δούλευε από το πρωί χωρίς νερό, χωρίς σκιά. Κάποια στιγμή κατέρρευσε ξαφνικά. Ήμασταν όλοι σοκαρισμένοι». Αυτή η τραγωδία δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό, αλλά αποτέλεσμα της καταπάτησης ακόμη κι αυτών των στοιχειωδών μέτρων προστασίας των εργαζομένων.
Στο εργοτάξιο της ΤΕΡΝΑ στο Ελληνικό, εργάτες καταγγέλλουν ότι αναγκάζονται να δουλεύουν με ομπρέλες θαλάσσης που οι ίδιοι φέρνουν, προκειμένου να προστατευτούν από τον ήλιο. Ένας εργάτης λέει: «Μας πιέζουν να τελειώσουμε γρήγορα, δεν υπάρχει περιθώριο να σταματήσουμε ή να καθίσουμε σε σκιά…».
Στον κλάδο της καθαριότητας, εργαζόμενοι αναφέρουν ότι κάνουν τη δουλειά τους κάτω από τον καυτό ήλιο, χωρίς να τους παρέχεται επαρκές νερό ή διαλείμματα. Μία καθαρίστρια στην Αθήνα ανέφερε: «Περνάμε από το δρόμο με τον ήλιο να καίει και δεν έχουμε πού να κρυφτούμε, ούτε καν νερό να πιούμε».
Οι διανομείς και οι εποχικοί αγρότες επίσης ζουν αυτή την ακραία κατάσταση. Ένας διανομέας στην Αττική περιγράφει: «Το καλοκαίρι είναι μαρτύριο. Τρέχουμε με τη μηχανή, μέσα στη ζέστη, χωρίς ανάσα, χωρίς να μπορούμε να πιούμε νερό όσο θα θέλαμε».
Από την πλευρά του κράτους, οι έλεγχοι είναι ελάχιστοι. Η υποστελεχωμένη Επιθεώρηση Εργασίας δεν μπορεί να ανταποκριθεί, και τα μικρά πρόστιμα δεν λειτουργούν αποτρεπτικά για την εργοδοσία. Αυτά τα περιστατικά δείχνουν ότι η προστασία της ζωής μας θυσιάζεται για το κέρδος. Το καλοκαίρι δεν πρέπει να σημαίνει θάνατο ή εκμετάλλευση!
