Διαβάστε παρακάτω άρθρο του σ. Διονύση Χριστόπουλου[1] από το blog της τοπικής οργάνωσης του «Ξ» στου Ζωγράφου σχετικά με την πρόωση απόλυση 17 συμβασιούχων εργαζομένων στην καθαριότητα του κοιμητηρίου του Δήμου
Στο Δημοτικό Συμβούλιο της 1ης Οκτωβρίου παραστάθηκαν, εκθέτοντας τα αιτήματά τους, 17 συμβασιούχοι εργαζόμενοι του Δήμου Ζωγράφου που βρίσκονται εκτός δουλειάς.
Πρόκειται για 17 εργαζόμενους στην καθαριότητα του κοιμητηρίου από τους οποίους η διοίκηση του Δήμου αφαίρεσε τις κάρτες εργασίας στις 7/9 παρά το ότι είχαν υπογράψει 4μνηνη παράταση των συμβάσεων τους στις 21 Αυγούστου.
Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά το ιστορικό. Στην υπηρεσία καθαριότητας και στο κοιμητήριο του Δήμου εργάζονταν 45 εργαζόμενοι με 8μνηνες συμβάσεις, που έληγαν στο τέλος Αυγούστου. Το Δημοτικό Συμβούλιο, σε συνεδρίαση του στις 16 Ιουλίου, έλαβε την ομόφωνη απόφαση παράτασης του συνόλου των συμβάσεων, βασιζόμενο στο άρθρο 49 του νόμου 4325/15 το οποίο προβλέπει τη δυνατότητα παράτασης των συμβάσεων σε τομείς καθαριότητας των ΟΤΑ μέχρι 31/12/2015. Όπως δηλώνουν οι 17 εργαζόμενοι, η Διοίκηση του Δήμου αρχικά δεν τους είχε συμπεριλάβει στη λίστα των παρατεινόμενων συμβάσεων, αλλά τους πρόσθεσε μετά από διαμαρτυρία τους.
Μερικές ημέρες αργότερα, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση[2] έκανε μερική ακύρωση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου. Ενέκρινε την παράταση των 28 συμβάσεων της υπηρεσίας καθαριότητας και απέρριψε την παράταση 17 συμβάσεων του κοιμητηρίου, μη αναγνωρίζοντας, εσφαλμένα, ότι αυτοί οι εργαζόμενοι όντως απασχολούνταν στην καθαριότητα του κοιμητηρίου.
Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου το θέμα έβαλε (στη διαδικασία των ερωτήσεων – ανακοινώσεων) ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Ζωγράφου, Α. Καραβίδας. Η δήμαρχος Τ. Καφατσάκη υποστήριξε ότι θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η πρόθεση της διοίκησης να κρατήσει στη δουλειά τους 17 εργαζόμενους και ότι θα εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα προς αυτή την κατεύθυνση.
Ένταση δημιουργήθηκε όταν συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των 17 εργαζομένων («Επιτροπή Αγώνα Συμβασιούχων Δήμου Ζωγράφου» και «Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής») ζήτησαν το λόγο και ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Χ. Κλαδευτήρας αρνήθηκε να τους τον δώσει – χωρίς ωστόσο να προβάλει κάποιο σοβαρό επιχείρημα για αυτή του τη στάση. Τελικά οι εργαζόμενοι μίλησαν και ζήτησαν από τη Δημοτική Αρχή να τηρήσει τις δεσμεύσεις της και να εφαρμόσει την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, παρατείνοντας το σύνολο των συμβάσεων, ενώ παράλληλα κατήγγειλαν την Αποκεντρωμένη Διοίκηση η οποία εντελώς αυθαίρετα έκρινε ότι δεν απασχολούνται σε τομείς καθαριότητας, παραποιώντας έτσι τον πραγματικό χαρακτήρα της εργασίας τους.
Η υπόθεση θα συζητηθεί την Τρίτη 6/10, στην «Επιτροπή του Άρθρου 152»[3] όπου έχει προσφύγει η Διοίκηση του Δήμου για να ακυρώσει την απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και να επιτραπεί η 4μηνη παράταση των 17 συμβάσεων.
Η δημοτική σύμβουλος Ειρήνη Πλουμπίδη από το «Ξεκίνημα» ζήτησε από τη Διοίκηση του Δήμου να κινηθεί πέρα από την νομική οδό και να υιοθετήσει πιο ριζοσπαστικές μεθόδους για να υπερασπιστεί τα δίκια των εργαζομένων. Επίσης κάλεσε το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου να στηρίξει με την παρουσία του την παράσταση διαμαρτυρίας που θα οργανώσουν οι εργαζόμενοι έξω από το κτήριο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης που θα συνεδριάσει η «Επιτροπή του Άρθρου 152».
***
Η υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των ΟΤΑ που έχει οξυνθεί δραματικά από την εφαρμογή του Καλλικράτη και των μνημονιακών πολιτικών έχει οδηγήσει τους ΟΤΑ σε όλη την Ελλάδα σε τραγική κατάσταση.
Η κρατική επιχορήγηση έχει μειωθεί περισσότερο από 65% τα τελευταία 5 χρόνια, ενώ όσον αφορά την πρόσληψη υπαλλήλων με μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας ισχύει ο μνημονιακός νόμος περί αναστολής προσλήψεων μέχρι το 2016[4]. Οι κοινωνικές δομές των δήμων (βρεφοκομεία, δομές πολιτισμού και αθλητισμού, υπηρεσίες καθαριότητας κοκ) κυριολεκτικά καταρρέουν η μία μετά την άλλη.
Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ και οι εργαζόμενοι των προγραμμάτων «κοινωφελούς εργασίας», σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν για να καλύψουν τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες των υπηρεσιών, ενώ οι ίδιοι είναι αντιμέτωποι με μισθούς πείνας και ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα. Σε πολλές περιπτώσεις τρέχουν από δικαστήριο σε δικαστήριο ακόμα και για τη διεκδίκηση δεδουλευμένων αποδοχών.
Από την παραπάνω κατάσταση δεν αποτελεί κάποιου είδους εξαίρεση ο Δήμος Ζωγράφου. Το ερώτημα λοιπόν είναι αν μια δημοτική αρχή θέλει και πως τελικά επιλέγει να παλέψει απέναντι σε αυτή την κατάσταση.
Κατά τη γνώμη μας, μια δημοτική αρχή που λειτουργεί σαν «δικηγορικό γραφείο», περιορίζοντας το ρόλο της στην ερμηνεία των νόμων και στην άσκηση των «νόμιμων» μέσων, δεν επιδεικνύει πραγματική πρόθεση επίλυσης αυτών των ζητημάτων.
Προφανώς όταν υπάρχει κάποιος νόμος που είναι ευνοϊκός για τους εργαζόμενους και για το δημόσιο συμφέρον θα πρέπει να αξιοποιηθεί αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Τα δημοτικά συμβούλια είναι αυτόνομα πολιτικά όργανα και η πολιτική τους βούληση αποτυπώνεται στις αποφάσεις που λαμβάνουν.
Η Δημοτική Αρχή του Ζωγράφου πρέπει να εφαρμόσει την απόφαση της 16ης Ιουλίου και να προχωρήσει στην παράταση των συμβάσεων των 17 εργαζομένων. Παράλληλα πρέπει να αξιοποιήσει το 4μηνο που απομένει μέχρι τη λήξη των συμβάσεων, δίνοντας τη μάχη για τη διεκδίκηση της μονιμοποίησης και των 45 εργαζομένων καθώς οι ανάγκες που καλύπτουν δε θα σταματήσουν να υπάρχουν μετά τις 31/12.
Μια δημοτική αρχή που θέλει να δώσει αυτή τη μάχη οφείλει να απευθύνει κινηματικό κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους και τους δημότες και να σχεδιάσει μαζί τους τον αγώνα με τον οποίο θα διεκδικήσει από την κυβέρνηση την μονιμοποίηση αυτών των εργαζομένων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες αλλά και την κάλυψη όλων των αναγκών του Δήμου (π.χ. στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς, στην υπηρεσία πρασίνου, κ.α.) με εργαζόμενους με μόνιμες και σταθερές θέσεις εργασίας.
Ο αγώνας αυτός μπορεί να συμπεριλαμβάνει συλλαλητήρια διαμαρτυρίας και πορείες, «κλείσιμο» των υπηρεσιών του Δήμου για κάποιες μέρες και βέβαια κάλεσμα άλλων Δήμων σε συντονισμό έτσι ώστε να αναπτυχθεί ένα μαζικό διαδημοτικό κίνημα διεκδίκησης και αγώνα ενάντια στον Καλλικράτη και στις μνημονιακές πολιτικές.
Αν η δημοτική αρχή επιλέξει αυτό το δρόμο θα έχει το μεγάλο μέρος του Ζωγραφιώτικου λαού και των εργαζομένων στο πλευρό της. Αν όπως όλα δείχνουν, επιλέξει να συνεχίσει να κινείται στα πλαίσια εφαρμογής της «νομιμότητας» θα καταλήξει για ακόμα μια φορά στο γνωστό και τετριμμένο: «Ήθελα αλλά δε μπόρεσα…».
____________________________
[1] Ο Διονύσης Χριστόπουλος είναι Πρόεδρος στο Σωματείο Εργαζομένων στη Φιλαρμονική του Δήμου Αθήνας και Εκπρόσωπος Εργαζομένων στο ΔΣ του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθήνας. Στις δημοτικές εκλογές του 2014 ήταν, όπως και η Ειρήνη Πλουμπίδη, υποψήφιος με το Ξεκίνημα Ζωγράφου στο ψηφοδέλτιο του «Κινήματος στην Πόλη», τη δημοτική παράταξη με την οποία το Ξεκίνημα Ζωγράφου προχώρησε σε εκλογική συνεργασία.
[2] Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση στα πλαίσια του «Καλλικράτη» ελέγχει την νομιμότητα συγκεκριμένων κατηγοριών αποφάσεων που παίρνουν τα δημοτικά συμβούλια και έχει το δικαίωμα να τις ακυρώνει ή να τις τροποποιεί.
[3] Στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση λειτουργούν Ειδικές Επιτροπές του άρθρου 152 του Ν. 3463/2006, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 17, παρ. 1α του Ν. 3812/2009, οι οποίες εξετάζουν προσφυγές κατά αποφάσεων του Γενικού Γραμματέα (Γ.Γ.) που αφορούν τον έλεγχο νομιμότητας αποφάσεων των δημοτικών και κοινοτικών συμβουλίων, της δημαρχιακής επιτροπής και των οργάνων διοίκησης των ιδρυμάτων, των δημοτικών και κοινοτικών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και των συνδέσμων.
[4] Συγκεκριμένα η αναστολή προσλήψεων μέχρι το 2016 ισχύει για όλους τους εργαζόμενους απόφοιτους πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ για τους απόφοιτους τεχνολογικής και πανεπιστημιακής εκπαίδευσης επιτρέπεται 1 πρόσληψη για κάθε 10 συνταξιοδοτήσεις.
Επισυνάπτονται οι τρεις τελευταίες ανακοινώσεις των 17 συμβασιούχων εργαζομένων
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 15-9-15
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΛΕΣΜΑ 19-9-15
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 23-9-15
