Του Διονύση Χριστόπουλου
Αναπληρωτή Εκπρόσωπου των Εργαζομένων στον ΠΟΔΑ
«Επιδιώκουμε ένα νέο μοντέλο λειτουργίας του Δήμου, λιγότερο σπάταλο, πιο λειτουργικό και προσαρμοσμένο στις σύγχρονες ανάγκες του πολίτη».
Με αυτή τη φράση εισήγαγε ο Γ. Καμίνης τη συγχώνευση 3 οργανισμών του Δήμου στο Δημοτικό Συμβούλιο της 14ης Νοέμβρη. ΠΟΔΑ (Πολιτισμικός Οργανισμός Δήμου Αθήνας), ΟΝΑ (Οργανισμός Νεολαίας και Άθλησης) και ΔΑΜΣ (Μουσικά Σύνολα) συγχωνεύονται σ΄ έναν νέο οργανισμό, ο οποίος σύμφωνα πάλι με τον κ. Καμίνη
«αντικαθιστά το σπάταλο, φθοροποιό και ζημιογόνο πρότυπο λειτουργίας, με ένα νέο που θα βασίζεται στην ορθολογική λειτουργία».
Κάτω από άλλες συνθήκες η συγχώνευση 3 οργανισμών με παραπλήσια αντικείμενα θα μπορούσε πράγματι να αποτελεί μια κίνηση προς την ορθολογικότερη λειτουργία του Δήμου.
Στην εποχή όμως του Μνημονίου, του νόμου 4024 που προβλέπει την απόλυση «πλεονάζοντος προσωπικού» από τις υπηρεσίες που «αναδιοργανώνονται» και με την συγκεκριμένη Δημοτική Αρχή, οι εργαζόμενοι έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι η συγχώνευση των οργανισμών οδηγεί σε απολύσεις!
Στους 3 οργανισμούς απασχολούνται σήμερα συνολικά 1200 εργαζόμενοι. Στο νέο οργανισμό όμως θα παραμείνουν μόνο 300-400, κατά την εκτίμηση της Δημοτικής Αρχής. Σύμφωνα με τον γ.γ. του Δήμου Θ. Λιβάνιο, «όσοι εργαζόμενοι δεν είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία του νέου νομικού προσώπου θα απορροφηθούν στον κεντρικό κορμό του Δήμου» – με δυο λόγια θα μεταταχθούν σε άλλες υπηρεσίες. Ανάλογη «δέσμευση» εκφώνησε και ο κ. Καμίνης στο λόγο του στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Όμως στην συγκεκριμένη δημοτική αρχή δεν μπορεί να υπάρχει καμία εμπιστοσύνη ότι θα τηρήσει το λόγο της!
Χαρακτηριστικά παραδείγματα για την «φερεγγυότητα» της Δημοτικής Αρχής Καμίνη αποτελούν οι ενέργειές της απέναντι στους συμβασιούχους του Δήμου, οι οποίοι είναι πλέον, σχεδόν όλοι, απολυμένοι. Ο κ. Καμίνης από τη μια εξέδιδε ψηφίσματα (π.χ. 17/1 και 10/4) ότι οι συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και από την άλλη στη συντριπτική πλειοψηφία των δικών για την παραμονή των συμβασιούχων στις υπηρεσίες τους, η νομική υπηρεσία του Δήμου εισηγούνταν ακριβώς το αντίθετο. Επίσης, ο κ. Καμίνης από την μια υποσχόταν στους συμβασιούχους ότι θα κάνει ότι περνά από το χέρι του για να μην απολυθούν και από την άλλη έκανε μηνύσεις και έστελνε την αστυνομία για να σπάσει τις κινητοποιήσεις τους (π.χ. κατάληψη Υπηρεσίας Αλλοδαπών).
Για να μην πηγαίνουμε όμως πολύ πίσω στο παρελθόν… την ίδια στιγμή που στο Δημοτικό Συμβούλιο η Δημοτική Αρχή δεσμευόταν για «διάλογο με τους εργαζόμενους», απαγόρευε την είσοδο τους στο Δημαρχείο. Συγκεκριμένα, ο κ. Καμίνης έφερε ΥΜΕΤ και ΜΑΤ για να αντιμετωπίσει τους εργαζόμενους των 3 οργανισμών που ήθελαν να μπουν στο Δημαρχείο για να παρέμβουν στο Δημοτικό Συμβούλιο και να διαμαρτυρηθούν.
«Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν μπορεί να συνεδριάζει συνεχώς υπό καθεστώς τρομοκρατίας»
είπε στο άνοιγμά του ο κ. Καμίνης. «Τρομοκράτες» χαρακτήριζε βέβαια τους εργαζόμενους οι οποίοι ήταν οργισμένοι και όχι άδικα αφού το θέμα της συγχώνευσης είχε έρθει αιφνιδιαστικά (μαθεύτηκε μόλις 3 μέρες πριν τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου που θα το ψήφιζε) χωρίς καμία ενημέρωση και διαβούλευση και όπως ήταν φυσικό αγωνιούσαν για τις θέσεις εργασίας τους.
Η Δημοτική Αρχή απέδειξε περίτρανα για μια ακόμα φορά ότι αποτελεί πιστό εκτελεστικό όργανο της κυβέρνησης και της Τρόικας και ότι δεν θα διστάσει να καταργήσει υπηρεσίες και να πετάξει εργαζόμενους στο δρόμο. Εξάλλου ο κ. Καμίνης στην ομιλία του στο ΔΣ για να δικαιολογήσει τη συγχώνευση των 3 οργανισμών χρησιμοποίησε και αυτός το «επιχείρημα» της μη καταβολής της 6ης δόσης, τον κίνδυνο στάσης πληρωμών στους ΟΤΑ κοκ.
Οι εργαζόμενοι των 3 οργανισμών δεν έχουν άλλη επιλογή από την κοινή πάλη ενάντια στην συγχώνευση που οδηγεί σε απολύσεις και την κοινή πάλη με όλους τους εργαζόμενους του Δήμου ενάντια στην πολιτική Τρόικας – Κυβέρνησης – Καμίνη.
