Η πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Χανίων για το εργατικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή στον 38χρονο Μανώλη Αφράτη επιβεβαίωσε την καταδίκη του εργοδότη του και ιδιοκτήτη της εταιρείας «Γαλακτοκομική Αμαρίου Α.Ε.» για ανθρωποκτονία από αμέλεια. Η ποινή των δύο ετών με τριετή αναστολή διατηρήθηκε, κλείνοντας έναν κρίσιμο κύκλο δικαστικών διαδικασιών που κράτησε χρόνια.
Το θανατηφόρο δυστύχημα συνέβη τον Μάιο του 2020, όταν το φορτηγό-ψυγείο που οδηγούσε ο M. Αφράτης ξέφυγε από την πορεία του και ανατράπηκε, με αποτέλεσμα το ξεβιδωμένο κάθισμα του συνοδηγού να πέσει πάνω του, οδηγώντας στον ακαριαίο θάνατο του. Οι πραγματογνωμοσύνες που παρουσιάστηκαν τόσο στην πρωτόδικη διαδικασία, όσο και στο Εφετείο, κατέγραψαν σοβαρές παραλείψεις στη συντήρηση του οχήματος. Ένα όχημα που διέθετε παράνομη άδεια, καθώς ήταν δηλωμένο ως γερανοφόρο και είχε μετατραπεί σε φορτηγό – ψυγείο, με φθαρμένο σύστημα πέδησης, καθίσματα που δεν ήταν στερεωμένα σωστά και σοβαρές ελλείψεις στον εξοπλισμό ασφαλείας. Η κατάσταση του φορτηγού ήταν αποτέλεσμα χρόνιας υποτίμησης της ασφάλειας των εργαζομένων και εργοδοτικής αδιαφορίας για τους όρους εργασίας και την κατάσταση του στόλου των οχημάτων.
Η απόφαση του Εφετείου αποτελεί μια σημαντική, αν και περιορισμένη, δικαίωση. Αν και επιβεβαιώνει την ευθύνη του εργοδότη και στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα κατά της παραβίασης των κανόνων ασφαλείας και της ατιμωρησίας, η ποινή παραμένει δυσανάλογη έναντι του μεγέθους της απώλειας μιας ανθρώπινης ζωής. Ταυτόχρονα, ξεσκεπάζει τον τρόπο με τον οποίο τόσο ο ιδιοκτήτης της εταιρείας, όσο και ο πραγματογνώμονας της Τροχαίας Ρεθύμνου, προσπάθησαν να συσκοτίσουν την υπόθεση και να φορτώσουν το δυστύχημα στον ίδιο τον εργαζόμενο.
Η υπόθεση του Μανώλη Αφράτη υπενθυμίζει ότι τα εργατικά δυστυχήματα δεν είναι «ατυχήματα», αλλά αποτέλεσμα επιλογών. Όσο η ασφάλεια αντιμετωπίζεται ως κόστος, η προστασία της ζωής των εργαζομένων θα εξαρτάται από την πίεση, τη συλλογική δράση και τη διεκδίκηση.
