Του Κυριάκου Χάλαρη
Φυσική παρακολούθηση προσώπων, μεταξύ των οποίων πολύ γνωστοί δημοσιογράφοι, καταγραφή του περιεχομένου των συνδιαλέξεων, έλεγχος στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, κωδικές ονομασίες τύπου ‘Κλίπερ’, παλιοί πράκτορες της Στάζι… Όχι! Όλα αυτά δεν αφορούν σε κάποια αστυνομική ταινία αλλά τον ‘στρατηγικό εταίρο’ της κυβέρνησης, τον ‘μεγάλο και αξιόπιστο σύμμαχο’ του Υπουργείου Οικονομικών και την ‘καλύτερη δυνατή επιλογή’ του Αλογοσκούφη. Τη Γερμανική εταιρεία Deutsce Telekom (DT) που σχεδόν τζάμπα έβαλε στο χέρι τον ΟΤΕ.
Πριν καλά καλά υπογραφεί η συμφωνία της ελληνικής κυβέρνηση με την DT για την εκχώρηση του μάνατζμεντ του ΟΤΕ, δηλαδή την εν λευκώ παραχώρηση του οργανισμού στους Γερμανούς, ξέσπασε το σκάνδαλο στη Γερμανία που αποδεικνύει και στην πράξη πόσο αξιόπιστος είναι ο ‘αξιόπιστος και μεγάλος επενδυτής’ που εξασφάλισε ο Αλογοσκούφης. Η DT, χρησιμοποιώντας παλιούς πράκτορες και μεθόδους της Στάζι, έστησε ένα δίκτυο παρακολουθήσεων για δημοσιογράφους και στελέχη της προκειμένου να ελέγξει τις πληροφορίες που διοχετεύονται στον τύπο για τις κινήσεις της εταιρίας (μειώσεις προσωπικού, επενδύσεις…). Στόχος της ήταν η διασφάλιση ότι μέτοχοι και καταναλωτές των υπηρεσιών της δεν θα έχουν τη δυνατότητα οποιασδήποτε παρέμβασης και κριτικής προς τη διοίκηση της εταιρίας.
Η αποκάλυψη του σκανδάλου δεν αποδεικνύει μόνο την αφερεγγυότητα της κυβέρνησης όταν μιλούσε για ‘αξιόπιστους συμμάχους’. Αυτό εύκολα το καταλαβαίνει κανείς αν συγκρίνει τις παρακολουθήσεις της DT με τις διαβεβαιώσεις ότι η γερμανική εταιρία ‘θα διαφυλάσσει το απόρρητο των τηλεπικοινωνιών καθώς και τα ευαίσθητα για την άμυνα της χώρας δίκτυα’.
Λίγους μόνο μήνες μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών στην Ελλάδα, η παράδοση του ΟΤΕ στους Γερμανούς δείχνει εκτός των άλλων τι σημαίνει στην πράξη ιδιωτικοποίηση ή και μετοχοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων. Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για πλήρη και εν λευκώ εκχώρηση της διοίκησης του ΟΤΕ στην DT. Όλα αυτά για τα οποία διαβεβαιώνουν τα στελέχη της κυβέρνησης για έλεγχο της τιμολογιακής πολιτικής της εταιρίας, για έλεγχο των επενδύσεων και για διασφάλιση του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών πολύ γρήγορα θα αποδειχτεί ότι είναι μια απάτη. Γιατί και η ίδια η DT μπροστά στην ανάγκη να προστατέψει τον εαυτό της και τα κέρδη της δεν θα διστάσει να παραβιάσει οποιαδήποτε συμφωνία, μια και θα έχει τον απόλυτο έλεγχο του οργανισμού.
SIEMENS: Σκάνδαλο μεγατόνων
Το θέμα της εν λευκώ εκχώρησης της διοίκησης του ΟΤΕ σχετίζεται και με τις μίζες της Ζίμενς σε στελέχη του την περίοδο των ολυμπιακών αγώνων. Οι αποκαλύψεις για τη σχέση της οικογένειας Μητσοτάκη με την εταιρία και οι ‘χορηγίες’ της Ζίμενς στη νεολαία ΠΑΣΟΚ είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Όλο και περισσότερα βγαίνουν πλέον στην επιφάνεια με πιο χαρακτηριστικά τα εξής:
– Στελέχη και των δύο κομμάτων, ακόμα και τα ίδια τα κόμματα έπαιρναν λεφτά κάτω από το τραπέζι από τη Ζίμενς για να της κάνουν ‘εξυπηρετήσεις’
– Το 8,5% κάθε έργου της Ζίμενς πήγαινε για μίζες στα δύο μεγάλα κόμματα
– Σύμφωνα με την κατάθεση ενός εκ των χειριστών των «μαύρων ταμείων» Wolfang Rudolph στην εισαγγελία του Μονάχου τα ποσά που περιγράφονται ως «πληρωμές για το πολιτικό προσωπικό» ξεπερνούν τα 11.000.000 μόνο για την περίοδο 2001-2003 ( Καθημερινή 8.6.08)
Όταν μιλάμε για τέτοια ποσά καταλαβαίνει κανείς ότι τα 15,000 ευρώ που πήρε η νεολαία ΠΑΣΟΚ και τα 137,000 ευρώ που κόστισε ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι λεπτομέρειες. Τα μεγάλα ποσά ακόμα δεν έχουν βγει στην επιφάνεια και είναι αμφίβολο αν και πότε θα βγουν.
Εθνικοποίηση και εργατικός έλεγχος
Η ελληνική κοινωνία έχει αγανακτήσει για το μέγεθος της σήψης και της διαφθοράς που κάθε μέρα επιβεβαιώνονται από το ένα ή το άλλο σκάνδαλο. Το θέμα του ΟΤΕ όπως και αυτό της Ζήμενς βγάζουν στην επιφάνεια μια σειρά ζητήματα. Γιατί δεν είναι μόνο το πεντακάθαρο ξεπούλημα του οργανισμού, αλλά μια σειρά σκανδάλων στην οποία εμπλέκονται κυβερνητικά στελέχη και μεγάλες πολυεθνικές. Πιο έντονα από ποτέ και με αφορμή τον ΟΤΕ το εργατικό κίνημα πρέπει να απαιτήσει απαντήσεις. Τα κόμματα της αριστεράς και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επαναφέρουν στη συνθηματολογία τους και στη δράση τους τα αιτήματα του εργατικού ελέγχου των μεγάλων επιχειρήσεων και της εθνικοποίησης όλων των δημόσιων οργανισμών που έχουν ξεπουληθεί.
Η πλήρης εθνικοποίηση του ΟΤΕ, χωρίς αποζημίωση, είναι ο μόνος δρόμος για φτηνές και καλές υπηρεσίες. Την ίδια ώρα ο εργατικός έλεγχος στην εταιρία, από πραγματικούς εκπροσώπους των εργαζομένων είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να διαφυλάξει τον οργανισμό από σκάνδαλα και μίζες.
Τα συνθήματα της εθνικοποίησης και του εργατικού ελέγχου είναι αυτά που μπορούν να δώσουν μια πραγματική προοπτική στο εργατικό κίνημα της περιόδου και μια πολιτική απάντηση στην κυβέρνηση του νεοφιλελευθερισμού.
