Προκήρυξη του Μαθητικού Ξεκινήματος
10 Δεκέμβρη και 21 Γενάρη.
Δυο πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια, όπου οι μαθητές αποτελούσαμε την πλειοψηφία των διαδηλωτών.
Αφορμή και αιτία, ο «εθνικός διάλογος για την παιδεία».
Πρόκειται για ένα στημένο θέατρο σε βάρος μας.
Όλα τα μέτρα που συζητούν στρέφονται εναντίον μας.
Από αυτό τον «διάλογο» εμείς δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα, γι’ αυτό αντιστεκόμαστε και διαδηλώνουμε!
Μερικά από τα θέματα του “διαλόγου” για τους μαθητές
Αξιολόγηση: "Καλά" και "κακά" σχολεία
Η παιδεία είναι ένα δημόσιο αγαθό που παρέχεται σε όλους δωρεάν και… μπλα, μπλα, μπλα…
Αυτά που ξέρατε, να τα ξεχάσετε.
Η παιδεία σύμφωνα με την συνθήκη της Μπολόνια δεν είναι αγαθό αλλά επένδυση.
Και σαν επένδυση πρέπει να λειτουργεί με τους νόμους της αγοράς.
Τα χρήματα που θα παίρνει το κάθε σχολείο θα είναι ανάλογα με το πόσο καλό σχολείο είναι.
Έχουν οι μαθητές καλούς βαθμούς; Περνάνε στο πανεπιστήμιο; Τότε το σχολείο θα πάρει χρήματα.
Διαφορετικά, θα πάρει …
Βαθμολογικό πλαφόν για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια
Οι χαμηλοί βαθμοί με τους οποίους γίνεται η εισαγωγή σε κάποια ΑΕΙ και ΤΕΙ έχει ενοχλήσει μερικούς πρυτάνεις και την Υπουργό Παιδείας.
Τι φταίει γι’ αυτή την κατάσταση; Σύμφωνα με αυτούς δεν φταίει ούτε το χάλι των σχολείων, ούτε το εξεταστικό σύστημα (η αποθέωση της παπαγαλίας). Την ευθύνη έχουν αποκλειστικά οι “τεμπέληδες” και “χαζοί” μαθητές.
Τι θα κάνουν; Θα βάλουν ένα βαθμολογικό πλαφόν για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια. Κανένας δεν θα μπαίνει στο πανεπιστήμιο αν έχει γράψει κάτω από 10. Έτσι δεν ξοδεύουν ούτε χρόνο ούτε χρήμα για να καλυτερεύσουν την παιδεία. Αντιθέτως βρίσκουν ευκαιρία να κόψουν ακόμη περισσότερους μαθητές από τα πανεπιστήμια (άρα να γλιτώσουν και φράγκα). Έτσι δίνουν και ψωμί στους "φτωχούς" ιδιοκτήτες των ιδιωτικών κολεγίων, πανεπιστημίων και ΙΕΚ… γιατί όσοι θα κόβονται από το δημόσιο πανεπιστήμιο εκεί θα καταφεύγουν, στα ιδιωτικά "πανεπιστήμια".
Πως το κράτος θα ξεφορτωθεί τη χρηματοδότηση των σχολείων
Βέβαια από που θα πάρει το σχολείο χρήματα είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία. Σύμφωνα με τα σχέδιά τους, το κράτος θα δίνει κάποια λεφτά για την παιδεία αλλά κάποια λεφτά θα δίνουν και οι δήμοι. Άλλα ποσά όμως διαθέτει ο δήμος Κηφισιάς και άλλα το Πέραμα και η Κοκκινιά.
Η λογική αυτή ισχύει ήδη στις ΗΠΑ και τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής είναι τα εξής: Σε γειτονιές υποβαθμισμένες μαθήματα όπως καλλιτεχνικά, μουσική, ξένες γλώσσες κοκ κόβονται, γιατί το σχολείο δεν έχει χρήματα για πολυτέλειες…
Με αυτό τον τρόπο θα αρχίσουν να μπαίνουν σιγά σιγά και οι ιδιώτες στα σχολεία (πράγμα που επίσης ισχύει στις ΗΠΑ). Θέλεις να φτιάξεις τις βρύσες που χάλασαν και δεν έχεις λεφτά; Ψάξε να βρεις χορηγό. Ο χορηγός όμως, ποτέ δεν χορηγεί χωρίς ανταλλάγματα…
Βεβαίως όλα αυτά δεν θα γίνουν με τη μία… Σιγά-σιγά , ότι τους παίρνει, μην έρθουν αντιμέτωποι με καμιά πανελλαδική κατάληψη τύπου 90-91 και ξαναπέσουν οι υπουργοί όπως τότε.
Πώς θα νικήσουν οι αγώνες μας
Γιατί κάνουμε πορείες;
Οι πορείες είναι σημαντικές γιατί στέλνουν το μήνυμα στους από πάνω ότι είμαστε εδώ και είμαστε αντίθετοι με τα σχέδιά τους.
Οι πορείες είναι απαραίτητες για να ακουστεί η φωνή μας.
Όμως δεν φτάνουν για να σταματήσουν τα σχέδιά τους.
Οι πορείες είναι μόνο η αρχή
Για να σταματήσουμε το ξεπούλημα της παιδείας πρέπει να αγωνιστούμε όλοι όσοι ανήκουμε στο χώρο της παιδείας και να αγωνιστούμε μαζί, με ότι μέσο διαθέτει ο καθένας:
Οι καθηγητές και οι δάσκαλοι με απεργίες, οι μαθητές και οι φοιτητές με καταλήψεις, οι γονείς δίνοντας έμπρακτα στήριξη στους αγώνες μας. Οι κυβερνήσεις υποχωρούν μόνο όταν έρθουν αντιμέτωποι με πολλά μέτωπα ταυτόχρονα.
Ακούγεται δύσκολο. Κι΄ όμως ήταν τέτοιες μαζικές κινητοποιήσεις μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών κλπ. που ακύρωσαν τα εκ-παιδευτικά σχέδια της κυβέρνησης το 90-91 και συντάραξαν την κοινωνίας μας το 98-99.
Τα πρώτα βήματα για τα σχολεία μας:
– Να προσπαθήσουμε να κινητοποιηθεί το σύνολο των μαθητών.
– Να έρθουμε σε συνεννόηση με τους καθηγητές μας και να τους καλέσουμε να κατέβουν σε απεργία έτσι ώστε να παλέψουμε μαζί ενάντια στον ψευτοδιάλογο της κυβέρνησης.
– Να εκλέξουμε μια συντονιστική επιτροπή είτε από μέλη του 15μελούς, είτε εκλεγμένοι από συνέλευση των μαθητών
– Η επιτροπή πρέπει να ενημερώνει κάθε τάξη για το τι παίζεται και να έρθει σε επαφή με τα γειτονικά σχολεία.
-Έτσι θα συζητάμε και θα αποφασίζουμε συλλογικά για τα επόμενα μας βήματα.
Ναι χρειαζόμαστε συντονιστικά… αλλά τι συντονιστικά;
Ο συντονισμός ανάμεσα στα σχολεία είναι απαραίτητος για να υπάρξει ένα πραγματικό και μαζικό μαθητικό κίνημα. Χρειαζόμαστε πραγματικά ένα συντονιστικό αγώνα. Η νεολαία του ΚΚΕ, η ΚΝΕ, προχώρησε στην εξαγγελία του ΣΑΣΑ ("Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας") και παρόμοιων "συντονιστικών" σε άλλες πόλεις.
Αυτό είναι το συντονιστικό που χρειαζόμαστε;
Ποιος μαθητής ξέρει ποιοι είναι οι αντιπρόσωποί του στα "συντονιστικά" του ΣΑΣΑ;
Ποιος μαθητής εξέλεξε με οποιοδήποτε τρόπο ένα τέτοιο αντιπρόσωπο;
Ποιος μαθητής ρωτήθηκε για την πορεία του αγώνα;
Και πως γίνεται οι αυτοαποκαλούμενοι “συντονιστές” να είναι … φοιτητές
Όχι, αυτό δεν είναι συντονιστικό. Αυτό είναι καπέλο.
Ένα Συντονιστικό και μάλιστα όταν θέλει να λέγεται Συντονιστικό όλων των σχολείων της Αθήνας, θα έπρεπε να είναι εκλεγμένο. Θα έπρεπε να γίνει κάλεσμα για να εκλέξουν οι μαθητές αντιπροσώπους από τα σχολεία ή να στείλουν μέλη του 15μελούς για να δημιουργηθεί ένα Συντονιστικό.
Αντιθέτως, το ΣΑΣΑ αποτελείται βασικά από μέλη της ΚΝΕ και τον περίγυρό τους και όχι από πραγματικούς αντιπροσώπους των σχολείων
Θα ήτανε πολύ καλό αν η ΚΝΕ έπαιρνε την πρωτοβουλία για να δημιουργηθεί ένα δημοκρατικό συντονιστικό.
Όμως δεν έκανε αυτό.
Η ΚΝΕ είπε: το συντονιστικό είμαστε εμείς.
Πού είναι το πρόβλημα;
Το πρόβλημα είναι ότι στο ΣΑΣΑ οι αποφάσεις δεν παίρνονται συλλογικά και δημοκρατικά. Στο ΣΑΣΑ τις αποφάσεις τις παίρνει η ΚΝΕ και τις παρουσιάζει σαν αποφάσεις των σχολείων που συμμετέχουν υποτίθεται στο συντονιστικό. Έτσι έγινε και με την πορεία για τις 21 Γενάρη. Η απόφαση για την πορεία στις 21 Γενάρη πάρθηκε εν κρυπτώ. Πρώτα την ανακοίνωσε ο Ριζοσπάστης (η εφημερίδα του ΚΚΕ), και μετά είδαμε να κυκλοφορούν και προκηρύξεις του ΣΑΣΑ που να ενημερώνουν τους μαθητές για τις αποφάσεις που και καλά πήραν οι ίδιοι.
Το πρόβλημα είναι ότι οι "συντονιστές" – φοιτητές της ΚΝΕ έξω απ’ τα σχολεία επιβάλλουν πανό ΣΑΣΑ στους μαθητές πριν το σχολείο κατέβει στην πορεία και φτάνουν μέχρι το σημείο να τσακώνονται άγρια με μαθητές που θέλουν και επιμένουν να κατέβουν με το πανό του δικού τους σχολείου και να τους κατηγορούν για διασπαστές. Παράδειγμα τα σχολεία της Γκράβα όπου οι μαθητές πήραν απόφαση 270 εναντίον 30 ότι θα κατέβουν στις 10 Δεκέμβρη χωρίς πανό ΣΑΣΑ, αλλά οι "συντονιστές" απέξω δεν το επέτρεψαν και βάλανε μπροστά απ’ το σχολείο πανό ΣΑΣΑ "με το έτσι θέλω".
Μοναδικό αποτέλεσμα τέτοιων καπελωμάτων είναι η απογοήτευση πολλών μαθητών, πράγμα που αποδυναμώνει το κίνημα μας.
Χρειαζόμαστε ένα δημοκρατικό συντονιστικό!
Χρειαζόμαστε όντως ένα Συντονιστικό Αγώνα. Αλλά αυτό πρέπει να είναι εκλεγμένο και με πραγματικά δημοκρατικές λειτουργίες, γιατί μόνο ένα τέτοιο συντονιστικό μπορεί να είναι εκφραστής των απόψεων και των αιτημάτων των μαθητών και να βοηθήσει στους αγώνες μας.
Διεκδικούμε
– Αύξηση των δαπανών για την παιδεία έτσι ώστε:
– Να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη
– Να προσληφθούν περισσότεροι καθηγητές
– Να επιμορφώνονται οι καθηγητές
– Να καλύπτει το σχολείο όλες τις ανάγκες των μαθητών (π.χ. ξένες γλώσσες, πληροφορική, κοκ) και να μην χρειάζεται να καταφεύγουμε στα φροντιστήρια
– Να έχουν τα σχολεία πιο αξιοπρεπείς και σύγχρονες εγκαταστάσεις
– Να έχουμε πραγματικά δωρεάν και δημόσια παιδεία
– Να μειωθούν και σταδιακά να καταργηθούν οι εξετάσεις στα σχολεία
Αυτό το σύστημα εξετάσεων μας εξοντώνει και καταβροχθίζει τον ελεύθερο χρόνο μας. Οι μαθητές σήμερα λόγω αυτού του συστήματος έχουν χαρακτηριστεί ως οι πιο σκληρά εργαζόμενοι, ενώ 1 στους 5 παθαίνει κατάθλιψη (Καθημερινή 8/10/2004). Θέλουμε σταδιακή μείωση και τελική κατάργηση των εξετάσεων. Θέλουμε ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια.
Δημοκρατικά σχολεία
– Οι αποφάσεις για τη λειτουργία των σχολείων πρέπει να παίρνονται ισότιμα από μαθητές – καθηγητές – γονείς και όχι μόνο από το Υπουργείο Παιδείας και τους καθηγητές.
– Ελεύθερη διακίνηση ιδεών και εντύπων μέσα στα σχολεία
– Κατάργηση του καθηκοντολόγιου
– Καμιά απουσία και απειλή αποβολής στους μαθητές που θέλουν να διαδηλώσουν για μια καλύτερη παιδεία, ή οποιοδήποτε άλλο θέμα νιώθουν ότι τους αφορά
– Ίσα δικαιώματα για Έλληνες και ξένους μαθητές
Για να γίνει αυτό χρειάζεται:
- Περισσότερες τάξεις υποδοχής αλλοδαπών μαθητών
- Οι αλλοδαποί μαθητές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να μαθαίνουν τη μητρική τους γλώσσα στο δημόσιο σχολείο
- πάλη από τη μεριά των μαθητών, των γονιών και των καθηγητών ενάντια στους φασίστες και τους ρατσιστές.
