Του Νίκου Αναστασιάδη
Με χιονόνερο και θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν έγινε η διαμαρτυρία των «Επιτροπών Αγώνα ενάντια στην εξόρυση χρυσού» στο όρος Κάκαβος της Χαλκιδικής, χτες Κυριακή 26 Γενάρη. Στόχος της κινητοποίησης ήταν να δει ο κόσμος την καταστροφή που έχει προκαλέσει η Eldorado Gold στο δάσος των Σκουριών και να διαμαρτυρηθούμε για τον βιασμό του περιβάλλοντος.
Με αυτοκίνητα και λεωφορείο ξεκίνησαν αγωνιστές από την Θεσσαλονίκη, καθώς και αντιπροσωπείες από τις Σέρρες και το Κιλκίς. Συναντηθήκαμε με τους κατοίκους στην Ιερισσό και ξεκινήσαμε αυτοκινητοπομπή, που περνόντας από την Μεγάλη Παναγιά έγινε μεγαλύτερη, προς το σημείο της εξόρυξης. Ο δρόμος έχει πια διανοιχτεί από τα συνεργεία της εταιρίας λες και πρόκειται για αυτοκινητόδρομο, δείχνοντας τις προθέσεις τους. Δεξιά και αριστερά των δρόμων έβλεπες παντού κομμένους κορμούς δέντρων στοιβαγμένους…
Φτάνοντας στο σημείο που σχεδιάζεται να γίνει το open pit ήμασταν περίπου 500 άτομα, σε πολύ κακές καιρικές συνθήκες αλλά με αγωνιστική διάθεση. Εκεί μπορούσε να δει κανείς την καταστροφή που έχει συντελεστεί σε όλη της την έκταση: σαν να έχουν φτιάξει μια έρημο μέσα στο δάσος! Και να φανταστεί κανείς ότι αυτή είναι μόνο η πρώτη φάση των εργασιών, στην πραγματικότητα η αποψίλωση του δάσους αποτελεί απλά την προετοιμασία μόνο για την διαδικασία της εξόρυξης και της επεξεργασίας που με τα χημικά τους παράγωγα θα έχουν δολοφονικές επιπτώσεις σε όλη την περιοχή.
Η εταιρία έχει επενδύσει μεγάλα ποσά για να γεμίσει με φράχτες ένα σημαντικό κομμάτι του βουνού, μην επιτρέποντας την πρόσβαση σε κανέναν.
Στη συνέχεια περπατήσαμε προς άλλο σημείο του εργοταξίου όπου υπάρχουν τα γραφεία της εταιρίας. Και εκεί φυσικά υπήρχε αστυνομική δύναμη για να μας κόψει το δρόμο. Μάλιστα το μπλόκο που είχαν στήσει ήταν μια κοινή αλυσίδα αστυνομικών της ΟΠΚΕ με σεκιουριτάδες της εταιρίας! Αυτά για να θυμόμαστε τι φούμαρα είναι η «ουδέτερη» στάση της ΕΛΑΣ.
Στο σημείο εκείνο παραμείναμε φωνάζοντας συνθήματα, τραγουδώντας και μιλώντας με τους αστυνομικούς και τους σεκιουριτάδες, εξηγώντας ότι αυτοί είναι απλά αναλώσιμα πιονάκια στα χέρια της εταιρίας.
Στην επιστροφή μας η χιονόπτωση έγινε ακόμα πιο πυκνή, ενώ το να βλέπει κανείς διμοιρίες των ΜΑΤ χιονισμένες ήταν ένα αρκετά ενδιαφέρον θέαμα.
Η κινητοποίηση αυτή είχε συμβολικό χαρακτήρα, έδειξε όμως ότι παρά τις ανόδους και τις κοιλιές που αναπόφευκτα περνάει κάθε κίνημα, υπάρχει ένας αρκετά μεγάλος πυρήνας που κρατάει την αγωνιστική του διάθεση. Στόχος μας αυτή την περίοδο είναι να κρατήσουμε το θέμα ανοιχτό, αφενός με συνεχείς κινητοποιήσεις στο βουνό που παρενοχλούν την εταιρία, αφετέρου με πίεση στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Φεύγοντας, η εικόνα των γυναικών όλων των ηλικιών, από μαθήτριες μέχρι ηλικιωμένες, στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων, να φωνάζουν «Ο Κάκαβος δεν είναι τσιφλίκι κανενός, να φύγει τώρα η Ελληνικός Χρυσός» έμεινε χαραγμένη στο μυαλό όλων, δίνοντας κουράγιο για να συνεχίσουμε όλοι μαζί να πορευόμαστε στους παγωμένους αυτούς καιρούς.
