Του Derek McMillan, από τον «the Socialist», εφημερίδα Σοσιαλιστικού Κόμματος (CWI) στη Βρετανία (www.socialistworld.net, 29/04/2011)
Όλες αυτές τις μέρες παρακολουθούμε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να ξεχειλίζουν από ένα εμετικό συναισθηματισμό…
Στο παρελθόν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες αντιμετώπιζαν τις κρίσεις με μια πολιτική «άρτου και θεάματος». Σήμερα η κυβέρνηση των Συντηρητικών – Δημοκρατών (Con-Dem) φαίνεται αποφασισμένη να μην προσφέρει καθόλου ψωμί αλλά να μας προσφέρει με το παραπάνω ένα τσίρκο-θέαμα.
Στα μίντια, γίνεται πολλή χαριτωμένη συζήτηση για το κατά πόσον ο πρωθυπουργός Κάμερον, θυμίζει περισσότερο μια σαύρα σαλονιού ή ένα «παραγεμισμένο» πουκάμισο. Μιλάμε για σοβαρά πράματα… Όλα αυτά κάνουν τον Κάμερον να εμφανίζεται σαν ένας γελοίος ηλίθιος, πράγμα βέβαια καθόλου κακό, μόνο που αυτό στρέφει την προσοχή μακριά από τα πραγματικά προβλήματα του έθνους και του κράτους των Con-Dem.
Πρέπει βέβαια να είμαστε ευγνώμονες, σε όλους αυτούς, γιατί μπορεί η χώρα μας να μην έχει τη δυνατότητα να παρέχει Υγεία, Παιδεία, κοινωνικές παροχές, συντάξεις, βιβλιοθήκες, κ.λπ., αλλά τουλάχιστο μας παρέχει τη δυνατότητα να παρακολουθούμε δύο υπερ-προνομιούχα παράσιτα να ζουν σαν «γουρούνια σε λιβάδια από τριφύλλι». Ρομαντικό δεν είναι;
Και βέβαια τα μίντια και οι «βασιλικοί ανταποκριτές» τονίζουν ότι η κυρία Μίτλετον (Middleton) δεν είναι παρά «ένας απλός άνθρωπος», «μια κοινή θνητή». Ναι… τόσο κοινή όσο κοινά είναι «τα δόντια σε μια κότα»… Οι Μίτλετον ανήκουν στην ελίτ της βρετανικής κοινωνίας, δεν έχουν καμία σχέση με εμάς, είναι τόσο απομακρυσμένοι από τους «απλούς ανθρώπους» όσο και οι Γουίντσορ (Windsor – η βασιλική οικογένεια).
Στο παρελθόν η έννοια των «γαλαζοαίματων» ήταν η ακόλουθη: επειδή η βασιλική οικογένεια και αριστοκράτες δεν δούλευαν ποτέ στη ζωή τους, είχαν γι’ αυτό το λόγο κάτασπρο δέρμα και οι γαλάζιες φλέβες τους ήταν πιο ορατές – από τους αγρότες για παράδειγμα που ξημεροβραδιαζόντουσαν στα χωράφια. Κανένας από τους πολυεκατομμυριούχους Μίτλετον δεν έχει ζήσει ούτε μια μέρα πραγματικής εργασίας. Στην πραγματικότητα αυτό που κοιτάνε είναι πώς θα επεκτείνουν την βιομηχανική τους αυτοκρατορία μέσα από τις βασιλικές τους διασυνδέσεις.
Από την άλλη κοιτάζοντας τη βλακεία που είναι τόσο έκδηλη στον πρίγκιπα Κάρολο και τον πρίγκιπα Φίλιππο, είμαστε υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουμε πως και οι Γουίντσορ είχαν απόλυτη ανάγκη να ενισχυθούν από λίγο φρέσκο γαλάζιο αίμα…
Παρακολουθήστε λοιπόν το βασιλικό τσίρκο και προσπαθήστε να το απολαύσετε… Στο τέλος-τέλος εμείς πληρώνουμε γι’ αυτό!
__________