Από την εφημερίδα Socialist, του βρετανικού τμήματος της CWI
Τα αποτελέσματα των επαναληπτικών εκλογών στην εκλογική περιφέρεια του Δυτικού Μπράντφορντ (Bradford) ήταν ένα δυνατό χαστούκι, τόσο για τον κυβερνητικό Συνασπισμό Συντηρητικών και Φιλελεύθερων Δημοκρατών, όσο και για το Εργατικό Κόμμα.
Ο Τζορτζ Γκάλογουει, πρώην βουλευτής του Εργατικού Κόμματος, γνωστός για την συνεπή αντιπολεμική του στάση αλλά και την καταγγελία των πολιτικών της λιτότητας, κατάφερε να πάρει περισσότερες ψήφους και από τα 3 αστικά κόμματα μαζί!
Με 18.341 ψήφους πέρασε τον υποψήφιο των Εργατικών (που μέχρι τώρα είχαν την έδρα στην περιοχή) κατά περισσότερες από 10.000 ψήφους. Οι Εργατικοί είδαν τα ποσοστά τους να πέφτουν κατά 20% από τις εκλογές του 2010, όταν είχαν πάρει άνετα την πλειοψηφία στην περιοχή. Οι Συντηρητικοί είχαν αντίστοιχα πτώση κατά 10.000 ψήφους και 23%, ενώ οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες απλά «εξαφανίστηκαν».
Γενική τάση
Συνολικά τα 3 μεγάλα κόμματα πήραν μαζί το 40% των ψήφων στο δυτικό Μπράντφορντ.
Αυτή η αποστροφή για τις πολιτικές τους δεν παρατηρείται μόνο στο Μπράντφορντ. Σε μια πρόσφατη παν-βρετανική έρευνα καταγράφηκαν πολύ χαμηλά ποσοστά δημοτικότητας για τους ηγέτες και των 3 κομμάτων. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της έρευνας είναι η πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία που και οι 3 ηγέτες ταυτόχρονα έχουν τόσο χαμηλά ποσοστά δημοτικότητας.
Καμπάνια ενάντια στις περικοπές και τον πόλεμο
Το Μπράντφορντ είναι μια εργατική, υποβαθμισμένη περιοχή, με το 12ο μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας στη Βρετανία, με την ανεργία στη νεολαία να έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία 3 χρόνια, με τη δημοτική βιβλιοθήκη να έχει κλείσει και με την κατάσταση των σχολείων να είναι από τις χειρότερες στη χώρα.
Η ψήφος υπέρ του Γκάλογουει ήταν ψήφος καταδίκης των πολιτικών που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση και στήριξης των βασικών αιτημάτων της εκστρατείας του: ενάντια στα χτυπήματα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων στα πανεπιστήμια και ενάντια στον πόλεμο.
Ήταν μια ψήφος αντίδρασης στις ψεύτικες υποσχέσεις των μεγάλων κομμάτων που δεν έχουν να προσφέρουν καμία λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία.
Σε αντίθεση με τους πολιτικούς των αστικών κομμάτων, ο Γκάλογουει κρίθηκε από τους ψηφοφόρους σαν κάποιος που «λέει την αλήθεια» και «παλεύει για δικαιοσύνη».
Όρια
Η υποστήριξη που παρέχει το Σοσιαλιστικό Κόμμα στον Γκάλογουει δεν σημαίνει πως δεν συνοδεύεται κι από σημεία κριτικής. Γιατί, για παράδειγμα, την ίδια ώρα που καταδικάζει τις πολιτικές λιτότητας και την υποστήριξη του πολέμου από το Εργατικό Κόμμα, δεν χάνει ευκαιρία να δηλώσει πως είναι εκτός Εργατικού Κόμματος όχι από δική του επιλογή, αλλά επειδή έχει διαγραφτεί από αυτό. «Είμαι ένας πραγματικός Εργατικός, όχι ένας Νέος Εργατικός» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Έτσι, αντί να χρησιμοποιήσει την επιτυχία του για να ενισχύσει τις φωνές που μιλούν για την ανάγκη χτισίματος ενός νέου κόμματος των εργαζομένων (όπως κάνει το Σοσιαλιστικό Κόμμα) εκπέμπει ένα διφορούμενο μήνυμα.
Την ίδια ώρα το κόμμα του, το Respect, εξακολουθεί να είναι επικεντρωμένο στην μουσουλμανική κοινότητα, ενώ δεν έχει καταφέρει να χτίσει σοβαρές δυνάμεις, παραμένει δηλαδή σε έναν βαθμό «ασώματος κεφαλή», με ότι αυτό συνεπάγεται.
Μεγάλες δυνατότητες για την Αριστερά
Η εκλογή του Γκάλογουει είναι πολύ σημαντική και δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν το επόμενο διάστημα για τους υποψήφιους που θα κατέβουν με ένα πρόγραμμα ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνηση και στην ουσία στηρίζει και το εργατικό κόμμα.
Οι δημοτικές εκλογές του Μαΐου θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να φανεί αυτή η τάση. Όσο και αν τα ΜΜΕ της άρχουσας τάξης προσπαθούν να παρουσιάσουν τα αποτελέσματα στο Μπράντφορντ σαν κάτι μεμονωμένο, ισχυριζόμενα πως «δεν υπάρχουν άλλοι Γκάλογουει», η πραγματικότητα είναι πως υπάρχουν πολλές δυνατότητες για σημαντικές εκλογικές επιτυχίες της αριστεράς σε μια σειρά περιοχές.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα κατέβει στις εκλογές του ερχόμενου Μάη, μέσα από τη Συμμαχία Συνδικαλιστών και Σοσιαλιστών, TUSC, η οποία θα κατεβάσει συνολικά περίπου 100 υποψήφιους σε αντίστοιχες εκλογικές περιφέρειες(*). Ανάμεσα στους υποψηφίους είναι ο Τόνι Μαλέρν, ηγετική φυσιογνωμία των αγώνων ενάντια στη Θάτσερ στο Λίβερπουλ στη δεκαετία του ’80, ο Ντέιβ Νέλλιστ, πρώην βουλευτής, ο Αλεξ Γκόρντον, πρόεδρος του συνδικάτου των Σιδηροδρομικών (RMT) και επικεφαλής του ψηφοδελτίου της TUSC, κ.ο.κ.
___________________________
