Στις 29/9, πάνω από 500.000 άνθρωποι, κυρίως γυναίκες διαδήλωσαν στους δρόμους του Σαο Πάουλο ενάντια στον Ζαίρ Μπολσονάρο, τον σεξιστή, ρατσιστή και ανοιχτά νεοφιλελεύθερο υποψήφιο για την προεδρία της χώρας με το σύνθημα «Όχι αυτόν». Εκατοντάδες χιλιάδες συμμετείχαν και στις αντίστοιχες διαδηλώσεις στο Ρίο Ντε Τζανείρο, όπου τον τόνο έδωσαν και πάλι οι γυναίκες, νέες αλλά και ηλικιωμένες, ΛΟΑΤ* κοινότητες και οργανώσεις, κ.α. Αντίστοιχες διαδηλώσεις οργανώθηκαν και στις 27 πολιτείες που απαρτίζουν τη Βραζιλία. Οι διαδηλώσεις καλέστηκαν και οργανώθηκαν μέσα από ένα γκρουπ στο Facebook, με το όνομα «Γυναίκες Ενωμένες Ενάντια στον Μπολσονάρο», το οποίο έχει περίπου τέσσερα εκατομμύρια μέλη.
Ένας ακροδεξιός υποψήφιος
Ποιος όμως είναι ο Ζαίρ Μπολσονάρο και γιατί έχει προκαλέσει το μένος τόσο πλατιών κοινωνικών στρωμάτων στη Βραζιλία; Ο Μπολσονάρο είναι ένας πρώην στρατιωτικός, που εδώ και πολλά χρόνια εκλέγεται ομοσπονδιακός βουλευτής στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Είναι ακραία νεοφιλελεύθερος, και το πολιτικό του πρόγραμμα περιλαμβάνει ένα μείγμα περικοπών και ιδιωτικοποιήσεων. Δηλώνει υποστηρικτής του δικτάτορα της Χιλής Αουγκούστο Πινοσέτ, ενώ έχει κάνει κατά καιρούς πολλά θετικά σχόλια για καταδικασμένους βασανιστές της Χούντας που κυβερνούσε τη Βραζιλία από το 1964 έως το 1985.
Είναι ενάντια στο δικαίωμα στην άμβλωση, ενάντια στο γάμο των ομοφυλοφίλων, και φανατικά υπέρ της οπλοκατοχής και της θανατικής καταδίκης. Επίσης, κατά καιρούς έχει κάνει ακραία ρατσιστικά σχόλια, ενάντια σε μετανάστες, μαύρους, σε κοινότητες που προέρχονται από πρώην σκλάβους, και άτομα της ΛΟΑΤ κοινότητας. Πρόσφατα, κατηγορήθηκε από τον Γενικό Εισαγγελέα της χώρας για πρόκληση ρατσιστικού μίσους, μετά από σχόλια που έκανε για ιθαγενικές και αφροβραζιλιάνικες κοινότητες, ενώ παλιότερα είχε «πιαστεί» να λέει δημοσίως, κατά τη διάρκεια μιας ψηφοφορίας στη Βουλή, ότι «δε θα βίαζε» μια γυναίκα βουλευτή αντίπαλου κόμματος, γιατί «παραείναι άσχημη».
Αντικαθεστωτικός σωτήρας;
Παρά το γεγονός ότι είναι ομοσπονδιακός βουλευτής από το 1990, έχει επιλέξει να εμφανίζεται ως «αντικαθεστωτικός», αντιγράφοντας την πολιτική γραμμή του Τραμπ, αλλά και ενός μεγάλου τμήματος της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς. Ένα σημαντικό κομμάτι του πολιτικού του λόγου αφορά την πάταξη της διαφθοράς που είναι ενδημική στο βραζιλιάνικο καπιταλισμό, αλλά και της εγκληματικότητας. Οι αναφορές αυτές συσπειρώνουν γύρω του τα πιο συντηρητικά στρώματα της κοινωνίας, τα οποία τον βλέπουν σαν «σωτήρα». Όμως η σωτηρία μιας κοινωνίας που μαστίζεται από τη φτώχεια και τις κοινωνικές διακρίσεις, δε θα έρθει με την εκλογή ενός ακραία νεοφιλελεύθερου ρατσιστή και σεξιστή. Όλο και μεγαλύτερα στρώματα καταλαβαίνουν ότι η σωτηρία δεν είναι να εφαρμόζεις την ίδια συνταγή σε πιο ακραίες ποσότητες. Και βγαίνουν στο δρόμο.
