Του Νίκου Κοκκάλη
Οι «αγανακτισμένοι» της Βουλγαρίας ξανακάνουν την εμφάνισή τους. Αυτή την φορά στόχος τους είναι η επερχόμενη ιδιωτικοποίηση των Βουλγαρικών σιδηροδρόμων, αλλά και όλες οι ιδιωτικοποιήσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα.
Στις αρχές Μαρτίου, χιλιάδες διαδηλωτές απέκλεισαν σιδηροδρομικές γραμμές και δρόμους στην Σόφια, το Πλόβντιβ, το Σλίβεν, τη Βάρνα και όλες τις μεγάλες πόλεις, αλλά και το υπουργείο οικονομικών στην πρωτεύουσα.
Στόχος τους, να σταματήσει η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της κρατικής εταιρίας σιδηροδρόμων, αλλά και να ζητήσουν να γίνει ανεξάρτητος αναδρομικός λογιστικός έλεγχος σε όλες τις ιδιωτικοποιήσεις που έχουν γίνει στην χώρα από το 1990 μέχρι και σήμερα.
Αυτές οι διαδηλώσεις είναι η συνέχεια του κινήματος που έριξε την κυβέρνηση Μπορίσοφ τον προηγούμενο μήνα.
Είναι φανερό ότι στη χώρα επικρατεί ένα κλίμα αμφισβήτησης και αγώνα. Το κλίμα αυτό έχει θορυβήσει τόσο την Βουλγάρικη άρχουσα τάξη, όσο και τη γερμανική και αυστριακή, που βλέπουν τις εξελίξεις σε έναν ακόμα από τους "καλύτερους μαθητές τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση" να ξεφεύγουν από τον έλεγχο.
Κάτω από αυτή τη μεγάλη πίεση από τη βάση της κοινωνίας, ένα κομμάτι της βουλγάρικης άρχουσας τάξης, φαίνεται να προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τις κινητοποιήσεις αυτές για δικό της όφελος. Από τη μια, καιροσκοπικά, προσαρμόζεται και «υποστηρίζει» τις κινητοποιήσεις για να μην απομονωθεί και συντριβεί πολιτικά κι από την άλλη πιθανά να ελπίζει πώς θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει τις διαδηλώσεις σαν διαπραγματευτικό χαρτί απέναντι στις πιέσεις που δέχεται από τη γερμανική ελίτ για την εφαρμογή πολιτικών λιτότητας. Είναι, έτσι, χαρακτηριστική η δήλωση του προέδρου της Βουλγαρίας κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης του στην Βιέννη ότι «όταν οι πολιτικοί αποτυγχάνουν, οι πολίτες πρέπει να αναλαμβάνουν δράση».
Ωστόσο καμία αυταπάτη δεν μπορεί να υπάρχει στην άρχουσα τάξη και το κεφάλαιο της Βουλγαρίας. Μόνο ο αγώνας των εργαζομένων και της νεολαίας, και ιδιαίτερα η σύνδεση του με τους αγώνες των εργαζομένων στην υπόλοιπη Ευρώπη μπορούν να ανατρέψουν τις πολιτικές της λιτότητας που εφαρμόζονται απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την ήπειρο.
