Χασάν Κανάι, Ιλκνούρ Τουρκμέν και Μετέ Γκίρνε – Βόρεια Κύπρος
Οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό σταμάτησαν στις 7 Οκτώβρη κι από τότε η πλειοψηφία των ΜΜΕ και των κομμάτων στο Βορρά κατηγορούν τον Αναστασιάδη και τον καλούν να επιστρέψει στο τραπέζι των συζητήσεων, σαν να μην είχε κανένα λόγο για να αποχωρήσει.
Την ίδια ώρα ο Έρογλου [1] προωθεί διάφορα σενάρια και κατηγορεί τον Αναστασιάδη ότι ήθελε να αποχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις γιατί δεν ήθελε να μπει στη διαδικασία του «πάρε – δώσε» πράγμα που ενδεχομένως να ισχύει, ωστόσο η κυβέρνηση της βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ) δεν είναι άμοιρη ευθυνών για το τι έχει συμβεί.
Με αυτό δεν έχουμε την πρόθεση να πούμε ότι ο Αναστασιάδης είχε δίκιο, αλλά ότι ο τρόπος που η κυβέρνηση της ΤΔΒΚ και τα πολιτικά κόμματα υπέκυψαν στις επιθυμίες της Τουρκίας είναι ανήκουστος και σαν Τουρκοκύπριοι (τ/κ) δεν πρόκειται να το αποδεχθούμε.
Η δικαιολογία που η ελληνοκυπριακή (ε/κ) πλευρά χρησιμοποίησε για να σταματήσει τις διαπραγματεύσεις ήταν η παρουσία τούρκικων πολεμικών πλοίων στην περιοχή της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και η ανακοίνωση ότι από τις 20 Οκτώβρη θα ξεκινήσουν σεισμικές έρευνες από την Τουρκία στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η τουρκική άρχουσα τάξη αισθάνθηκε ότι τα συμφέροντά της απειλούνται στην περιοχή. Αυτό που κάνει η τουρκική κυβέρνηση σήμερα δεν είναι κάτι καινούργιο. Βασίζεται στη «θαλάσσια συμφωνία» που έχει υπογράψει η τούρκικη κυβέρνηση με την ΤΔΒΚ για λογαριασμό της τούρκικης πετρελαϊκής εταιρείας TPAO (Turkey Petroleri Anonim Ortakligi – Τούρκικος Πετρελαϊκός Ανώνυμος Συνεταιρισμός) για να προχωρήσει σε σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις γύρω από την Κύπρο και στο έδαφος της Βόρειας Κύπρου.
Το 2011 τα δύο βασικά αριστερά κόμματα της Βόρειας Κύπρου, το CTP [2] και το TDP [3], διαφώνησαν με τη συμφωνία και δεν την υπερψήφισαν, δηλώνοντας ότι «η συμφωνία δεν προστατεύει τα δίκαια και τα συμφέροντα των τ/κ» κι ότι θα «δημιουργήσει δυσκολίες στις διαδικασίες εύρεσης λύσης στο Κυπριακό».
Ωστόσο σήμερα το CTP, όντας στην κυβέρνηση, είναι αυτό που εφαρμόζει τη συμφωνία κι επιπλέον υποστηρίζει τις ενέργειες της τουρκικής κυβέρνησης!
Ακόμα, μέσω του Υπουργού Εξωτερικών, Οζντίλ Ναμί, δήλωσαν ότι οι ίδιοι κάλεσαν την Τουρκία για να ξεκινήσουν οι σεισμικές έρευνες!
Αποφάσεις σαν κι αυτή που παίρνει η κυβέρνηση συμμαχίας του CTP, κι άλλες, όπως η εφαρμογή του Νόμου της Μετανάστευσης [4], οι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες κι η συνέχιση της διαδικασίας των ιδιωτικοποιήσεων, δείχνουν ότι το CTP έχει αλλάξει τον διακηρυγμένο στόχο του, από την υπεράσπιση των συμφερόντων των τ/κ εργαζομένων, στην υποστήριξη των συμφερόντων του τ/κ και του τούρκικου κεφαλαίου και των άρχουσων τάξεων στη Β. Κύπρο και την Τουρκία.
Δυστυχώς, τα υπόλοιπα, πιο μικρά αριστερά κόμματα περιορίζουν τις ανακοινώσεις τους σε καλέσματα προς τον Αναστασιάδη να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, χωρίς να κάνουν κριτική στις κινήσεις της Τουρκίας και στις κινήσεις της τ/κ κυβέρνησης! Το μοναδικό κόμμα που είχε μια διαφορετική στάση ήταν το BKP [5] που κάλεσε την Τουρκία να αποσύρει τα πολεμικά της πλοία από την ΑΟΖ και κατηγόρησε την κυβέρνηση της ΤΔΒΚ ότι ακολουθεί τις οδηγίες του AKP [6].
Οι τ/κ εργαζόμενοι χρειάζονται ένα κόμμα που θα σταθεί χωρίς κανένα δισταγμό ενάντια στις οδηγίες της Τουρκίας και στο πλευρό των τ/κ εργαζομένων. Ένα αριστερό εργατικό κόμμα που θα παλεύει για την ενοποίηση του νησιού και για μια κοινωνία που θα δουλεύει για τα συμφέροντα της πλειοψηφίας της κοινωνίας, των εργαζομένων, κι όχι για τα κέρδη των πολυεθνικών και των μεγαλοκαπιταλιστών.
Ένα τέτοιο κόμμα θα έπρεπε να στηρίξει/καλέσει για τη συγκεκριμένη εξέλιξη:
-
Να αποσυρθούν άμεσα τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας.
-
Να ακυρωθούν οι θαλάσσιες συμφωνίες του 2011 κι όλα τα πρωτόκολλα και τα πακέτα, όπως ο Νόμος της Μετανάστευσης, που χειροτερεύει τις ζωές μας και μας ωθεί στη μετανάστευση.
-
Να φύγει η Τουρκία από την Κύπρο, να υπάρξει ειρηνική, δίκαιη και βιώσιμη λύση στο κυπριακό πρόβλημα.
Το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις σταμάτησαν δείχνει πόσο εύκολο είναι γι’ αυτούς, τα κόμματα της κυβέρνησης και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν, να διαλύσουν τη διαδικασία διαπραγμάτευσης κάθε φορά που βρίσκονται σε κίνδυνο τα δικά τους συμφέροντα. Εάν ήθελαν να δώσουν λύση στο Κυπριακό, θα μπορούσαν να το είχαν κάνει εδώ και πολλά χρόνια. Αντίθετα, κάθε λίγα χρόνια, η μία από τις δύο πλευρές σταματά τις διαδικασίες και μετά κι αρχίζουν πάλι. Είναι προφανές, γι’ άλλη μια φορά, ότι δεν μπορούν ή δε θέλουν να βρουν λύση.
Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η κυβέρνηση κι αυτή η προεδρία δε μας αντιπροσωπεύουν!
Εμείς ως τ/κ εργαζόμενοι χρειαζόμαστε μια διαφορετική διαδικασία διαπραγματεύσεων, χρειαζόμαστε μια διαφορετική κοινωνία.
Η τ/κ Αριστερά και τα συνδικάτα χρειάζεται να αρχίσουν να συνεργάζονται με την ε/κ Αριστερά και τα συνδικάτα για να δημιουργήσουν ένα κοινό μέτωπο ώστε να βρεθεί μια λύση στο Κυπριακό και να χτιστεί μια διαφορετική κοινωνία.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία, μέσω επιτροπών σε όλες τις πόλεις και τα χωριά, με την ενεργή συμμετοχή των ε/κ και των τ/κ εργαζομένων, πρέπει να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για το τι είδους λύση θέλουμε.
Χωρίς εγγυήτριες δυνάμεις, με πολιτική ισότητα και σεβασμό, να χτίσουμε μαζί μια κοινωνία για τα συμφέροντα του λαού κι όχι για τα κέρδη των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου, μια κοινωνία που ο φυσικός πλούτος κι ο πλούτος που παράγουμε ανήκει σε όλους τους εργαζομένους, ε/κ και τ/κ.
