Συνέντευξη με τους απολυμένους εργαζόμενους, Κώστα Βογιατζή, Βασίλη Καλατζή και Αλέξη Παυλίδη.
Τη συνέντευξη πήρε ο σ. Γιάννος Νικολάου
Από το βράδυ της περασμένης Παρασκευής (12/2/2010) οι τρεις εργαζόμενοι που απολύθηκαν από τη διοίκηση της εταιρείας ΜΕΤΚΑ έχουν κατασκηνώσει έξω από την πύλη του εργοστασίου δηλώνοντας ότι δεν θα αποχωρήσουν αν δεν ανακληθούν οι απολύσεις τους! Την Τρίτη (16/2) από τις στις 5.00 το πρωί έγινε μαζική παρέμβαση στην αλλαγή βάρδιας έτσι ώστε να σπάσει το κλίμα τρομοκρατίας στους εργαζόμενους και να αποφασιστεί απεργία για την Πέμπτη (18/2), όπως και έγινε. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν περίπου 100 άτομα από όλες τις οργανώσεις και τα κόμματα της αριστεράς. Χτες, Τετάρτη 17/2, βρεθήκαμε με τους τρεις απολυμένους, τον Κώστα Βογιατζή, τον Βασίλη Καλατζή και τον Αλέξη Παυλίδη, και μιλήσαμε μαζί τους για τον αγώνα που δίνουν για την ανάκληση των απολύσεών τους.
______
Πότε σας ανακοινώθηκαν οι απολύσεις;
Βασίλης: Την Παρασκευή που μας πέρασε (12/2/2010) πιάσαμε δουλειά ο καθένας στο πόστο του και μετά το γεύμα μας καλέσανε στο γραφείο προσωπικού έναν – έναν για να μας ανακοινώσουν ότι απολυόμαστε λόγω «αναδουλειών» και λόγω δικής μας «μειωμένης απόδοσης». Εγώ ζήτησα να δω τον διευθυντή παραγωγής αλλά δεν με άφησαν και εκτός αυτού δεν με άφησαν να πάω και στο σωματείο. Ο σεκιουριτάς που ήταν κοντά μου λέει «πάμε για πύλη». Εγώ τον απέφυγα και μπήκα στην παραγωγή να βρω κάποιον απ’ το σωματείο. Μαζεύτηκαν τα μέλη του σωματείου και μάθαμε ότι είχαν ανακοινωθεί στον πρόεδρο 3 απολύσεις. Εκείνη την ώρα ανέβαινε στο γραφείο και ο Αλέξης ο Παυλίδης. Στη συνέχεια ήρθε το Εργατικό Κέντρο και βρήκε το σωματείο. Στη συζήτηση υπήρχε αντίθεση από όλους για τις απολύσεις που γίνανε ότι είναι παράνομες, καταχρηστικές και εκδικητικές.
Για ποιο λόγο υποστηρίζετε ότι απολύσεις είναι εκδικητικές;
Αλέξης: Για να το καταλάβουμε αυτό θα πρέπει να δούμε το ποια είναι η ΜΕΤΚΑ. Η ΜΕΤΚΑ είναι μια απ τις μεγαλύτερες εταιρίες της Ελλάδας και μια απ’ τις 2 μεγαλύτερες του Βόλου. Οι δουλειές της αρκούν για να ταΐσουν τους εργαζόμενους της κοινωνίας του Βόλου μέχρι το 2020. Πριν μια εβδομάδα μάθαμε ότι η εταιρία «έκλεισε» μια μεγάλη δουλειά όπως είναι τα 870MW της Αφσούντας (εργοστάσιο παραγωγής ηλ. ρεύματος μεγαλύτερο απ’ της Πτολεμαΐδας) και τα ανεκτέλεστα ακόμα έργα που έχει «κλείσει» η ΜΕΤΚΑ αγγίζουν τα 2,5 δις τα οποία θα εισπράξει τα επόμενα χρόνια. Άρα το θέμα «κρίση» και «αναδουλειά» ακούγεται σαν ανέκδοτο.
Το ζήτημα που αναφέρεται στην απόδοσή μας είναι εντελώς αίολο, είναι η γαρνιτούρα στις κατά καιρούς απολύσεις ανθρώπων που τολμούν να σηκώσουν κεφάλι και να αντιπαρατεθούν με την εργοδοσία. Έχουμε βαρεθεί να το λέμε: η ΜΕΤΚΑ δεν έχει τεμπέληδες! Εγώ δουλεύω εδώ και 5 χρόνια, ο Βασίλης και ο Κώστας 5 και 10 αντίστοιχα, δεν νομίζω να μας κρατούσαν τόσο αν ήμασταν τεμπέληδες. Η δουλειά βγαίνει στα κανονισμένα χρονοδιαγράμματα, υπάρχουν υπερωρίες, δουλεύουμε Σάββατα, Κυριακές και μάλιστα πριν 5 μήνες γίνανε κι άλλες προσλήψεις!
Εμείς λοιπόν φτιάξαμε ένα σχήμα με εμένα ενεργό και τα παιδιά φανερούς υποστηριχτές πριν πέντε μήνες για να κατέβει στις εκλογές του σωματείο και να διεκδικήσει μια θέση στο ΔΣ. Αυτή η κίνηση πολεμήθηκε, συκοφαντήθηκε και στους χώρους παραγωγής και στα σπίτια των συναδέλφων. Αυτό έφτιαξε ένα κλίμα ότι «μην τους ψηφίζετε γιατί αυτοί είναι κακοί και θέλουν να κλείσουν το εργοστάσιο». Παρ’ όλα αυτά πήραμε 2 έδρες. Χρήζει αναφοράς ότι η εταιρία μέσω μεγάλου της στελέχους μάζεψε σε μια άτυπη σύσκεψη 100 άτομα και τους ανακοίνωσε ότι «αν τολμήσετε να ψηφίσετε το συγκεκριμένο σχήμα και αλλάξουνε οι συσχετισμοί στο ΔΣ, εγώ δεν μπορώ να σας εγγυηθώ τίποτα για το μέλλον». Αν αυτό δεν λέγεται εργοδοτική παρέμβαση στη συνδικαλιστική δραστηριότητα, τότε τι είναι; Εν ολίγοις προσπαθώ να περιγράψω το γιατί επιμένουμε ότι οι απολύσεις είναι καθαρά εκδικητικές, παράνομες και καταχρηστικές.
Ποια ήταν η στάση της διοίκησης του σωματείου;
Αλέξης: Οφείλω να ομολογήσω ότι εξαρχής δείξανε μια θέληση και μια οργή αντίστοιχη με τη δική μας στο να απαντήσουν σ’ αυτές τις διώξεις. Τώρα δηλώνουν ότι «ο κόσμος φοβάται, θα κάνει πίσω κλπ». Αν λοιπόν ο κόσμος φοβάται, ας μαζέψουν τους εργαζόμενους να τους πείσουν γιατί πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μαζί για να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους 3 απολυμένους συναδέλφους μας έτσι ώστε να ανακληθούν οι απολύσεις. Στη χθεσινή συνέλευση (Τρίτη 16/2/2010) αποφασίσαμε για 24ωρη απεργία την Πέμπτη 18/2 και στάση εργασίας για σήμερα Τετάρτη. Η στάση εργασίας δεν έγινε τελικά από τη διοίκηση του σωματείου λόγω αυτού του «φόβου».
Παρ’ όλα αυτά, με εξαίρεση τον πρόεδρο, τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ και κυρίως ο σ. από την παράταξή μας, προσπάθησαν να αφυπνίσουν τον κόσμο και τους είπαν ότι αύριο (Πέμπτη) υπάρχει μεγάλη αναγκαιότητα στο να υπάρξει περιφρούρηση έξω από τη ΜΕΤΚΑ, γιατί δίνεται μια μεγάλη μάχη και δεν μπορούμε ούτε εμείς οι ίδιοι να φανταστούμε πως θα εξελιχθεί. Έχουμε δει πολλά …
Για να είμαι ειλικρινής, ούτε για αύριο (Πέμπτη) πίστευα ότι θα αποφασιστεί η 24ωρη απεργία, κι όμως έγινε! Το ΕΚΒ προς το παρόν τηρεί μια στάση «στο ύψος των περιστάσεων» που όντως θα πρέπει να είναι, καλώντας 24ωρη πανβολιώτικη απεργία για την Πέμπτη 18/2.
Ποιο ήταν το κλίμα στη συνέλευση αλλά και γενικότερα μεταξύ των εργαζομένων;
Κώστας: Η απόφαση για την απεργία ήταν «οριακή». Στο σωματείο είναι εγγεγραμμένα 185 μέλη και τελικά στη συνέλευση και στάση εργασίας παρευρέθηκαν μόνο 71 μέλη. Τελικά πάρθηκε απόφαση με 60 υπέρ της απεργίας και 11 κατά. Από αυτό μπορούμε να καταλάβουμε ότι η τόσο μικρή παρουσία δείχνει ότι τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα μεταξύ των εργαζομένων αλλά αυτό έχει να κάνει με την τεράστια «υπόγεια» πίεση που ασκείται στους εργαζόμενους. 20 – 25 άτομα δεν ήρθαν καθόλου στο εργοστάσιο για τη βάρδια τους για να μην έχει απαρτία η συνέλευση. Υπάρχει τεράστιο κλίμα τρομοκρατίας.
Αλέξης: Μ’ αυτό έχουμε να παλέψουμε. Με πιέσεις που έρχονται από πολύ ψηλά. Οι εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν μια ανεργία που βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα και ο καθένας φοβάται. Εδώ είναι που έρχεται ο ρόλος των «θαρραλέων» του ΔΣ, να μπουν μπροστά, να δείξουν το δρόμο, να προτείνουν αυτές τις κινητοποιήσεις οι οποίες μπορούν να φέρουν νίκες. Δηλαδή αλληλεγγύη, συμπαράσταση, συντονισμός φορέων, σωματείων και όποιων άλλων δυνάμεων κινηματικών. Εδώ είμαστε, η ιστορία γράφεται στο δρόμο!
Ποια είναι τα επόμενα βήματα έτσι ώστε ο αγώνας για την ανάκληση των απολύσεων να είναι νικηφόρος;
Αλέξης: Μετά την πανβολιώτικη απεργία στις 18/2 η επόμενη κινητοποίηση θα είναι μια 2ωρη στάση εργασίας την Παρασκευή για να γίνει νέα συνέλευση και να αποφασίσουμε για νέα 24ωρη απεργία για Δευτέρα 22/2. Η πρόταση για απεργία τη Δευτέρα γίνεται για να «ενωθεί» με την 24ωρη Γενική Απεργία της Τετάρτης 24/2. Μπορεί και να μην «βγει» αλλά δεν θέλουμε να κυριαρχήσει ένα κλίμα ηττοπάθειας, γιατί και το οικονομικό κομμάτι των συναδέλφων είναι πολύ δύσκολο. Από πλευράς όμως αλληλεγγύης έστω κι αυτών των ηρωικών 60 – 70 ανθρώπων νιώθω ήδη νικητής. Αυτοί οι ίδιοι δείχνουν λοιπόν το δρόμο για το πώς μπορούν να ανοίξουν μέτωπα που θα φέρουν νίκες οι οποίες μπορούν να δείξουν κάτι διαφορετικό σ’ αυτή τη μαυρίλα που υφίσταται αυτή τη στιγμή η εργατική τάξη.
Ποια θεωρείτε ότι είναι η καλύτερη μορφή αλληλεγγύης από πλευράς των εργαζομένων και της κοινωνίας του Βόλου;
Κώστας: Το πιο σημαντικό είναι όπου υπάρχουν σωματεία να πάρουν αποφάσεις για 24ωρες απεργίες έτσι ώστε να νεκρώσουν όλα για μια ημέρα στο Βόλο και να αναδειχθεί το απαράδεκτο των απολύσεων. Και μάλιστα για μια εταιρία που παίρνει κρατικές δουλειές για τις οποίες οι εργαζόμενοι πληρώνουν.
Μέχρι στιγμής πώς κρίνετε την συμπαράσταση του κόσμου και την παρέμβαση της αριστεράς;
Βασίλης: Η συμπαράσταση του κόσμου έξω από την πύλη της ΜΕΤΚΑ είναι συγκινητική. Πάρα πολύς κόσμος άγνωστος για εμάς στηρίζει με φυλλάδια, με τις κουβέντες, με κάθε τρόπο. Η κοινωνία μας στηρίζει, μέσα στο εργοστάσιο είναι το πρόβλημα που κυριαρχεί η τρομοκρατία και δεν αφήνει τον κόσμο να εκφραστεί.
Αύριο (σήμερα, Πέμπτη 18/2) υπάρχει παράσταση διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία του ομίλου στην Αθήνα από οργανώσεις και κόμματα της αριστεράς. Χτες το πρωί (Τρίτη) ήταν 100δες άνθρωποι από όλες τις οργανώσεις και κόμματα της αριστεράς που υπάρχουν στο Βόλο. Η αριστερά πρέπει να συσπειρωθεί γενικότερα, αλλά και τώρα που συσπειρώνεται κινηματικά είναι πολύ σημαντικό.
