Μόνη απάντηση, να περάσει στα χέρια των εργαζομένων και της τοπικής κοινωνίας!
Προκήρυξη της οργάνωσης του «Ξ» στον Βόλο
19 Μαρτίου 2013
Το εργοστάσιο της VPI κλείνει και οι 100 εργαζόμενοί του θα πεταχτούν στο δρόμο! Αυτό ανακοίνωσε τις προηγούμενες μέρες η εταιρία[*].
Σύμφωνα με τα σχετικά δημοσιεύματα, η εργοδοσία αποφάσισε το λουκέτο στα πλαίσια ευρύτερων περικοπών στην παραγωγική διαδικασία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο λόγω του αυξημένου ανταγωνισμού από την Κίνα και των μειωμένων κερδών.
Τα ερωτήματα που τίθενται για ακόμη μια φορά είναι τα εξής:
- πως θα κρατηθεί ανοιχτό το εργοστάσιο,
- πως θα διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας;
Το εργοστασιακό σωματείο και η ηγεσία του Εργατικού Κέντρου Βόλου δεν δίνουν καμιά απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα. Το μεν εργοστασιακό σωματείο κάνει επαφές με νομικούς για να δει το ζήτημα του νόμιμου ορίου μαζικών απολύσεων. Ο δε πρόεδρος του ΕΚΒ, Θανάσης Παπαδημόπουλος, είπε σε ραδιοφωνική εκπομπή (ΕΡΑ Βόλου) ότι πιθανά η εργοδοσία επιδιώκει μειώσεις στους μισθούς και πιέζει με την απειλή του λουκέτου…
Αποδοχή της ήττας χωρίς μάχη
Αυτού του είδους οι τοποθετήσεις ισοδυναμούν με αποδοχή της ήττας προτού καν δοθεί η μάχη! Είναι σαν να λένε στους εργαζόμενους «αν πάρετε τις αποζημιώσεις που δικαιούστε να είστε ευχαριστημένοι». Λες και είναι δυνατό αυτοί οι εργαζόμενοι να βρούνε δουλειά στις σημερινές συνθήκες μαζικής ανεργίας – πόσο μάλλον με τους ίδιους μισθούς. Λες και δεν στηρίζεται όλη η τοπική οικονομία και χιλιάδες άλλες θέσεις εργασίας στη λειτουργία αυτών των εργοστασίων!
Οι εργαζόμενοι της VPI και μαζί τους όλη η κοινωνία του Βόλου πρέπει να παλέψουμε για να μείνει το εργοστάσιο ανοιχτό. Όμως ένα πράγμα είναι καθαρό: για να μείνει ανοιχτό το εργοστάσιο δεν πρέπει να δίνουμε τη μάχη για… καλές αποζημιώσεις!
Αγώνας για:
Πρέπει πρώτα και κύρια να απαιτήσουμε να ανοίξουν τα βιβλία της επιχείρησης να δούμε αν είναι κατ’ αρχήν ζημιογόνα.
Να δούμε πού πήγαν τα κέρδη των προηγούμενων χρόνων! Αν υπάρχουν σκάνδαλα και κακοδιαχείριση! Ή αν οι εργοδότες ενδιαφέρονται απλά να μεταφέρουν το εργοστάσιο σε κάποια γειτονική χώρα!
Δεύτερο, δεν μπορεί το εργοστάσιο να μείνει στα χέρια αυτών που το μόνο που νοιάζονται είναι να το κλείσουν με τον πιο ανώδυνο γι’ αυτούς τρόπο.
Πρέπει να φύγει απ’ τα χέρια των σημερινών ιδιοκτητών, η ιδιοκτησία του να περάσει στην κοινωνία και η διαχείρισή του στα χέρια των εργαζομένων και της τοπικής κοινωνίας του Βόλου.
Αντί οι συνδικαλιστές του χώρου να ψάχνουν «νομικές συμβουλές» και «καλές αποζημιώσεις» θα έπρεπε να προετοιμάζουν την κατάληψη του εργοστασίου στη βάση των πιο πάνω αιτημάτων.
Από τη στιγμή που δεν το κάνουν, θα πρέπει να γίνει προσπάθεια να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι: Μέσα από το κάλεσμα γενικής συνέλευσης και την εκλογή συντονιστικής επιτροπής αγώνα που να δώσει τη μάχη σε στενή συνεργασία με τα υπόλοιπα εργοστάσια που αντιμετωπίζουν επιθέσεις όπως, την ΑΓΕΤ, τη Χαλυβουργία, την Κόκα Κόλα, καθώς και με τους ταξικούς και κοινωνικούς φορείς της πόλης μας.
Το αίτημα της κοινωνικοποίησης/εθνικοποίησης δεν μπορεί παρά να συνοδεύεται από το αίτημα της πραγματικά δημοκρατικής λειτουργίας, της λειτουργίας δηλαδή κάτω από συνθήκες διαφάνειας και εργατικού και κοινωνικού ελέγχου και διαχείρισης, για να μην υπάρχει κακοδιαχείριση και σκάνδαλα.
O μόνος ρεαλιστικός δρόμος!
Οι αντίπαλοί μας θα πουν ότι αυτές οι προτάσεις είναι ουτοπικές. Απαντάμε: ουτοπική είναι η άποψη ότι με τα παρακάλια οι βιομήχανοι θα κρατήσουν ανοιχτό το εργοστάσιο. Ας κοιτάξουμε τι έκαναν οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ στη Θεσσαλονίκη όταν το δικό τους εργοστάσιο έβαλε λουκέτο: έκαναν κατάληψη και έχουν ξεκινήσει τις διαδικασίες για να λειτουργήσουν οι ίδιοι την μονάδα. Ας δούμε τι έκανε ο Τσάβες στη Βενεζουέλα όταν οι πολυεθνικές που έλεγχαν την εξόρυξη πετρελαίου έκαναν λοκ άουτ: τις εθνικοποίησε!
Ασφαλώς δεν περιμένει κανείς ότι ο Σαμαράς θα προχωρήσει ή θα αποδεχτεί την εθνικοποίηση εργοστασίων! Μόνο μια κυβέρνηση της Αριστεράς μπορεί και πρέπει να προχωρήσει σε τέτοια μέτρα.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η Αριστερά –και ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει κάθε δυνατότητα να είναι η επόμενη κυβέρνηση– οφείλει να κάνει την πρόταση για να περάσει το εργοστάσιο στους εργαζόμενους και την κοινωνία και να δεσμευτεί ότι θα την υλοποιήσει όταν έρθει στην κυβέρνηση.
Και παράλληλα να κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για το πως πρέπει να προχωρήσει ο αγώνας των εργαζομένων και της VPI, αλλά και των υπόλοιπων εργοστασίων στην περιοχή μας. Διαφορετικά ο Βόλος κινδυνεύει να γίνει νεκροταφείο εργοστασίων και πρωταθλητής της ανεργίας.
