Η Ruhi Loren Akhtar είναι πρόσφυγας που ζει στην Ελλάδα και πρόσφατα ανάρτησε στον λογαριασμό της στο facebook μία καταγγελία για τον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν πρόσφυγες και άνθρωποι σκούρου χρώματος κατά τη διάρκεια της επιβίβασής και του ταξιδιού τους με τη Blue Star Ferries.
«Ελληνικό καλοκαίρι είναι να νιώθεις ελεύθερος»
Η παραπάνω πρόταση είναι κομμάτι του φετινού σποτ του ΕΟΤ, που απευθύνεται στους τουρίστες και τους καλεί να απολαύσουν τις διακοπές τους στην Ελλάδα. Φυσικά, η αίσθηση της ελευθερίας, απευθύνεται στους τουρίστες, που θα έρθουν στην Ελλάδα και θα τονώσουν την οικονομία της χώρα. Για αυτούς, η «ελευθερία» χαρίζεται απλόχερα.
Για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες όμως, το «ελληνικό καλοκαίρι» ή μάλλον το ελληνικό κράτος, δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να ταυτιστεί με οποιαδήποτε αίσθηση ελευθερίας.
Σύμφωνα με την Ruhi Loren Akhtar, το ταξίδι της από την Αθήνα στη Χίο ήταν ένα ταξίδι γεμάτο διακρίσεις, αδικίες και καταπάτηση δικαιωμάτων. Ξεκινώντας από τον έλεγχο για την επιβίβασή της στο πλοίο συνειδητοποίησε πως υπήρχαν δύο διαφορετικές «ουρές», μία για τους Έλληνες και τους λευκούς τουρίστες και μία για όσους «φαινόντουσαν» πρόσφυγες ή ήταν έγχρωμοι.
Η ίδια τοποθετήθηκε βίαια στη δεύτερη ουρά από έναν αστυνομικό με πολιτικά, ενώ στη συνέχεια πέρασε μαζί με τους υπόλοιπους από τον έλεγχο ενός λιμενικού. Ο λιμενικός φώναζε, μάλωνε και προσπαθούσε να μπερδέψει τους ανθρώπους στην ουρά, λέγοντάς τους πως δεν έχουν τα κατάλληλα χαρτιά για να ταξιδέψουν, ενώ τα είχαν. Όταν τελικά περάσανε και αυτόν τον έλεγχο δείξανε τα εισιτήρια τους και μπήκανε στο πλοίο. Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ.
«Κανείς δεν μας ταξιδεύει καλύτερα»
Αυτό είναι το βασικό σλόγκαν της Blue Star Ferries. Και πάλι, το «καλύτερο ταξίδι» δεν απευθύνεται στους ανθρώπους που ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους, ρίσκαραν τις ζωές τους και βρέθηκαν στην Ελλάδα. Για αυτούς μία θέση στο κατάστρωμα είναι υπέρ αρκετή.
Η Ruhi Loren Akhtar περιγράφει γλαφυρότατα την αντιμετώπιση των προσφύγων από το προσωπικό: οι πρόσφυγες και οι έγχρωμοι επιβάτες υποχρεώνονταν να ανέβουν στους επάνω ορόφους με τις σκάλες, ενώ οι κυλιόμενες ήταν διαθέσιμες μόνο για τους λευκούς επιβάτες!
Αν και η ίδια αναφέρει πως μετά από την εξήγησή της πως έχει πρόβλημα με το πόδι της, της επιτράπηκε να χρησιμοποιήσει τις κυλιόμενες, με την εξαίρεση μίας οικογένειας προσφύγων που επίσης τις χρησιμοποίησε, όλοι/ες οι υπόλοιποι/ες πήγαν από τις σκάλες – οικογένειες με πολλά παιδιά, ηλικιωμένοι, κοκ. !
Ανεβαίνοντας λοιπόν πολλούς ορόφους, ανακάλυπταν μία επιπλέον πινελιά στον καμβά της κακομεταχείρισης: όλοι οι πρόσφυγες ανεξαιρέτως οδηγούνταν στο τελευταίο κατάστρωμα, ασχέτως αν είχαν πληρώσει για θέση στο εσωτερικό του πλοίου! Τους έλεγαν μάλιστα πως δεν επιτρέπεται να βρίσκονται αλλού, παρά μόνο στο κατάστρωμα! Όταν η Ruhi Loren Akhtar διαμαρτυρήθηκε πως είχε πληρώσει επιπλέον για μία θέση, της επετράπη να καθίσει μέσα στο πλοίο, όχι όμως στη θέση που είχε πληρώσει.
Αργότερα και καθώς νύχτωνε, αρκετοί από τους ανθρώπους στο κατάστρωμα άρχισαν να μπαίνουν στο πλοίο για να ζεσταθούν και να μπορέσουν να κοιμηθούν. Ένας υπάλληλος απευθυνόμενος με φωνές σε μία οικογένεια με μικρά παιδιά που κρύωναν στο κατάστρωμα, τους έλεγε πως τα εισιτήριά τους είναι μόνο για το κατάστρωμα και κανέναν άλλο χώρο του πλοίου!
Η παρέμβαση της Ruhi Loren Akhtar, ανάγκασε τον υπάλληλο να «επιτρέψει» στην οικογένεια να παραμείνει, όπως και τους ελάχιστους ακόμα που είχαν αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να αναζητήσουν τη ζέστη και την ησυχία στο εσωτερικό του πλοίου. Η πλειοψηφία όμως παρέμεινε στο κατάστρωμα.
Ρατσισμός με πρόσχημα την υγειονομική κρίση
Η Blue Star Ferries δεν είναι η πρώτη επιχείρηση που με δικαιολογία την ανάγκη για μέτρα προστασίας από το κορονοϊό, παίρνει στην πραγματικότητα ρατσιστικά μέτρα απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες.
Το κατάστημα LIDL στη Σάμο επίσης είχε δημιουργήσει δύο ουρές εξυπηρέτησης, μία για Έλληνες και μία για πρόσφυγες, ενώ οι πρόσφυγες μπορούσαν να μπουν στο κατάστημα μόνο εφόσον δεν υπήρχε κάποιος που να περιμένει στην άλλη ουρά!
Και οι δύο επιχειρήσεις κινήθηκαν με την ίδια ρατσιστική λογική: να περιορίσουν με όποιον τρόπο μπορούν τους πρόσφυγες από την κοινή θέα και να δημιουργήσουν μία πλαστή εικόνα «ασφάλειας» για τους λευκούς πελάτες τους! Τι κι αν με το άνοιγμα των συνόρων στον βωμό του τουρισμού, τα κρούσματα έχουν αυξηθεί από τους τουρίστες οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι Ευρωπαίοι και λευκοί;
Να αντισταθούμε σε κάθε μορφή διάκρισης!
Η περιγραφή της Ruhi Loren Akhtar για τις άθλιες συνθήκες που ταξίδεψαν οι πρόσφυγες, αποκαλύπτει κάτι ακόμα. Η ίδια είχε το κουράγιο να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της και παράλληλα να γίνει η φωνή και άλλων προσφύγων που προσπάθησαν να αντιδράσουν.
Και αυτός πρέπει να είναι και ο δικός μας στόχος: στο σούπερ μάρκετ, στο πλοίο που θα μας πάει διακοπές, στην καθημερινότητά μας, στο αντιρατσιστικό κίνημα, να γίνουμε η φωνή όσων δεν μπορούν ή δεν τολμούν να μιλήσουν, να αντισταθούμε σε κάθε καταπάτηση ανθρώπινων δικαιωμάτων και να απαιτήσουμε ίσα δικαιώματα για όλους και για όλες, ανεξάρτητα από το χρώμα, τη φυλή, τον τόπο καταγωγής.
