Νίκος Μποσινάκος
Μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων υπ. Εργασίας
Κάτι αλλάζει στο συνδικαλιστικό τοπίο του στενού Δημόσιου Τομέα. Στις εκλογές για τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου (ΔΣ) του Συλλόγου Υπαλλήλων στο Υπουργείο Εργασίας, στις 29 και 30 Ιουνίου, το παραδοσιακό δίπολο ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ ανήκει στο παρελθόν. Αντί αυτού, μια ανερχόμενη αγωνιστική συλλογικότητα, ανεξάρτητη από κομματικές και πελατειακές εξαρτήσεις φαίνεται να κερδίζει την εμπιστοσύνη των υπαλλήλων.
Τα αποτελέσματα των εκλογών είναι χαρακτηριστικά: Πρώτη παραμένει μεν η ΠΑΣΚ με ποσοστό 47% και 4 έδρες, αλλά δεύτερη δύναμη αναδεικνύεται το Ενωτικό Ψηφοδέλτιο Αυτόνομης Πρωτοβουλίας-Ανοικτής Συνέλευσης Υπαλλήλων με 28% και 3 έδρες. Τρίτη η ΔΑΚΕ με 24% και 2 έδρες.
Το ποσοστό της ΠΑΣΚ αν και μειωμένο σε σχέση με το 2009 (50%) παραμένει υψηλό λόγω κυρίως των ισχυρότατων πελατειακών σχέσεων της ηγεσίας της με την παλιά γενιά των υπαλλήλων, που βρίσκονται πλέον κοντά στη συνταξιοδότηση.
Ωστόσο, η άνοδος των αγωνιστικών δυνάμεων είναι ιδιαίτερα δυναμική. Σε σχέση με το 2009 (10%) το ποσοστό και οι έδρες του Ενωτικού Ψηφοδελτίου είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές. Στην επιτυχία αυτή συνέβαλε αποφασιστικά η συμμετοχή της Ανοικτής Συνέλευσης Υπαλλήλων (ΑΣΥ), μιας συλλογικότητας που δρα τον τελευταίο χρόνο στο Υπουργείο Εργασίας και πρόσθεσε δυναμική στην υπάρχουσα αριστερή συλλογικότητα της Αυτόνομης Πρωτοβουλίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι δύο από τις τρεις έδρες του Ενωτικού Ψηφοδελτίου στο Δ.Σ. καταλαμβάνονται από υποψηφίους της ΑΣΥ.
Στην τρέχουσα συγκυρία και με δεδομένο το αμαρτωλό παρελθόν του συνδικαλισμού στο στενό Δημόσιο Τομέα, οι συνεργαζόμενες αριστερές δυνάμεις στο Υπουργείο αναμένεται να αναδείξουν τα ζητήματα διαφάνειας και δημοκρατικότητας του Συλλόγου, διεύρυνσης της συμμετοχής των μελών στους αγώνες ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές, οικοδόμηση συμμαχιών με ομοειδείς χώρους αλλά και τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό Τομέα και στήριξη δικτύων αλληλεγγύης.
Στο δρόμο τους αναμφίβολα θα βρεθούν εμπόδια: Η προφανής συμμαχία ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ ενάντια σε κάθε άνοιγμα των διαδικασιών, η προσπάθεια τους να βρουν συνενόχους στα εγκλήματα τους, αλλά και τα φαινόμενα ωχαδελφισμού και κοινωνικού αυτοματισμού που έχουν καλλιεργήσει συνδικαλιστικές πρακτικές δεκαετιών. Ωστόσο, η διάθεση και ο ενθουσιασμός περισσεύουν, παρά τους κινδύνους που συνεπάγεται η αγωνιστική συνδικαλιστική δράση σε καιρούς μνημονιακής συγκυβέρνησης
Άλλωστε, ο συμβολισμός αλλά και η χρησιμότητα της οικοδόμησης ενός πραγματικά φιλεργατικού Σωματείο στο Υπουργείο Εργασίας είναι πραγματική πρόκληση. Μια πολύ σημαντική προσπάθεια μόλις ξεκινά…
