Πάνω από μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι διαδήλωσαν σε όλη την Αυστραλία στις 15 Νοέμβρη, ενάντια στους νέους νόμους που προτίθεται να περάσει η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του John Howard για τα εργασιακά και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Η συνδικαλιστική συνομοσπονδία (ACTU) κάλεσε για δίωρη στάση εργασίας και διαδήλωση στις 15 Νοέμβρη, ωστόσο πολλοί εργαζόμενοι αποφάσισαν να μείνουν στους δρόμους για πολύ περισσότερη ώρα, μετατρέποντας πρακτικά τη στάση σε 24ωρη απεργία.
«Κατέβηκαν σε μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα από το τροπικό Darwin μέχρι τη νότια πολιτεία της Ταζμανίας» αναφέρει το BBC. Η μεγαλύτερη διαδήλωση ήταν αυτή στη Μελβούρνη στην πολιτεία της Victoria, όπου διαδήλωσαν περίπου 250.000 εργαζόμενοι. Στην ίδια πολιτεία, σε τοπικές συγκεντρώσεις συμμετείχαν συνολικά περίπου άλλοι 25.000.
Στη διάρκεια της μεγαλύτερης αυτής απεργίας που έγινε ποτέ στην ιστορία της χώρας, έγιναν και άλλες σημαντικές διαδηλώσεις. Ανάμεσα στις πιο σημαντικές ήταν αυτή στο Σίδνεϋ με 45.000 εργαζόμενους, στο New South Wales με πάνω από 95.000, στο Brisbane με 25.000, στην Adelaide με 40.000 κ.α.
Συγκεντρώσεις αλληλεγγύης έγιναν επίσης στο Auckland και στο Christchurch, στη Νέα Ζηλανδία.
Πρωτοφανής επίθεση
Αυτό που έκανε τις διαδηλώσεις τόσο μεγάλες ήταν η μεγάλη οργή ενάντια στον πρωθυπουργό John Howard για την πρωτοφανή επίθεση που επιχειρεί ενάντια στις εργασιακές συνθήκες και δικαιώματα. Πολλοί εργαζόμενοι πιστεύουν ότι το νέο νομοσχέδιο ψηφίστηκε -όχι τυχαία- την ίδια μέρα που η αστυνομία διεξήγαγε μεγάλη επιχείρηση εντοπισμού πιθανών υπόπτων για τρομοκρατία, προκειμένου να τραβήξουν αλλού την προσοχή των εργαζομένων.
Με τα νέα μέτρα, ανάμεσα στα άλλα προβλέπεται να διευκολυνθούν ακόμα περισσότερο οι απολύσεις με κατάργηση των κανόνων που προστάτευαν τους εργαζόμενους από άδικη απόλυση, να μειωθούν τα κατώτατα όρια των μισθών, να καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις. Ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις θα ενισχύσουν την οικονομία της χώρας, ωστόσο στα μάτια των εργαζομένων είναι καθαρό ότι το μόνο που θα πετύχουν είναι μεγαλύτερη η εκμετάλλευση τους και περισσότερα κέρδη για τους εργοδότες.
Λόγω της μεγάλης αγανάκτησης των εργαζομένων η ηγεσία των συνδικάτων αναγκάστηκε τελικά να καλέσει στην κινητοποίηση της 15ης Νοέμβρη. Αν και προσπάθησαν να την περιορίσουν, σε μια 2ωρη στάση εργασίας και πορεία, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τη μαζική και δυναμική τους συμμετοχή τη μετέτρεψαν ουσιαστικά σε 24ωρη, παρά τη μεγάλη προπαγάνδα των ΜΜΕ ενάντια στις κινητοποιήσεις και παρά τις απειλές που δέχτηκαν πολλοί εργαζόμενοι.
Τα μέλη του Σοσιαλιστικού Κόμματος, (τμήμα της CWI στην Αυστραλία), που συμμετείχαν δυναμικά στις κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα αναφέρουν ότι έδειξε από τη μια τη μεγάλη δύναμη των εργαζομένων, και από την άλλη την κατανόηση τους ότι χρειάζεται μαζική και αποφασιστική δράση για να μην περάσουν τα μέτρα της κυβέρνησης.
Για ένα νέο αριστερό κόμμα
Το ζωτικό ζήτημα που τέθηκε στη συζήτηση που οργάνωσε το σωματείο των ηλεκτρολόγων στη Μελβούρνη μετά τις κινητοποιήσεις της 15ης Νοέμβρη, ήταν το ποια είναι η εναλλακτική απέναντι στην πολιτική της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης. «Ο Howard είναι εναντίον μας – ποιος είναι μαζί μας, οι Εργατικοί, οι Πράσινοι, οι Ανεξάρτητοι; » Στη συζήτηση συμμετείχαν συνδικαλιστές και εργάτες, ηλεκτρολόγοι, ταχυδρομικοί, υδραυλικοί, πυροσβέστες και μέλη του Σοσιαλιστικού Κόμματος, όπως ο δημοτικός σύμβουλος του δήμου της Yarra στη Μελβούρνη Steve Jolly. Οι περισσότεροι ομιλητές παραδέχτηκαν ότι ουσιαστικά κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα δεν υποστηρίζει τα συμφέροντα των εργατών.
Ορισμένοι από τους ομιλητές υποστήριξαν ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να παλέψουν στα πλαίσια του «Εργατικού Κόμματος» προσπαθώντας να το αλλάξουν. Στην τοποθέτησή του ο Steve Jolly, είπε ότι το Εργατικό Κόμμα Αυστραλίας δεν είναι πια ένα στήριγμα για τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους, αλλά υποστηρίζει ανοιχτά τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Όταν βρίσκεται στην κυβέρνηση εφαρμόζει μέτρα που δεν απέχουν πολύ από τις σημερινές επιθέσεις της δεξιάς στα δικαιώματα των εργαζομένων.
Εξήγησε έτσι την αναγκαιότητα να χτιστεί ένα νέο αριστερό κόμμα, πραγματικά δημοκρατικό, με σεβασμό στις διαφορετικές ιδέες, με καθαρά σοσιαλιστικό πρόγραμμα που να μπαίνει μπροστά στους αγώνες των εργαζομένων. Η ανταπόκριση των συμμετεχόντων στη συζήτηση στην παραπάνω πρόταση ήταν θετική. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα συνεχίσει να παλεύει για τη δημιουργία ενός τέτοιου κόμματος, και εκτιμάμε ότι αυτή η ιδέα θα κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στους εργαζόμενους και τη νεολαία το διάστημα που έρχεται.
