Είχα την δυνατότητα να παρακολουθήσω σαν παρατηρητής (μαζί με άλλους συναδέλφους του σωματείου των συμβασιούχων) το συνέδριο της ΓΣΕΕ στον… Αστέρα Βουλιαγμένης.
Θα ήθελα να γράψω κάτι το οποίο να αναφέρεται σε πολιτικά-συνδικαλιστικά ζητήματα και αντιπαραθέσεις, αλλά αφού δεν υπήρξαν θα προσπαθήσω να μεταφέρω λίγο το κλίμα:
– Χλιδή! Η ηγεσία της ΓΣΕΕ επέλεξε να κάνει το συνέδριο στον Αστέρα Βουλιαγμένης, ξενοδοχείο σύμβολο του διεθνούς και ντόπιου κεφαλαίου. Όλοι οι σύνεδροι είχαν κλεισμένη «καμπάνα», το φαγητό ήταν εξαιρετικό και η πολυτέλεια ξεχείλιζε…
– Αστυνόμευση του χώρου σε εξωφρενικό επίπεδο. Τόσο η αστυνομία όσο και η ιδιωτική σεκιούριτι ήταν κυρίαρχες στο χώρο. Σε τι όμως εξυπηρετούσε τόση αστυνόμευση;
– Φοιτητές. Την πρώτη μέρα του συνεδρίου έφτασαν φοιτητές από το Πανελλαδικό Συντονιστικό και επιχείρησαν να μπουν στο χώρο του συνεδρίου για να απευθυνθούν στους συνέδρους. Εδώ(!) «χρησίμευσε» η αστυνομία που τους απώθησε ενώ η οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου με ψήφους 3-1 (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΔΑΣ μαζί, κατά μόνο η Αυτόνομη Παρέμβαση) αποφάσισε να μην επιτρέψει την είσοδό τους στο χώρο αλλά να καλέσει τις παρατάξεις (κι όχι το ΠΣ) να τους επισκεφθούν την επόμενη μέρα (πράγμα βέβαια που δεν έγινε).
Γενικά ήταν μια εμπειρία που θα φροντίσω να αποφύγω στο μέλλον. Ειδικά ως συμβασιούχος, θα περίμενα κάποια δέσμευση, κάποια εκδήλωση αλληλεγγύης από τη ΓΣΕΕ. Θα περίμενα επίσης να ακουστεί κάτι για τον αγώνα των φοιτητών, για τα κλεισίματα εργοστασίων, την απελευθέρωση του ωραρίου και την πλήρη ανατροπή στις εργασιακές σχέσεις… Όμως αυτά τα ζητήματα δεν απασχόλησαν καθόλου το «συνέδριο».
Γιώργος Γρίσπος
___________________
To 33o συνέδριο της ΓΣΕΕ ήταν ένα άχρωμο και χωρίς ουσία συνέδριο, από το οποίο η συζήτηση για όλα αυτά που γίνονται σε βάρος των εργαζομένων ήταν ο μεγάλος απών. Η συνδικαλιστική ηγεσία δεν ασχολήθηκε ούτε με τις ανατροπές των εργασιακών σχέσεων, ούτε με την απορύθμιση της παιδείας ούτε με το ξεπούλημα της δημόσιας Υγείας… Δεν διανοήθηκε καν να συζητήσει το πως μπορεί να αντιμετωπιστεί η επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Απλά μέτρησε τα κουκιά για να μοιράσει τις έδρες ανάμεσα στις παρατάξεις, και βασικά βέβαια ανάμεσα στις παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού, ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ.
αποτελέσματα
* Πρώτη δύναμη η ΠΑΣΚΕ, με διατήρηση των ίδιων (21) εδρών σε σχέση με το 2004.
* Δεύτερη η ΔΑΚΕ, με 12 έδρες, ανεβασμένη κατά 1 έδρα (έδρα που πέρασε στη ΔΑΚΕ από την ΑΣΚΕ ).
* Τρίτη η ΔΑΣ (ΚΚΕ), η οποία έχασε 1 έδρα – έπεσε στις 9 έναντι 10 στο συνέδριο του 2004
* Τελευταία η Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΝ), με 3 έδρες έναντι 2 το 2004.
σχόλια
Η μία επιπλέον έδρα που κερδίζει η ΔΑΚΕ προέρχεται από την παράταξη της ΑΣΚΕ, η οποία λειτουργεί στο χώρο των τραπεζικών υπαλλήλων και στο προηγούμενο συνέδριο εμφανιζόταν σαν ανεξάρτητη. Η ΑΣΚΕ δεν υπάρχει πια και τα μέλη της στήριξαν τη ΔΑΚΕ.
Η ΔΑΣ –ΚΚΕ έχασε 1 έδρα. Αυτό είναι καθαρό σημάδι της πτώσης του ΚΚΕ στους εργατικούς χώρους, πράγμα το οποίο δημιούργησε αρκετή αμηχανία στην ηγεσία του Κόμματος.
Ο Ριζοσπάστης επιχείρησε να υποστηρίξει πως οι βασικές αιτίες της μείωσης των αντιπροσώπων του ΚΚΕ είναι η… μείωση του αριθμού των οικοδόμων μετά το τέλος των Ολυμπιακών έργων και η… νοθεία στην εκλογή συνέδρων από τις ΔΕΚΟ και τις ιδιωτικές εταιρίες σεκιούριτι. Αυτά δεν είναι σοβαρά επιχειρήματα…
Το μόνο χρήσιμο συμπέρασμα το οποίο θα μπορούσε να αντλήσει το ΚΚΕ είναι πως η πολιτική του δεν πείθει τους εργαζόμενους. Η απομονωτική τακτική του, οι ξεχωριστές πορείες, τα καπελώματα, η εμμονή στο σύνθημα «όποιος δεν είναι ΚΚΕ είναι Πασόκος» κλπ δεν γίνονται αποδεκτά από τους εργαζόμενους.
Γιώργος Κασαμπαλάκος
