Το νέο Ασφαλιστικό προβλέπει:
– Χορήγηση της βασικής σύνταξης η οποία θα κυμαίνεται στα 360 ευρώ με σημερινές τιμές. Αντίθετα με ότι πιστεύαμε μέχρι πρότινος η βασική σύνταξη δεν θα χορηγείται σε όποιον συνταξιοδοτείται αλλά σε όποιον συμπληρώνει το 65ο έτος της ηλικίας του.
– Χορήγηση της ανταποδοτικής σύνταξης η οποία θα κινείται στο μοντέλο της ιδιωτικής ασφάλισης (ότι πληρώνεις παίρνεις). Δηλαδή, το ποσό της θα εξαρτάται από τα χρόνια εργασίας και το μέγεθος των ασφαλιστικών εισφορών. Η ανταποδοτική σύνταξη θα είναι μειωμένη σε σχέση με το τι ισχύει μέχρι σήμερα, μια και μειώνεται το ποσοστό αναπλήρωσης και πάνω κάτω θα αντιστοιχεί στο 50% του μισθού.
– Τα όρια για τα βαρέα διαμορφώνονται στα 60 χρόνια και θα αρχίσουν να αυξάνονται από το 2011.
– Οι συντάξεις για τις γυναίκες πάνε και αυτές στα 65. Πρακτικά δηλαδή καταργούνται όλες οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και ανεβαίνουν τα όριά τους μέχρι και 17 χρόνια ανάλογα με την περίπτωση.
– Παγώνουν οι συντάξεις για τα επόμενα 3 χρόνια, ενώ ήταν ήδη παγωμένες τα τελευταία δύο χρόνια.
– Για πλήρη ασφάλιση θα πρέπει κάποιος να έχει συμπληρώσει 40 χρόνια εργασίας και να πιάσει το ηλικιακό όριο των 65. Αν κάποιος θελήσει να βγει νωρίτερα, χωρίς να έχει 40 χρόνια εργασίας, θα έχει ”πρόστιμο” 6% επί της σύνταξης το χρόνο! Δηλαδή αν κάποιος βγει στα 60 θα πάρει μειωμένη κατά 30% την ήδη μειωμένη του σύνταξη!
– Εφαρμογή όλων αυτών, όπως όλα δείχνουν, από το 2015 και όχι από το 2018 που ήταν οι πρώτες εξαγγελίες.
Χαριστική βολή
Ουσιαστικά με αυτά τα μέτρα η κυβέρνηση δίνει τη χαριστική βολή στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων. Βάζει τόσες προϋποθέσεις και πρόστιμα που ουσιαστικά για να βγει ένας εργαζόμενος με μια σύνταξη που να αγγίζει το όριο της φτώχειας θα πρέπει να δουλεύει επί 40 χρόνια αδιάκοπα και μέχρι τα 65. Αφαιρεί κάθε δικαίωμα στις γυναίκες για πρόωρη συνταξιοδότηση και μάλιστα με το πρόσχημα της ισότητας απέναντι στους άντρες. Και με τις αλλαγές στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα ουσιαστικά τα καταργεί.
Την ίδια ώρα, εφαρμόζοντας ένα αντίστοιχα σκληρό πακέτο στα εργασιακά, πακέτο που ευνοεί τους εργοδότες, πετάει στην εξαθλίωση εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους για τους οποίους δεν προβλέπει κανένα εισόδημα όταν θα φτάσουν σε ηλικία συνταξιοδότησης. Γιατί με την περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας, με την απελευθέρωση των απολύσεων, με την κατάργηση στην πράξη των συλλογικών συμβάσεων, με τις μειώσεις των αποζημιώσεων από απόλυση, είναι σχεδόν αδύνατο για οποιονδήποτε να φτάσει στη συνταξιοδότηση έχοντας 40 χρόνια συνεχούς εργασίας, χωρίς ανεργία και χωρίς ”ελαστικότητα” στις εργασιακές του σχέσεις.
Που είναι τα κλεμμένα;
Και το βασικότερο δεν αντιμετωπίζει καν το πρόβλημα. Που είναι η κλοπή των ταμείων όλες τις τελευταίες δεκαετίες από κυβερνήσεις και εργοδότες; Ακόμα και σήμερα από το ΙΚΑ χάνονται κάθε χρόνο 8 δις ευρώ από την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή. Και άλλα 6 δις ευρώ κάθε χρόνο χάνονται από τα ταμεία από την άρνηση επιχειρήσεων, ΔΕΚΟ και εργοδοτών να πληρώσουν τις εισφορές που νόμιμα τους αντιστοιχούν. Κανείς δεν ξέρει πόσα χρήματα των ταμείων χάθηκαν επειδή τζογαρίστηκαν στο Χρηματιστήριο τα τελευταία δέκα χρόνια και πόσα ακόμα εξανεμίσθηκαν σε δομημένα ομόλογα.
Όσο η ανεργία είναι μαζική, τα ταμεία θα είναι σε κρίση!
Οι αποφάσεις της κυβέρνησης για μηδενικές προσλήψεις στο δημόσιο ή για 1 πρόσληψη για κάθε 5 συνταξιοδοτήσεις, από μόνη της, σημαίνει χρεοκοπία των ταμείων. Το ίδιο σήμαινε και την προηγούμενη περίοδο η τακτική των μαζικών εθελούσιων εξόδων από δημόσιους οργανισμούς, προκειμένου να ξεπουληθούν χωρίς το ”πλεονάζον” προσωπικό.
Η ανεργία, η ημιαπασχόληση και η μαύρη εργασία στερούν από τα ταμεία εισφορές που θα τα έκαναν βιώσιμα. Οι πολιτικές της κυβέρνησης και της τρόικας απλά και ξεκάθαρα τις ενισχύουν.
Τα ταμεία στα χέρια μας!
Η λύση δεν βρίσκεται στη μαζική φτωχοποίηση εργαζόμενων και συνταξιούχων. Οι συντάξεις δεν είναι προνοιακά επιδόματα που αν θέλει δίνει το κράτος. Οι εργαζόμενοι τις δικαιούνται γιατί τις έχουν πληρώσει για πολλά χρόνια μέσα από τις εισφορές τους. Ο μόνος τρόπος να υπερασπίσουμε τις συντάξεις μας βρίσκεται στο δυνάμωμα του κινήματος. Χρειαζόμαστε ένα κίνημα εργαζομένων που θα βάλει μπροστά τα αιτήματα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων του στην εργασία και θα επιβάλει το μόνο αίτημα που μπορεί να υπερασπίσει τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα: Τα ταμεία στα χέρια των εργαζομένων!
