Δεν έχουν τέλος οι «προσαρμογές» στο νέο ασφαλιστικό. Για ό,τι «ασάφεια», για ό,τι «δεν μπορούν να καταλάβουν» οι εφημερίδες, οι τηλεοράσεις, ο Λοβέρδος και ο Κουτρουμάνης, υπάρχει πάντα η τρόικα και οι επιτηρητές της. Αυτοί μπορούν να διορθώνουν τις κακές ερμηνείες του μνημονίου που κάνουν υπουργοί και υφυπουργοί και να δείχνουν τις πραγματικές κατευθύνσεις.
Αυτά που ξέρουμε μέχρι τώρα για τις αλλαγές στο ασφαλιστικό, σύμφωνα πάντα με το υπουργείο εργασίας, ήταν τα ακόλουθα:
– Για να συνταξιοδοτηθεί κάποιος θα είναι απαραίτητο να έχει συμπληρώσει 40 χρόνια δουλειάς και ηλικία 60 χρονών
– Η σύνταξη που θα παίρνει θα χωρίζεται σε δύο πυλώνες:
α) τη βασική σύνταξη που θα είναι 360 ευρώ και
β) την ανταποδοτική η οποία προκύπτει από τα χρόνια εργασίας (40 δηλαδή) επί ποσοστού αναπλήρωσης που θα είναι 1,2% το χρόνο. Συνολικά δηλαδή 40 χ 1,2% = 48% του μισθού. Το σύνολο των 2 συντάξεων θα αντιστοιχεί σε 63% του μισθού από 70% που είναι σήμερα.
Μετά από τις παρεμβάσεις των επιτηρητών της τρόικας οι οποίοι εξήγησαν στο Λοβέρδο ότι δεν είχε καταλάβει καλά, αυτά που θα ισχύουν είναι:
– Η βασική σύνταξη των 360 ευρώ δε θα χορηγείται σε όποιον βγαίνει στη σύνταξη πριν τα 65, αλλά μόνο όταν φτάνει στην ηλικία των 65 χρονών.
Αυτό σημαίνει 2 πράγματα:
1. Όποιος βγαίνει στη σύνταξη στα 60 ακόμα κι αν δουλεύει 40 χρόνια θα παίρνει, μόνο την ανταποδοτική σύνταξη δηλ. θα παίρνει μόνο το 48% του μισθού του (κάτω από 500 ευρώ στις περισσότερες περιπτώσεις)
2. Όποιος δεν βγαίνει με τόσα πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει μέχρι τα 65 οπότε θα πάρει και τα 360 € – την έτσι κι αλλιώς, δηλαδή, κουτσουρεμένη πλήρη σύνταξη.
Το υπουργείο πρακτικά αλλάζει εκ νέου τα όρια συνταξιοδότησης και τα πάει έμμεσα στα 65. Γιατί όποιος δε δουλεύει μέχρι τα 65 δε θα παίρνει πλήρη σύνταξη αλλά ένα προνοιακό επί της ουσίας επίδομα που για τη μεγάλη πλειοψηφία δε θα υπερβαίνει τα 500 ευρώ. Αν και όταν φτάσει τα 65 τότε θα πάρει και τη βασική.
Όσον αφορά στους εργαζόμενους που θα χάσουν τη δουλειά τους πριν τα 65 και χωρίς να έχουν συμπληρώσει 40 χρόνια εργασίας δεν προβλέπεται τίποτα. Αυτό σημαίνει ότι εγκαταλείπονται στην τύχη τους χωρίς κανένα εισόδημα μέχρι να φτάσουν στα 65.
Ας μη νομίζουμε πως αυτοί οι εργαζομένοι θα αποτελούν μεμονωμένες περιπτώσεις. Θα είναι μαζικά κομμάτια εργαζομένων, μια και η αύξηση του ορίου απολύσεων, η μείωση των αποζημιώσεων και η μεγαλύτερη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις θα αφήσουν τον κάθε εργαζόμενο πιο ευάλωτο από ποτέ και στο έλεος του κάθε εργοδότη.
