Της Κατερίνας Κλείτσα
Τις τελευταίες μέρες γράφτηκαν πολλά σε σχέση με τη δημοσίευση άρθρου με τίτλο: «Νέα ελληνική επιχειρηματικότητα για νέα εθνική αυτοπεποίθηση» στην Αυγή. Το άρθρο αυτό, δεν ήταν στην πραγματικότητα τίποτα παραπάνω από ένα ρεπορτάζ σε σχέση με την ομιλία της Μαριάννας Λάτση σε εκδήλωση του «Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση» και θα μπορούσε να φιλοξενείται σε οποιαδήποτε εφημερίδα των μεγαλοεκδοτών και της άρχουσας τάξης.
Φυσικά οι δηλώσεις της Μ. Λάτση δε μας ξαφνιάζουν καθόλου. Μας προκαλεί όμως μεγάλη έκπληξη το γεγονός πως η «Αυγή» τις δημοσιεύει χωρίς κανέναν σχολιασμό και κριτική. Μεταφέρει αποσπάσματα από την ομιλία της Μαριάννας Λάτση, όπως:
«τόνισε ότι με τη συγχώνευση της Eurobank με την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος δημιουργείται μια από τις ισχυρότερες τράπεζες στην Ευρωζώνη»
και, για τον όμιλο Λάτση:
«Έχει κάνει μια συνειδητή επιλογή: να είναι δεμένος με την πατρίδα μας».
Ενώ συνεχίζει με περισσότερα αποσπάσματα, σε σχέση με τον όμιλο, την ελληνική επιχειρηματικότητα και την ανάγκη να μπει η Ελλάδα σε αναπτυξιακή τροχιά.
Και η «Αυγή» αφήνει ασχολίαστο το τι σημαίνει για τους εργαζόμενους των δύο τραπεζών η συγχώνευση. Δεν λέει κουβέντα για το γεγονός πως μπορεί ο όμιλος Λάτση να «μένει δεμένος με την Ελλάδα», αλλά αυτό αντιστοιχεί σε τεράστια κέρδη για τον όμιλο και μισθούς πείνας για τους εργαζόμενους.
Μεταφέρει την δήλωση της Μ. Λάτση:
«Σήμερα, που οι αντοχές της ελληνικής κοινωνίας δοκιμάζονται σκληρά, οφείλουμε να ανασυνθέσουμε και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας»,
χωρίς να διερωτάται το προφανές: ποιοι είναι αυτοί που πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους μέσα στην κρίση; Οι τραπεζίτες, οι επιχειρηματίες και η κυβέρνηση, μέχρι σήμερα καταφέρνουν να είναι ενωμένοι και να εξυπηρετούν ο ένας τα συμφέροντα του άλλου. Στόχος της αριστεράς από την άλλη είναι (και θα έπρεπε να είναι) η ενότητα των εργαζομένων που οι παραπάνω θέλουν να έχουν διασπασμένους και αδύναμους να αντισταθούν.
Και οι δηλώσεις της Μ. Λάτση, περνάν μπροστά από τα μάτια των αναγνωστών «ανενόχλητες» από τον αρθρογράφο της «Αυγής»:
«Ο τόπος έχει, περισσότερο παρά ποτέ, ανάγκη την καινοτόμο επιχειρηματικότητα, που δρα με σεβασμό στους νόμους της δημοκρατίας, στον κόσμο της εργασίας, στον ανταγωνισμό, στην παραγωγική δύναμη που λέγεται γνώση».
Ο «τόπος» έχει ανάγκη, λες και σε αυτόν τον τόπο έχουμε όλοι τις ίδιες ανάγκες! Ίδια πράγματα χρειάζεται η Λάτση με τον άνεργο, τον συνταξιούχο, τον χαμηλά αμειβόμενο!
«Σεβασμός στην δημοκρατία, στον κόσμο της εργασίας…»
και άλλες ωραίες λέξεις που στην πραγματικότητα μεταφράζονται σε μεγαλύτερα κέρδη για αυτούς, μεγαλύτερη εκμετάλλευση για εμάς.
Ο τίτλος αναφέρεται σε «εθνική αυτοπεποίθηση». Για την αριστερά όμως, στόχος πρέπει να είναι η τόνωση της αυτοπεποίθησης των εργαζομένων που θα τους βοηθήσει να αντιληφθούν και να οργανώσουν την δύναμή τους και να παλέψουν για να πάρουν την εξουσία και τον πλούτο που τους ανήκει, στα χέρια τους.
Τη στιγμή που η κοινωνία στρέφεται προς τα αριστερά και συζητάει την προοπτική μιας αριστερής κυβέρνησης, το μόνο που μπορεί να καταφέρει αυτό το άρθρο είναι να μπερδέψει και να απογοητεύσει τους αναγνώστες και τον κόσμο που κοιτάει προς τον ΣΥΡΙΖΑ και ελπίζει. Γι΄ αυτό τον κόσμο ένα είναι ξεκάθαρο: μία αριστερή κυβέρνηση παλεύει πάνω από όλα για μία κοινωνία όπου καμία Λάτση δεν θα θησαυρίζει από την δικιά μας δουλειά. Για τους υπεύθυνους της σύνταξης της «Αυγής» αυτό… μάλλον δεν είναι και πολύ «καθαρό»…
