Η Ενότητα για τη Νέα Ιωνία είναι η δημοτική παράταξη που κατάφερε να κερδίσει δυο φορές το δήμο της Νέας Ιωνίας. Με ρίζες στην Αριστερά της περιοχής, με παρουσία στο αυτοδιοικητικό κίνημα της πόλης και με ανθρώπους με έντονο ριζοσπαστικό στίγμα κατάφερε στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις να συνδεθεί με την πόλη αντιπροσωπεύοντας το πιο δυναμικό κομμάτι της. Η αρχική της δράση ως δημοτική αρχή έδωσε περιεχόμενο σε κινήσεις αλληλεγγύης και σε κινήματα που ξεπέρασαν τα όρια της Νέας Ιωνίας. Το κοινωνικό παντοπωλείο, οι δράσεις του δήμου ενάντια στα χαράτσια και πολλά άλλα έδιναν τότε την εντύπωση αλλά και την ελπίδα ότι ο δήμος της Νέας Ιωνίας μπορεί να γίνει σημείο αναφοράς και αγώνα ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές.
Σήμερα, 22 άνθρωποι που στήριξαν την Ενότητα με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, ανάμεσά τους και τα μέλη του «Ξ» που ήταν παρόντα στις αυτοδιοικητικές εκλογές διαχωρίζουν τη θέση τους με την παράταξη και αποχωρούν.
Πριν 6 χρόνια, σε συνθήκες γενικευμένης οικονομικής κρίση και επιχειρούμενης μνημονιακής πειθάρχησης της κοινωνίας από την άρχουσα τάξη, συγκροτήθηκε (και με τη δική μας συμβολή) η ‘Ενότητα για την Νέα Ιωνία’. Ένα αυτοδιοικητικό εγχείρημα μεγάλων πολιτικών προσδοκιών που έτυχε Πανελλαδικής αναφοράς εξ αιτίας και μιας συστατικής ιδιομορφίας της. Της έκρηξης στη πόλη, της διάθεσης της μεγάλης πλειονότητας των δυνάμεων της αριστεράς για ΕΝΟΤΗΤΑ και συμπόρευση, με στόχο την ενιαία παρέμβαση στα αυτοδιοικητικά πράγματα, πηγαίνοντας ανάστροφα με ότι συνήθως συνέβαινε έως τότε στο πεδίο των δημοτικών εκλογών στη χώρα.
Θεωρούσαμε τότε αυτονόητο πως αν συνέβαινε το απροσδόκητο και ο Δήμος περνούσε στα χέρια μας, το πρώτο μας μέλημα θα ήταν η κινητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών για την οικοδόμηση δικτύων κοινωνικής ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ και η ενεργητική ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στις τροϊκανές διαθέσεις, θωρακίζοντας αντιμνημονιακά το Δήμο. Θεωρούσαμε δηλαδή ότι θα σκύβαμε πάνω στη κοινωνία του καθημερινού μόχθου και της επισφαλούς εργασίας, της ανημπόριας και της ανεργίας, στο κόσμο των γκρίζων προσφυγογειτονιών της πόλης, καταθέτοντας και το τελευταίο απόθεμα πολιτικής προσφοράς για να υπάρξει έστω ένα αμυδρό φως στις συνθήκες απόλυτου σκότους που επικρατούσαν τότε. Και θεωρούσαμε επιπλέον ότι όχημα για την επίτευξη των στόχων που διακηρύσσαμε θα ήταν οι αμεσο δημοκρατικές λειτουργίες, το συλλογικό πρόσωπο και οι αντι ιεραρχικές και από τα κάτω θεσμίσεις, που θα αναδείκνυαν την εμπειρία της ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ, θα έδιναν προσβασιμότητα σε όλους εκείνους –ες με την αδύνατη φωνή, στον αντίποδα φυσικά από τα εγχειρήματα κατεστημένης και ρουτινιασμένης διαχείρισης των δημοτικών πραγμάτων με ημερομηνία λήξης.
Σήμερα, έξι χρόνια μετά, έφτασε η ώρα (καθυστερημένα οφείλουμε να ομολογήσουμε), να κάνουμε τον απολογισμό αυτού του εγχειρήματος και να αναφερθούμε στους πολίτες της Νέας Ιωνίας. Και δυστυχώς η κατάσταση έτσι όπως έχει διαμορφωθεί είναι εντελώς διαφορετική, εξαιρετικά δυσάρεστη και ΑΡΝΗΤΙΚΗ.
- Η δημοτική παράταξη επί της ουσίας δεν συγκροτήθηκε ποτέ. Η λέξη συμμετοχή από το δεσπόζων σύνθημα της διακήρυξής μας, έμεινε κενή περιεχομένου. Κάποιες αρχικές, αναιμικές, κουρασμένες και από τα πάνω επιπλέον προσπάθειες, για τη συγκρότηση οργάνων και για την οικοδόμηση κάποιου συλλογικού τρόπου ζωής εξανεμίστηκαν πολύ σύντομα, λόγω της κατά κράτος επικράτησης της γνωστής πέριξ του Δημάρχου Γκότση ομάδας, με την συγκεντρωτική και ακραία κυριαρχική αντίληψη για τα πράγματα και το κλειστό σύστημα λήψης αποφάσεων. Ειδικά τη τελευταία περίοδο, οι ατομικές στρατηγικές για μονιμότητα στους ρόλους και οι θλιβερές κούρσες διαδοχής, δεν συνάδουν με ήθη αριστερών και μάλιστα ριζοσπαστικών δημοτικών σχημάτων, ούτε με την δική μας κοινή διάθεση για ανιδιοτελή συμμετοχή.
- Η ριζοσπαστικότητα αυτής της δημοτικής Αρχής ως προωθητική δύναμη για την ανατροπή των κατεστημένων δομών και την υλοποίηση βαθιών μετασχηματισμών στη πόλη μας, έχει εξαντληθεί προ πολλού. Από τη πρώτη ελπιδοφόρα διετή περίοδο, με τους μεγάλους αγώνες αντίστασης και ανυπακοής (όπως με τα ’χαράτσια’ της ΔΕΗ) και της συγκρότησης πρωτοπόρων δομών αλληλεγγύης (όπως με το κοινωνικό παντοπωλείο), φτάσαμε στη σημερινή τελματωμένη, παραιτημένη, χωρίς όραμα και εσχάτως ζέχνουσα από διαφθορά πραγματικότητα (όπως αυτή που αναδεικνύεται στις σχολικές επιτροπές). Με την επικράτηση της λογικής της απλής διαχείρισης των δημοτικών πραγμάτων, καταγράφεται, είτε κρίσιμη απουσία από τα μείζονα μέτωπα της περιόδου (όπως οι πλειστηριασμοί κατοικιών και οι αγώνες για την ανακούφιση των καθημερινών αναγκών των πολιτών), είτε παρουσία ταλαίπωρου ουραγού (όπως στη μάχη για την αποτροπή εκποίησης στους ιδιώτες από την κυβέρνηση του Ολυμπιακού Κέντρου Γαλατσίου), είτε αδυναμία κατανόησης των δημοτικών θεμάτων από κινηματική σκοπιά (όπως με το κολοσσιαίο ζήτημα των απορριμμάτων). Δύσκολα λησμονούνται και περιστατικά πολιτικής αναλγησίας όπως π.χ. με την παρεχόμενη θεσμικά δυνατότητα μείωσης των ανταποδοτικών τελών για τους μακροχρόνια άνεργους και τις τρίτεκνες οικογένειες, που η δημοτική αρχή την προσπέρασε άκοπα.
- Κορυφαίο όλων, η μνημονιακή μετάλλαξη της δημοτικής Αρχής και του δημοτικού σχήματος της ‘Ενότητας για τη Ν. Ιωνία’ που την υποστηρίζει. Είναι σχετικά νωπά ακόμα τα γραφόμενα στον απολογισμό και το πρόγραμμα της στις τελευταίες εκλογές, για τους ‘..αμετανόητους υποστηρικτές των κομμάτων της συγκυβέρνησης και των μνημονίων’, και ότι ‘… η αβεβαιότητα και η δραματική αλλαγή στη ζωή μας …..είναι προϊόντα των ασκούμενων μνημονιακών πολιτικών.’ Τον τελευταίο όμως χρόνο, η μονότονα επαναλαμβανόμενη σε δημόσιες εκδηλώσεις επίκληση του Δημάρχου (όπως σε εκείνη στην επέτειο του μπλόκου της Καλογρέζας ), για την ανυπαρξία εναλλακτικής και την αναγκαιότητα της μνημονιακής προσαρμογής και η ρητή πολιτική ευθυγράμμιση του όπως και της δημοτικής Αρχής με τη νεοφιλελεύθερη μετατόπιση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (αυτής που εκποιεί το δημόσιο πλούτο και τα κοινά αγαθά, διαιωνίζει τον ΕΝΦΙΑ και πετσοκόβει τις συντάξεις), στα μάτια μας τους εκθέτει ανεπανόρθωτα. Και η υποβόσκουσα επιχειρηματολογία περί του αναγκαίου αυτής της πολιτικής στάσης, για προνομιακή μεταχείριση από τη κεντρική διοίκηση και άγρα κονδυλίων από τη Περιφέρεια για χρηματοδότηση δημοτικών έργων (που κάποια από αυτά είναι φαραωνικά ως προς την κλίμακα και εκτός εποχής), σηματοδοτεί ατραπούς που είναι στον αντίποδα από αυτούς που μάθαμε να περπατάμε. Τους δρόμους δηλαδή της διεκδίκησης και του αγώνα.
Έχοντας απόλυτη επίγνωση του βάρους των δημοτικών διακυβευμάτων και εναρμονιζόμενοι με τα πολιτικά συναισθήματα και τις αρχές μας, δηλώνουμε ότι αποχωρούμε από το χώρο της ‘Ενότητα για τη Νέα Ιωνία’, ένα δημοτικό μόρφωμα με αποθαρρυντικό πλέον πρόσωπο που μετεξελίχθηκε σε ξένο προς εμάς.
Αβακουμίδης Πρόδρομος
Βολιώτου Αγγελική
Γαζέπη Ουρανία (Μπουλίνα)
Δερμετζόγλου Σοφία
Δημακάκου Εύα
Ευαγγελίου Βαγγέλης
Ζώτου Ελευθερία
Κολμανιώτης Ιωάννης
Μαγουλιάνου Σούζη
Μανούσος Θανάσης
Μοριανόπουλος Αλέξανδρος
Μπαλάφας Φάνης
Πανταζής Κώστας
Παπακώστας Κώστας
Παπαναστασίου Χρίστος
Πατσάκος Δημήτρης
Πρίφτης Χρήστος
Σιώκου Μιρένια
Τραγουλιάς Χρήστος
Χάλαρης Κυριάκος
Χατζηιωαννίδη Άννα
Χριστοφόρου Γιώργος
