Ανακοίνωση του Αντιφασιστικού Συντονισμού Αθήνας-Πειραιά για τη συγκέντρωση-πορεία της 25ης Ιούνη στο Ν. Ηράκλειο – Ν. Ιωνία
Το τελευταίο διάστημα υπήρξαν επαναλαμβανόμενες επιθέσεις από φασιστικές ομάδες στο πιο πολυσύχναστο κέντρο του Νέου Ηρακλείου, στην πλατεία του ΗΣΑΠ και στη γύρω περιοχή.
Δύο φορές, φασίστες κρατώντας μπουκάλια και κράνη επιτέθηκαν σε νεαρά άτομα που απλώς κάθονταν στο σημείο, τους κυνήγησαν και τους χτύπησαν. Με τα πόδια ή και επιβαίνοντας σε μοτοσικλέτες έχουν επιδοθεί πολλές φορές σε «κυνήγι» ατόμων που έχουν στοχοποιήσει. Είναι φανερό ότι προσπαθούν να επιβάλουν την βία και την τρομοκρατία στο Ηράκλειο, θεωρώντας ότι με τις θρασύδειλες επιθέσεις τους δείχνουν ότι έχουν δύναμη και η περιοχή τους ανήκει. Απάντηση από τους κατοίκους έχουν πάρει κι άλλες φορές, όπως πέρυσι την 1η Νοέμβρη που ματαιώθηκε φασιστοσύναξη στο ίδιο σημείο. Απάντηση θα παίρνουν πάντα από το αντιφασιστικό κίνημα, με μαζικό αγώνα, στο φως της μέρας και πάντα θα κρύβονται στις τρύπες τους.
Μετά από τις τελευταίες επιθέσεις αποφασίστηκε από τοπικές συλλογικότητες, αντιφασίστες και αντιφασίστριες να γίνει συγκέντρωση και πορεία στην πλατεία ΗΣΑΠ, στις 25 Ιούνη, με ενημέρωση και κάλεσμα για συμμετοχή στους κατοίκους του Ηρακλείου. Ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας-Πειραιά συμμετέχει και στηρίζει την προσπάθεια.
Μία μέρα πριν, στις 24/6 η αστυνομία ανακοίνωσε ότι απαγορεύει τη συγκέντρωση με την αιτιολογία ότι έχει ανακοινωθεί μια άλλη «συνάθροιση αντίπαλων θέσεων» και «εγκυμονείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια» κ.λ.π. Επίσης αναφέρεται στην ανακοίνωση ότι η αντιφασιστική συγκέντρωση δεν είχε πάρει άδεια από την αστυνομία, σύμφωνα με τον νόμο.
Τελικά, η συγκέντρωση έγινε με νέο σημείο συνάντησης στη Νέα Ιωνία, ήταν μαζική και έδωσε μηνύματα ενότητας και αποφασιστικότητας ενάντια στους φασίστες-μπράβους του αντιλαϊκού συστήματος εξουσίας.
Η στάση της αστυνομίας και ιδιαίτερα της Διεύθυνσης Αστυνομίας Βορειοανατολικής Αττικής δημιουργεί ερωτήματα:
1. Υπήρξε πραγματικά ανακοίνωση για άλλη «συνάθροιση»;
Όπως ανέφεραν, οι «νομιμόφρονες» φασίστες που πήγαν και δήλωσαν τη συγκέντρωσή τους δεν εμφανίστηκαν πουθενά εκείνη τη μέρα. Υπάκουσαν σαν καλά παιδιά στην απαγόρευση;
2. Η αστυνομία ψεύδεται;
Αναφέρεται στην απαγόρευση ότι αυτοί που θα συγκεντρώνονταν ήταν το «Εθνικό Μέτωπο». Όμως το συγκεκριμένο «κόμμα» έβγαλε δική του ανακοίνωση ότι δεν έχει καμία σχέση. Έχουν τα στοιχεία των ατόμων που ζήτησαν άδεια «συνάθροισης»; Όχι για να τα δώσουν σ΄ εμάς, για την επίσημη καταγραφή, σε περίπτωση που πρέπει να γίνει κάποια έρευνα για τις επιθέσεις που έχουν γίνει ή ενδεχομένως θα γίνουν. Γιατί, προφανώς, αυτοί που θίχτηκαν από μια συγκέντρωση ενάντια στη βία είναι οι ίδιοι που έκαναν τις επιθέσεις, ή γνωρίζουν και στηρίζουν αυτούς που τις έκαναν.
3. Έχουν οι φασίστες το ακαταδίωκτο στο Νέο Ηράκλειο;
Οι απαγορεύσεις αντιφασιστικών συγκεντρώσεων στο Ηράκλειο, πέρυσι τον Νοέμβρη και τώρα, δείχνουν ένα μοτίβο. Είναι απόφαση της αστυνομίας ή/και του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να μην ενοχλούνται οι φασίστες για τις εγκληματικές τους επιθέσεις; Υπάρχει ένας θόλος προστασίας γύρω από τη φασιστική δράση; Κάποιο είδος συμφωνίας για ανοχή της δράσης τους στην περιοχή;
Είναι αυτό απόφαση της πολιτικής ηγεσίας, ή κάποιοι αστυνομικοί αυθαιρετούν και «κάνουν τα στραβά μάτια»;
4. Αντιλαμβάνεται η Αστυνομία την ευθύνη της για τις συνθήκες τρομοκρατίας που επιτρέπει; Αντιλαμβάνεται την ευθύνη της για μια επίθεση που θα κατέληγε σε φόνο από τους φασίστες; Στις επιθέσεις τους μέχρι στιγμής ήταν οπλισμένοι με μαχαίρια. Όσο μένουν ατιμώρητοι, τόσο τα φαινόμενα φασιστικής βίας θα αυξάνονται. Που θα σταματήσουν;
Τα παραπάνω ερωτήματα τίθενται και ευρύτερα στις τοπικές αρχές και κυρίως στη δημοτική αρχή του Ηρακλείου. Πώς αντιμετωπίζουν τα παραπάνω φαινόμενα; Παίρνουν θέση ή απλώς παρακολουθούν;
Τέλος, όσον αφορά την υποχρέωση δήλωσης των συναθροίσεων: Με βάση τα παραπάνω, αλλά και γενικά τη στάση των κυβερνήσεων και της αστυνομίας ενάντια σε κάθε λαϊκή διεκδίκηση, δεν αισθανόμαστε καθόλου την ανάγκη να τους ενημερώνουμε γι’ αυτές. Συζητάμε μεταξύ μας, αποφασίζουμε και βγαίνουμε στο δρόμο να αγωνιστούμε απέναντι στην εξουσία και τα όργανά της.
